Θετικός στο να επιστρέψει στο ΝΒΑ δήλωσε στην ιστοσελίδα «espreso.rs» ο έμπειρος φόργουορντ της Φενέρ Τζόφρι Λοβέρν.
Παρόλα αυτά, ο Γάλλος σέντερ τόνισε πως πήγε στη Φενέρμπαχτσε προκειμένου να εκπληρώσει το όνειρό του, που είναι η κατάκτηση της Ευρωλίγκας, ενώ ανέφερε πως κάποια στιγμή θέλει να παίξει ξανά με την Παρτίζαν, για να κλείσει εκεί την καριέρα του.
Μάλιστα, ο διεθνής ψηλός αποκάλυψε πως έμαθε να διαβάζει βιβλία χάρη στον Ντούσκο Βουγιόσεβιτς, τον προπονητή του στη σερβική ομάδα (2012-14), καθώς μέχρι εκείνο το διάστημα δεν ήξερε, επειδή όταν ήταν μικρός ήταν δυσλεκτικός.
Αρχικά, ο Γάλλος ερωτήθηκε για αν γνωρίζει κάτι αναφορικά με την παραμονή του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στη Φενέρμπαχτσε:
«Όχι, δεν έχουμε μιλήσει για την επόμενη σεζόν. Όπως ξέρετε ο Ομπράντοβιτς δεν έχει συμβόλαιο για την επόμενη σεζόν. Ορισμένοι λένε ότι δεν έχει πρόταση για τη νέα σεζόν, άλλοι λένε ότι έχει. Όμως, μιλάμε συχνά γενικά. Πάντα μας τσεκάρει εάν είμαστε καλά, εκείνος είναι στη Σερβία και εγώ στην Κωνσταντινούπολη. Είναι δύσκολο να πεις κάτι τώρα, καθώς με την όλη κατάσταση της πανδημίας έχουν σταματήσει τα πάντα. Γι’ αυτό, αυτή την στιγμή το πιο σημαντικό είναι να είμαστε καλά και υγιείς».
Στη συνέχεια, απάντησε στο αν πήγαινε ξανά στο ΝΒΑ: «Το όνειρό μου είναι να κατακτήσω την Ευρωλίγκα και τότε θα δω τι θα κάνω. Όλες οι επιλογές είναι διαθέσιμες και δεν είναι απίθανο να επιστρέψω στο ΝΒΑ. Αυτή την στιγμή, τίποτα δεν είναι σίγουρο με τον κορωνοϊό. Θα δούμε τι θα γίνει. Το σημαντικό είναι να συνεχίζουμε να παίζουμε, να είμαστε υγιείς και ελπίζω η σεζόν να συνεχιστεί, όπου εάν δεν γίνει αυτό, τότε θα ανυπομονώ για την επόμενη».
Στο μεταξύ, ο Λοβέρν προέβη και σε μία σημαντική αποκάλυψη, λέγοντας πως ήταν δυσλεκτικός και πως έμαθε να διαβάζει βιβλία λόγω του προπονητή του στην Παρτίζαν, Ντούσκο Βουγιόσεβιτς: «Για να είμαι ειλικρινής άρχισα να διαβάζω, όταν ο Ντούσκο Βουγιόσεβιτς μας έδωσε βιβλία, γιατί όταν ήμουν μικρός ήμουν δυσλεκτικός. Στην αρχή, δεν ήταν εύκολο για μένα να διαβάζω βιβλία και όταν ήμουν μικρός υπήρχαν βιβλία ηχογραφημένα και τα άκουγα. Μάλιστα, δεν μπορούσα καν να διαβάζω γαλλικά και ντρεπόμουν λίγο. Αλλά, με τον Ντούλε ξεκίνησα να διαβάζω. Μου πήρε λίγο χρόνο παραπάνω σε σχέση με τους υπόλοιπους, αλλά με τον χρόνο βελτιώθηκα. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου, γιατί μου έμαθε ποτέ να μην τα παρατάω!».
