Τέλος εποχής για τον Ντιέγκο Μαραντόνα στον πάγκο της Αργεντινής και το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι παραμένει μοναδικός, one of a kind.Ο Ντιεγκίτο ανέλαβε την αγαπημένη του ομάδα δίχως δισταγμό το Νοέμβριο του 2008, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Άλφιο Μπαζίλε. Έχοντας την ευθύνη της Αλμπισελέστε, κάλεσε πάνω από 100 διαφορετικούς παίκτες προκειμένου να βρει αυτούς που ταιριάζουν στις επιθυμίες του, αλλά και ποιοί μπορούν να σηκώσουν το βάρος ενός τόσο φημισμένου αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος.
Τα αποτελέσματα που έφερε, ωστόσο, ήταν ανάμικτα, με το 6-1 από τη Βολιβία να γράφεται στην ιστορία ως μία από τις χειρότερες ήττες της. Αλλά και το 4-0 από τη Γερμανία που σήμανε τον αποκλεισμό από το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το αποτέλεσμα που φανέρωσε την προπονητική απειρία του, όπως και την ανετοιμότητα για να αντιδράσει στις προκλήσεις ενός πραγματικά δύσκολου αγώνα.
Αρχή με φιλοδοξίες και πονοκεφάλους
Το ντεμπούτο του έγινε στις 19 Νοεμβρίου 2008 στο Χάμπτεν Παρκ, όπου η Αργεντινή επιβλήθηκε 1-0 της Σκωτίας. Μετά από τρεις νίκες στον πάγκο της Αλμπισελέστε, όμως, ήρθε το ταπεινωτικό 6-1 από τη Βολιβία για τα προκριματικά του Μουντιάλ, η οποία είναι και η μεγαλύτερη σε εύρος ήττα της εθνικής Αργεντινής. Έχοντας δύο παιχνίδια για να ολοκληρωθεί ο όμιλος ήταν ασαφές αν θα καταφέρει καν να κάνει το ταξίδι στη Νότια Αφρική, αφού ήταν πέμπτη στη βαθμολογία και περνούσαν οι πρώτοι τέσσερις, όμως τελικά, η νίκη επί της Ουρουγουάης σφράγισε τα boarding passes.
Αυτή η (αυτονόητη) επιτυχία πυροδότησε και την έκρηξή του, καθώς αφού πρώτα ευχαρίστησε τους παίκτες του επιτέθηκε ανερυθρίαστα στους επικριτές του: «Τώρα μπορούν να τον γλείψουν και να συνεχίσουν να τον γλείφουν. Κι αυτό αφορά όλους τους Αργεντινούς, όχι μόνον τους δημοσιογράφους»!
Ο γνωστός Ντιέγκο
Το σχόλιο θύμισε σε όλους ποιος είναι ο Αργεντινός εκλέκτορας. Ο τελευταίος γνήσιος δεν έκρυψε λόγια ούτε συναισθήματα, έστω κι αν του κόστισε τιμωρία δύο μηνών από τη FIFA. Στο διάστημα αυτό, η Αργεντινή θα έπαιζε φιλικό αγώνα με την Τσεχία, αλλά τελικά το παιχνίδι αναβλήθηκε δίχως να γνωστοποιηθεί ο λόγος. Ούτως ή άλλως, όμως, ο Μαραντόνα είχε βάλει μπροστά το πλάνο του. Ήθελε να γίνει φίλος με τους διεθνείς του και να παίζουν για τη φανέλα αλλά και τον προπονητή τους. Αυτό έκανε ο ίδιος, ήθελε να το ζήσουν και τα παιδιά του.
Η ανεπάρκεια του κορυφαίου
Το μεγαλύτερο αστέρι του, όμως, ποτέ δεν παρήγαγε αυτά που μπορεί πάνω στο χορτάρι. Ο Λιονέλ Μέσι, είτε λόγο της σύγκρισης με τον προπονητή του είτε λόγο του διαφορετικού συστήματος συγκριτικά με το αντίστοιχο της Μπαρτσελόνα, απλά δεν ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του πλανήτη φορώντας τη φανέλα της Αργεντινής. «Κανείς ποτέ δεν μου είπε πού να παίξω. Γι’ αυτό κι εγώ δεν είπα ποτέ στον Μέσι που να παίξει, επίσης», εξήγησε ο Ντιεγκίτο μετά την αφλογιστία του πιο διάσημου ποδοσφαιριστή στο Μουντιάλ.
Στη Νότια Αφρική, η Αργεντινή ξεκίνησε καλά (1-0 τη Νιγηρία), συνέχισε καλύτερα (4-1 την Κορέα και 2-0 την εθνική Ελλάδας), αλλά όταν όλοι άρχισαν να την υπολογίζουν (3-1 το Μεξικό) τα διέλυσε όλα. Στα προημιτελικά, οι Γερμανοί έμοιαζαν ασταμάτητοι και οι Αργεντίνοι δίχως έμπνευση, στρατηγική, κίνηση και αποτέλεσμα, οπότε το 4-0 ήρθε με χαρακτηριστική ευκολία. Στην τελική βαθμολογία κατετάγη πέμπτη, άρα δεν κατάφερε και τίποτα σπουδαίο.
Γυρισμένη πλάτη
Δύο φορές η Αργεντινή Πρόεδρος Κριστίνα Χερνάντεζ κάλεσε τον Μαραντόνα για να τον συναντήσει, αλλά ποτέ δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Είναι χαρακτηριστικό, μάλιστα, πως καμία από τις δύο φορές δεν σήκωσε το τηλέφωνο, ούτε αποκρίθηκε στα μηνύματα που άφησαν οι γραμματείς του προεδρικού μεγάρου. Ίσως αυτή η στάση να μην παραξενεύει.
Στη Νότια Αφρική, δεν επέτρεψε τους επίσημους της ομοσπονδίας να παρακολουθήσουν προπόνηση, ούτε στους μεγάλους χορηγούς της ομάδας, εταιρίες δηλαδή που προσέφεραν χρήματα. Μόνον οι δημοσιογράφοι μπήκαν, τα περίεργα όμως είχαν ξεκινήσει ήδη από την επιλογή των παικτών. Άφησε εκτός αποστολής τον Χαβιέ Ζανέτι και τον Εστεμπάν Καμπιάσο, παίκτες της πρωταθλήτριας Ευρώπης Ίντερ και μάλιστα βασικούς πυλώνες της. Αντίθετα, πήρε μαζί του τον Άριελ Γκάρσε που δεν είχε καμία διεθνή εμπειρία.
Ένα στοίχημα η ζωή του
Κι αυτή η κίνηση, όμως, ένα στοίχημα ήταν για τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Όπως είναι και η επιλογή του να προπονήσει την εθνική Αργεντινής δίχως να έχει ικανοποιητική πρότερη εμπειρία, να υπαινιχτεί αποχώρηση μετά την αποτυχία του Μουντιάλ, να επισκεφτεί τον Ούγκο Τσάβεζ για ορισμένες περεΐστικες στιγμές στο μεσοδιάστημα, να επιμείνει στην παραμονή των συνεργατών του και στο τέλος να τον διώξουν δηλώνοντας δυσαρεστημένοι οι άνθρωποι της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.
«Καμία απόλυση δεν έγινε. Απλά δεν ανανεώθηκε το συμβόλαιο», είπε ο πρόεδρος Γκροντόνα, για να λάβει την απάντηση από τον γυμναστή της εθνικής Φερνάντο Σινιορίνι: «Είμαι σίγουρος πως δεν τον ήθελαν. Ο Μαραντόνα είναι μια πέτρα στο παπούτσι της εξουσίας».
Μια ζωή, άλλωστε, αυτό ακριβώς ήταν ο Ντιεγκίτο…
πηγή www.contra.gr