– Πώς είναι η ζωή σου στην Ελλάδα;
«Η Ελλάδα είναι υπέροχη. Ο κόσμος εδώ είναι υπέροχος και λατρεύω τη ζωή στην Ελλάδα. Αγαπώ την ομάδα μου.
Η ζωή πέραν του μπάσκετ είναι καταπληκτική, έχω ένα υπέροχο σπίτι, έχει πολύ καλό καιρό και αρχίζω να συνηθίζω τον κόσμο, ενώ ελπίζω να μάθω να μιλώ μερικά ελληνικά σύντομα.
– Πώς ήταν η πρώτη σου μέρα, η πρώτη σου προπόνηση στον Παναθηναϊκό;
«Ήταν πολύ καλά και ειλικρινά μου αρέσουν όλα τα παιδιά στην ομάδα. Γνωρίζουν το παιχνίδι πολύ καλά και με βοηθούν πολύ. Παίκτες όπως ο Νίκολας και ο Μπατίστ βοηθούν πολύ. Λατρεύω τους προπονητές, πιστεύω ότι μπορούν να με μάθουν πολλά και να με βοηθήσουν πολύ κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Κάθε μέρα κάτι μαθαίνω, είτε στην προπόνηση ή στα παιχνίδια».
– Πώς σου φαίνεται ο Παναθηναϊκός αυτή τη σεζόν;
«Είμαστε πολύ καλά. Βελτιωνόμαστε σε κάθε παιχνίδι και σε κάθε προπόνηση, υπάρχει χημεία. Έχουμε πολύ καλή ομάδα, πρέπει να δουλέψουμε πάνω σε κάποια στοιχεία, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και να είμαστε σε θέση να κατακτήσουμε τους τίτλους».
– Στο σάιτ του Παναθηναϊκού, αναφέρεται ότι η θέση η οποία αγωνίζεσαι είναι αυτή του πλέι μέικερ. Τελικά, ποιος είναι ο ρόλος σου στο γήπεδο;
«Η δουλειά του πλέι μέικερ είναι να βάλει τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι, να τρέξει την ομάδα, να είσαι σίγουρος για το τι συμβαίνει στο γήπεδο, να καταλαβαίνει τα «μιςματς» και άλλες παρόμοιες καταστάσεις».
– Έχει κάποιο προσωπικό στόχο για την πρώτη σου χρονιά στην Ελλάδα;
«Μόνο να μάθω. Θα είναι μία περίοδος εκμάθησης, είμαι νέος δεν έχω ξαναπαίξει τέτοιου στυλ μπάσκετ, εκτός από την εθνική ομάδα. Αλλά νομίζω ότι μαθαίνω, πηγαίνω γυμναστήριο και έτσι με τον καιρό θα με βοηθήσει περισσότερο».
– Ζεις στην Ελλάδα μόνος σου ή έχει κάποιον δικό σου παρέα;
«Ζω μαζί με τον αδελφό μου, με τον οποίο κάνουμε πολύ παρέα. Εκείνος είχε έρθει στην Ελλάδα ένα χρόνο νωρίτερα από εμένα για να παίξει μπάσκετ, έτσι βοήθησε πολύ το ότι υπήρχε εδώ κάποιος».
-Πες μας γενικότερα για τη ζωή σου εκεί… Οδηγείς; Βγαίνεις; Πώς είναι η εξωαγωνιστική ζωή για ένα νέο παιδί;
«Μένω σε μία πολύ όμορφη περιοχή, την Πεύκη. Έχω και ένα σκυλί, τον Τάισον, σαν τον Μάικ Τάισον. Έχω και αυτοκίνητο για να βγαίνω, κάτι το οποίο συνήθως κάνω μετά τους αγώνες. Αν κάνουμε μία μεγάλη νίκη τότε βγαίνουμε όλοι μαζί. Τα παιδιά στην ομάδα είναι υπέροχα, με έχουν αποδεχτεί. Λατρεύω τη ζωή εδώ. Εν τω μεταξύ ξοδεύω πολύ από τον ελεύθερο μου χρόνο στο γυμναστήριο. Δεν μπορώ να ζητήσω τίποτα περισσότερο από την Ελλάδα, οι άνθρωποι είναι υπέροχοι, μέχρι στιγμής ζω μία πολύ όμορφη εμπειρία».
– Ποια ήταν τα ένα- δύο πράγματα που ήθελες να πάρεις μαζί σου οπωσδήποτε;
«Το laptop μου, το iPod και κάποια ρούχα. Εδώ έχουν διαφορετικό τρόπο ντυσίματος, αλλά συνήθως ντύνομαι όπως στην Αμερική».
– Γνωρίζουμε ότι έχεις ελληνική καταγωγή, πως το έμαθες, τι γνώριζες από την ελληνική κουλτούρα, μίλαγες καθόλου ελληνικά πριν πας εκεί;
«Ο παππούς μου γεννήθηκε εδώ, αλλά μετακόμισε στην Αμερική όταν ήταν 21 χρόνων. Ο πατέρας μου ζει στις ΗΠΑ όλη του τη ζωή, δεν ήξερα τίποτα για την ελληνική κουλτούρα , αλλά αρχίζω να αποκτώ τώρα και μου αρέσει πολύ. Μάλιστα έχω αρχίσει να μιλώ λίγα ελληνικά, ξέρω μερικές λέξεις και θα πάρω ένα δάσκαλο, ελπίζοντας παράλληλα να μάθω περισσότερες για μένα από την επόμενη εμπειρία μου με την εθνική ομάδα».
– Υπέγραψες στην Ελλάδα πριν από το ντραφτ του 2009 . Παρακολούθησες το προηγούμενο ντραφτ ζωντανά ή δεν αγχώθηκες καθόλου;
«Το είδα ζωντανά, μία φορά στη ζωή σου επιλέγεσαι στο ντραφτ και έμεινα ικανοποιημένος που επιλέχθηκα. Έκανα ένα μικρό πάρτι στο σπίτι με κάποιους φίλους και το διασκεδάσαμε. Μία φορά το όνειρό σου να είσαι στο ντραφτ γίνεται πραγματικότητα».
– Οι Τιμπεργουλβς σε επέλεξαν στο Νο 45 και μετά σε έστειλαν ανταλλαγή στο Ντάλας. Εχεις μιλήσει με τον προπονητή του Ντάλας, τον Ρίκ Καρλάιλ ή κάποιο άλλο μέλος της διοίκησης; Αν το έκανες τι σου είπαν για το μέλλον;
«Έχω μιλήσει με τον Καρλάιλ, αλλά και όσο έμενα εκεί και με τον Κιούμπαν. Θα πήγαινα να αγωνιστώ στο καλοκαιρινό καμπ (Λας Βέγκας), αλλά η FIBA το αρνήθηκε λόγω ενός καινούριου κανονισμού κι έτσι δεν μπορούσα να πάω. Είχα επαφή μαζί τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Νομίζω ότι το Ντάλας μου ταιριάζει πολύ, μπορεί στο μέλλον, αλλά προς το παρόν είμαι συγκεντρωμένος στον Παναθηναϊκό».
– Τι σου λείπει περισσότερο από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα;
«Η ατμόσφαιρα, οι άνθρωποι γύρω από το Πανεπιστήμιο. Δεν έχω κανένα παράπονο από τη Φλόριντα. Ήταν ένα όνειρο που έγινε αληθινό, να αγωνιστώ σε ένα από τα καλύτερα σχολεία της χώρας. Μου λείπει πολύ η Φλόριντα».
