Ο τύπος είχε 3 άλογα κούρσας. Ξεκίνησε να τα ετοιμάζει για τον μεγάλο αγώνα. Στην πορεία το ένα ψόφησε. Το κλάψανε λίγοι. Το άλλο τρέχει με 2 (μη σου πω και 3) σπασμένα πόδια, και όπως λένε πολλοί απ’ τους θεατές, δεν θα φτάσει στη γραμμή του τερματισμού. Το τρίτο, ενώ πάει σφαίρα, του τραβάνε τα χαλινάρια μην τυχόν και βγει πρώτο και δεν ξέρουν τι να το κάνουνε του χρόνου.
Γιατί οι αγώνες με τα άλογα, δεν είναι Γιουροβίζιον, που κερδίζεις τη μια χρονιά και αναλαμβάνεις τη διοργάνωση την επόμενη, στήνεις ένα πανηγυράκι και βγάζεις τα έξοδα από τους χορηγούς. Οι αγώνες με τα άλογα είναι… Ολυμπιάδες! Και μπορεί να σε βάλουν μέσα πολλά «χαρτιά». Που ειδικά όταν δεν τα έχεις, γίνονται περισσότερα!
Μένει λοιπόν το ερώτημα, τι θα γίνει με το άλογο, ε; Άμα ήξερα, θα είχα φροντίσει να καλύψω κι εγώ τον Κατσουράνη, που απ’ ότι φάνηκε μόνο εγώ δεν τον κάλυψα τελικά και βγήκε οφσάιντ.
Καλύτερα πάντως που δεν ξέρουμε. (Όχι τι είναι το οφσάιντ, αυτό δεν το ξέρει μόνο ο Τρύφωνας). Που δεν ξέρουμε τι θα γίνει με το άλογο λέω. Έτσι, για να έχει λίγο σασπένς η ζωή μας μέχρι τα τέλη της άνοιξης.
Γιατί όλα τα υπόλοιπα, είναι τόσο προβλέψιμα, όσο και το ποιος έχει τις περισσότερες πιθανότητες να προσθέσει αστέρι στη φανέλα του (και να’ χει και πάνω από 5) στο φετινό Final Four της Euroleague του μπάσκετ!
