Ο Δημήτρης Παντελής είναι ο αρχηγός της Δόξας Καρδάμαινας και ένας απ’τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές στην ιστορία της ομάδας.Επικοινωνήσαμε μαζί του για να μας πει πως είδε την χρονιά που ολοκληρώνεται το Σάββατο,την άποψη του για τους μικρούς ενώ συγκινήθηκε όταν θυμήθηκε το πρώτο γκολ που πέτυχε με την φανέλα της Δόξας και το πανηγύρισε με τον αδικοχαμένο Γιώργο Βησσαρίτη.Αναλυτικά όσα δήλωσε στο giafkasports.gr:
Πως κρίνεις την φετινή χρονιά για την Δόξα;
Θετική.Ευχαριστηθήκαμε το ποδόσφαιρο και αυτό έχει πιο μεγάλη σημασία απ’όλα.
Έμεινες ικανοποιημένος απ’την παρουσία των μικρών;
Στην αρχή της της σεζόν δεν ήμουνα ευχαριστημένος άλλα όσο περνούσε ο καιρός έδειχναν διάθεση και στις προπονήσεις και στα παιχνίδια και αυτό με χαροποίησε ιδιαίτερα.Είδα ότι το αγαπάνε αυτό που κάνουν και σίγουρα υπάρχει μέλλον.
Ο παράγοντας γήπεδο λειτούργησε ανασταλτικά για την πορεία της ομάδας;
Ο παράγοντας γήπεδο είναι μεγάλο αγκάθι και επηρέασε πολύ την ομάδα.Είμαι 32 χρονών και απ’τα 14 παίζω στα ξερά.Γυρνάμε σε όλα τα γήπεδα και βλέπουμε ότι φτιάχνονται όλα εκτός απ’το δικό μας.Και δεν με νοιάζει πλέον για μένα,αλλά για τα παιδιά που έρχονται.Πρέπει να τους δώσουμε ένα κίνητρο.
Ποιά είναι τα σχέδια σου για το μέλλον;
Εγώ παίζω μπάλα γιατί το γουστάρω.Μ’αρέσει να αθλούμαι.Θα μείνω στην ομάδα που παίζω και αγαπάω,για να βοηθήσω τα δικά μας παιδιά όπως μπορώ.Θέλω να είμαστε μια καλή οικογένεια που να βγάζει καλούς ανθρώπους.Μετά είναι το ποδόσφαιρο.
Μπορεί κάποια στιγμή όλο το νησί να γίνει μια ομάδα;
Εγώ ήμουν,είμαι και θα είμαι πάντα υπερ αυτής της ιδέας.Αλλά δυστυχώς οι παράγοντες και αυτοί που διοικούν δεν το κάνουν και δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί.Και τα δικά μας παιδιά θα είχαν μεγαλύτερο κίνητρο αν ήξεραν ότι θα αγωνιστούν σε μια ομάδα που θα είναι σε μεγαλύτερη κατηγορία,Αν στο μέλλον γίνει κάτι πάντως,εγώ θα είμαι απ’τους πρώτους που θα το υποστηρίξω.
Κλείνωντας θα ήθελα να πω και εγώ με την σειρά μου τα συλληπητήρια μου στην οικογένεια του Γιώργου Βησσαρίτη.Θυμάμαι το πρώτο μου γκολ σε ένα παιχνίδι Ασκληπιός-Δόξα Καρδάμαινας (0-1) στο ξερό του Ανταγόρα που ήμουν 16 χρονών.’Εβαλα το γκολ και ο Γιώργος Βησσαρίτης ήταν ο πρώτος που ήρθε κοντά μου για να με αγκαλιάσει.Θα μου μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη μου αυτό.
