Καλησπέρα και καλό μήνα σε όλους. Μεγάλη νίκη έκανε η ομάδα μου μέσα στην Κω με την Καρδάμαινα με σκορ 0-1. Ήταν μια νίκη μετά από μεγάλη ταλαιπωρία. Όταν ξεκινάει μια ομάδα 7 το πρωί να πάει Κάλυμνο με καραβάκι, να χαλάει η μηχανή του, να γίνονται λούτσα απ’ το κύμα όλα τα παιδιά. Μετά να παίρνομε άλλο καραβάκι από Κάλυμνο για Κω. Το λιγότερο που μπορώ να πω μετά απ’ αυτήν τη νίκη είναι Θερμά συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά.
Κάποιες στιγμές σε αυτές τις κατηγορίες, που είναι όλοι ερασιτέχνες, νομίζω πως έχουμε να κάνουμε με ήρωες. Η ομάδα μου μετά απ’ αυτήν την τεράστια νίκη αύξησε την διαφορά απ’ τον δεύτερο στο +9, όμως δεν χαλαρώνουμε για κανέναν λόγο.
Βλέπουμε κάθε αγώνα σαν τελικό και κάθε εβδομάδα ανυπομονούμε να έρθει η Κυριακή και να τα δώσουμε όλα για να κερδίσουμε.
Δεν θα πω πολλά αυτήν την φορά, απλά νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μου εκείνη την μέρα που είχα για άλλη μια φορά τραυματισμό στο ήδη ταλαιπωρημένο μου πόδι.
Θέλω κατ’ αρχήν να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους απ’ την Δόξα για την φιλοξενία και ας υπήρχαν κάποιες εντάσεις, όλα είναι στο πρόγραμμα. Θέλω όμως σαν Διαμαντής να ευχαριστήσω θερμά τον Δαυίδ Κατσαρό που το παιδί με το αμάξι του με πήγε νοσοκομείο και ήταν δίπλα μου συνέχεια.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον προπονητή της Δόξας για το ενδιαφέρον και κάποιους παράγοντες απ’ την ομάδα του Αντίμαχου που και αυτοί εκδήλωσαν το ανθρώπινο ενδιαφέρον τους. Όπως επίσης τον Αντρέα Χατζηαντωνίου, τον παίκτη που άθελα του με τραυμάτισε και που με πήρε τηλέφωνο να δει τι κάνω.
Τους ευχαριστώ όλους όπως επίσης όλους τους Λεριούς που ήταν και είναι δίπλα μου και με στηρίζουν πάντα. Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομα στο γήπεδο, να τους δίνω χαρές και να δίνω τον καλύτερο μου εαυτό για την ομάδα μας. Και πάνω απ’ όλα για την Λέρο.
