Στην εκπομπή του πυρήνα των οργανωμένων οπαδών των κίτρινων, «Super3», μίλησε ο Ντειβίντας Τσεσνάουσκις. Ο Λιθουανός μέσος του ‘Αρη, δήλωσε ενθουσιασμένος από την μεταγραφή του στην ομάδα της Θεσσαλονίκης, τονίζοντας «ότι με τη φανέλα αυτής της ομάδας θα μου δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσω τίτλους και να ζήσω πράγματα που δεν έχω ξαναζήσει ως τώρα».
Αναλυτικά η συνέντευξη του Λιθουανού:
– Ντεϊβίντας, καλωσόρισες. Να ξέρεις ότι οι πρώτοι που σε καλωσορίζουν και που χάρηκαν για τη μεταγραφή σου, είναι οι πολλοί Λιθουανοί φίλοι του Συνδέσμου μας στο Βίλνιους.
«Αλήθεια; Τους ευχαριστώ θερμά τότε, όπως άλλωστε και όλο τον κόσμο του Αρη για την υποδοχή. Εύχομαι να κάνω τόσο τους Λιθουανούς φίλους σας, όσο και εσάς πολύ χαρούμενους και υπερήφανους με την απόδοσή μου»
– Πώς κύλησαν οι πρώτες σου μέρες στον Αρη;
«Πάρα πολύ ευχάριστα. Νιώθω κάθε μέρα και πιο ικανοποιημένος που επέλεξα τον Αρη για τη συνέχεια της καριέρας μου. Οι πρώτες μου εντυπώσεις είναι πολύ θετικές, αφού διαπίστωσα ότι πρόκειται για ένα πολύ οργανωμένο Σωματείο σε όλα τα επίπεδα».
– Κάποιοι συμπαίκτες σου χαρακτήρισαν τη φετινή προετοιμασία ως τη σκληρότερη που έκαναν ποτέ στην καριέρα τους. Ισχύει και για σένα το ίδιο;
«Παίζω πολλά χρόνια ποδόσφαιρο κι έχω κάνει αμέτρητες προετοιμασίες. Θεωρώ ότι η μόνη με την οποία μπορώ να τη συγκρίνω, είναι αυτή που έκανα με τον Βαλερί Γκαζάεφ στη Δυναμό Μόσχας, όταν ήμουν 20 χρονών».
– Έχετε ρίξει «τόνους» ιδρώτα από το τρέξιμο. Αν, όμως, δεν τρέξετε και δεν κουραστείτε τώρα, δεν έχει νόημα να ελπίζουμε σε κάτι καλό.
«Για μένα το διάστημα της προετοιμασίας είναι το σημαντικότερο της σεζόν, αφού από αυτό ξεκινούν τα πάντα. Αν δεν μπουν τώρα οι κατάλληλες βάσεις, κάποια στιγμή μέσα στη σεζόν μοιραία θα επέλθει η κατάρρευση. Οπότε, η όποια κούραση όχι απλά είναι δικαιολογημένη, αλλά κι επιβεβλημένη».
– Μίλησέ μας για τα όνειρα και τις φιλοδοξίες που έχεις κάνοντας αυτό το βήμα στην καριέρα σου.
«Πιστεύω ότι με τη φανέλα αυτής της ομάδας θα μου δοθεί η ευκαιρία να διεκδικήσω τίτλους και να ζήσω πράγματα που δεν έχω ξαναζήσει ως τώρα. Ο Αρης αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ελλάδας και νιώθω πολύ μεγάλη χαρά και τιμή που πλέον φοράω τη φανέλα του.
Πρώτος μου στόχος είναι να καταφέρω να κερδίσω την εμπιστοσύνη του προπονητή και μέσα από τις εμφανίσεις μου, να βοηθήσω τον Άρη να πετύχει τους στόχους του. Κατανοώ ότι από φέτος οι υποχρεώσεις και οι απαιτήσεις είναι μεγαλύτερες. Αυτό, όμως, όχι μόνο δεν με αγχώνει, αλλά μου δίνει και μια επιπλέον ώθηση να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο».
– Προηγουμένως τόνισες ότι ήρθες στον Αρη για να ζήσεις στιγμές που δεν έχεις ξαναζήσει. Ανεξαρτήτως της κατάληξης της σεζόν, σου «υπογράφουμε» ότι και φέτος η στήριξη του κόσμου θα είναι μοναδική.
«Δεν κρύβω ότι αυτός ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που με έκαναν να θέλω διακαώς να έρθω στον Αρη. Η ατμόσφαιρα που συνάντησα στον περσινό αγώνα με τον Εργοτέλη στο Κλεάνθης Βικελίδης ήταν εκπληκτική, όπως εκπληκτικές ήταν και οι εικόνες που έχω στο μυαλό μου από την κάθοδο των οπαδών του Αρη στην Αθήνα για τον Τελικό του Κυπέλλου.
Είδα πολλά βίντεο και φωτογραφίες, που μου έκαναν τεράστια αίσθηση. Με το πώς κατεβαίνατε και πώς περπατούσατε μέσα στους δρόμους και στην Εθνική οδό… Όλα αυτά, όπως είναι φυσικό, σε ξεσηκώνουν… Γιατί για μένα, το ποδόσφαιρο χωρίς τον κόσμο είναι ένα τίποτα… Γι’ αυτό, άλλωστε, και θεωρείται το πλέον δημοφιλές σπορ σε όλο τον κόσμο».
– Ξέρεις, είναι κάπως παράδοξο να το ακούμε αυτό από έναν Λιθουανο
«Είναι αλήθεια ότι στη χώρα μου το πιο δημοφιλές και μάλιστα με πολύ μεγάλη διαφορά σπορ, είναι το μπάσκετ. Άλλωστε, σε όλα εκείνα τα χρόνια που δεν είχαμε εθνική υπόσταση, ήταν ο μοναδικός “πρεσβευτής” μας. Οπότε είναι και λογικό ο κόσμος να το αγαπάει και λίγο περισσότερο».
– Αλήθεια, θυμάσαι καθόλου εκείνα τα χρόνια; Τον Άρβιντας Σαμπόνις να αρνείται να τραγουδήσει τον σοβιετικό εθνικό ύμνο, τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, την επανάσταση στο Βίλνιους και τη σφαγή στον Πύργο της τηλεόρασης;
«Ήμουν πάρα πολύ μικρός τότε κι όλα αυτά τα γεγονότα θυμάμαι ότι τα παρακολουθούσα από την τηλεόραση του σπιτιού μας. Αισθανόμουν πολύ μπερδεμένος τότε, σαν να έβλεπα κάποια ταινία. Τα θυμάμαι περισσότερο σαν εικόνες, καθώς δεν είχα την παραμικρή αίσθηση των όσων κοσμοϊστορικών αλλαγών συντελούνταν εκείνες τις μέρες στη χώρα μου».
– Η ζωή για τον απλό πολίτη μετατράπηκε προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, 20 περίπου χρόνια μετά;
«Θέλω να πιστεύω προς το καλύτερο. Σίγουρα για τους εργαζόμενους τα πράγματα παραμένουν δύσκολα και προβλήματα υπάρχουν. Το φαινόμενο της οικονομικής κρίσης, άλλωστε, είναι παγκόσμιο και είναι λογικό να επηρεάζει μια οικονομία σαν αυτή της Λιθουανίας. Όμως, τώρα ο κόσμος είναι ελεύθερος.
Μπορεί να μετακινηθεί και να πάει όπου θέλει, δίχως κανέναν απολύτως περιορισμό ή απαγόρευση. Κάτι οπωσδήποτε πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα για τις παλαιότερες γενιές, που όλα αυτά τα στερήθηκαν».
– Επιστρέφοντας στα του Άρη. Πέρυσι ήσουν από τους κορυφαίους παίκτες στην αξιοποίηση των συμπαικτών σου, με 7 τελικές πάσες για γκολ. Πες μας… πόσες να περιμένουμε φέτος;
«(Γελάει) Δεν μπορώ να σας πω από τώρα. Οι ασίστ δεν είναι κάτι… προσχεδιασμένο. Η δημιουργία τους βγαίνει μέσα από τις φάσεις και πηγάζει από τον τρόπο παιχνιδιού και τον τρόπο σκέψης κάθε παίκτη. Θα προσπαθήσω, πάντως, να δώσω όσες μπορώ περισσότερες…».
– Ευχόμαστε να είσαι υγιής και να έχεις με την Αρειανάρα μας μια πολύ επιτυχημένη χρονιά, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
«Σας ευχαριστώ για τις ευχές σας. Να είστε βέβαιοι ότι γι’ αυτό ακριβώς δουλεύουμε όλες αυτές τις μέρες. Όλοι μας, ακόμα και εμείς οι πιο νέοι στην ομάδα, γνωρίζουμε πού έχουμε έρθει και τι σκοπό έχουμε να επιτελέσουμε…».
– Επειδή και στη Σκωτία το δίδυμο δεν «σπάει» με τίποτα, από άποψη διαιτησίας και διοργανώτριας αρχής, πώς πάνε τα πράγματα αξιοκρατικά;
«Συμβαίνει κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που γίνεται και στην Ελλάδα. Οι οικονομικά ισχυρότεροι τυγχάνουν αρκετές φορές της διαιτητικής εύνοιας και δεν ήταν λίγες οι φορές που θυμάμαι τη διοίκηση της Χαρτς να στέλνει χαρτιά στην Ομοσπονδία, ζητώντας είτε την εξαίρεση κάποιων διαιτητών είτε μια πιο δίκαιη αντιμετώπιση».
