Η Κάλιαρι ταξίδεψε στην Φλωρεντία γνωρίζοντας ότι έχιε να αντιμετωπίσει εκτός από την Φιορεντίνα και την άσχημη παράδοση αφού έχει να νικήσει στο Αρτέμιο Φράνκι από το 1972 μετρώντας από τότε μόνο τέσσερις ισοπαλίες.
Η Φιορεντίνα από την πλευρά της είχε στόχο το απόλυτο να κάνει την τρίτη της νίκη στα τρία πρώτα παιχνίδια και από την αρχή προσπάθησε να κάνει το παιχνίδι της. Κατοχή της μπάλας χωρίς όμως αυτή την φορά να δημιουργήσει τις σπουδαίες φάσεις.
Τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για τους Βιόλα που είδαν τον Κουαδράδο να αποχωρεί τραυματίας με φόβους για εξάρθρωση ώμου. Μάλιστα τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν χειρότερα όταν στη μοναδική μεγάλη ευκαιρία του πρώτου ημιχρόνου η κεφαλιά του Κόντι από την μικρή περιοχή κατέληξε άουτ.
Στην επανάληψη οι γηπεδούχοι μπήκαν αποφασισμένοι και πίεσαν ακόμα περισσότερο, αλλά η τύχη δεν ήταν με την ομάδα του Μοντέλα. Στο 48′ ο Γκόμες βγήκε μόνος απέναντι στον Αγκάτσι αλλά το πλασέ του κατέληξε άουτ με τον Γερμανό επιθετικό να τραυματίζεται στο γόνατο με συνέπεια να γίνει αναγκαστική αλλαγή.
Τελικά η πίεση της Φιορεντίνα έφερε αποτέλεσμα στο 71′ όταν μετά από κεφαλιά πάσα του Ρόσι η μπάλα έφτασε στον Μπόρχα Βαλέρο ο οποίος επίσης με κεφαλιά άνοιξε το σκορ.
Κι ενώ όλα έδειχναν ότι οι Βιόλα θα έπαιρναν τους τρεις βαθμούς της νίκης, στο 90′ ο Πινίγια με υπέροχη κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του ανήμπορου να αντιδράσει Νέτο παγώνοντας το Αρτέμιο Φράνκι.
Το 1-1 δεν άλλαξε με την Φιορεντίνα να τελειώνει το ματς με 10 παίκτες εξαιτίας αποβολής του Πιζάρο ο οποίος διαμαρτυρήθηκε έντονα στον διαιτητή Ντε Μάρκο για πτώση του Ρόσι στην μεγάλη περιοχή της Κάλιαρι.
