Η Μονακό ήταν από τις ομάδες που την θυμόμαστε για την μεγάλη της πορεία στο Champions League κάποτε.Με τεράστια έκπληξη διαπιστώσαμε ότι η Μονακό, ναι, η Μονακό, βρίσκεται στην τελευταία θέση της βαθμολογίας στην 2η κατηγορία της Γαλλίας και πάει κατευθείαν για υποβιβασμό στην 3η. Λίγες θέσεις πιο πάνω βρίσκεται μία άλλη ομάδα-«θρύλος» της Γαλλίας, η Ναντ. Και αμέσως το μυαλό πήγε στη Ρίβερ Πλέιτ, που έπεσε πέρσι στη 2η κατηγορία της Αργεντινής. Και το θέμα αρχίζει να αποκτά μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όταν μπεις και δεις ποιες ομάδες-κολοσσοί βολοδέρνουν σήμερα σε μικρές κατηγορίες. Το φαινόμενο δεν είναι φυσικά προτοεμφανιζόμενο, τουναντίον, υπήρχαν και χειρότερες περιπτώσεις. Θυμίζουμε ότι κάποτε έπεσε κατηγορία η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η Ατλέτικο Μαδρίτης, η Βαλένθια. Ομάδες όπως η Γκλάντμπαχ και η Σεντ Ετιέν (μέγιστες δυνάμεις των 70ς, είχαν πραγματικά γίνει ασανσέρ μεταξύ 1ης και 2ης κατηγορίας. Αναφερόμαστε φυσικά σε υποβιβασμούς με κριτήριο τη βαθμολογία και όχι σε περιπτώσεις τιμωρίας (Γιουβέντους, Μίλαν, Λάτσιο). Έτσι και στην τρέχουσα περίοδο, είναι μπόλικοι οι γίγαντες ή οι ομάδες με ιστορία και τρόπαια που βρίσκονται σε ύφεση ή και στην αφάνεια. Πάμε λοιπόν.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΡΙΒΕΡ ΠΛΕΪΤ
Ο υποβιβασμός της στη 2η κατηγορία της Αργεντινής προκάλεσε σοκ στην παγκόσμια ποδοσφαιρική γνώμη και απύθμενο πένθος στους φίλους της. Μία ομάδα με 34 πρωταθλήματα Αργεντινής, με ιστορία όσο λίγες στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ταπεινώθηκε κυριολεκτικά. Θα περίμενε κάποιος ότι οι «εκατομμυριούχοι» θα έκαναν περίπατο στην προσπάθειά τους για άνοδο. Εντούτοις, βρίσκονται στη 2η θέση πίσω από την Ινστιτούτο Κόρντομπα (ανεβαίνουν 2 ομάδες). Πίσω της υπάρχουν 3-4 ομάδες, γνωστές και συνήθως μέλη της πρώτης κατηγορίας. Μεταξύ αυτών η Ροσάριο Σεντράλ, μία ομάδα με παράδοση και τίτλους στην Αργεντινή. Στη Λατινική Αμερική υπάρχει μία εξίσου ενδιαφέρουσα περίπτωση. Από το πρωτάθλημα Κολομβίας ίσως να μην έχουμε και ιδιαίτερη εικόνα, αλλά πληροφοριακά σας λέμε ότι η Αμέρικα Κάλι, η οποία κατέκτησε τα περισσότερα πρωταθλήματα της χώρας, είναι στη 2η κατηγορία.
ΓΑΛΛΙΑ
Μονακό. Πριν από μερικά χρόνια έπαιζε σε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Την τελευταία 20ετία ήταν ίσως το σύμβολο του γαλλικού ποδοσφαίρου. Πέρσι υποβιβάστηκε στη 2η κατηγορία και φέτος όχι απλώς δεν κάνει πορεία επιστροφής, αλλά πάει κατευθείαν για την 3η. Είναι ουραγός με αποτελέσματα που προκαλούν λύπηση. Μόλις στην 11η θέση συναντούμε τη Ναντ, των οκτώ πρωταθλημάτων Γαλλίας. Στην παρέα τους θα βρούμε επίσης τη Λανς (4 εγχώριοι τίτλοι). Εδώ υπάρχουν και τα ευχάριστα. Στη 2η θέση της 2ης κατηγορίας συναντούμε τη Ρεμς. Την ομάδα-«θρύλο» των Κοπά, Πιαντονί, που στα τέλη της δεκαετίας του ’50 μάγευε την Ευρώπη. αλλά μετά έπεσε σε παρακμή για δεκαετίες ολόκληρες.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η Άιντραχτ Φρανκφούρτης του Φάνη Γκέκα και του Τζαβέλα βρίσκεται ξανά στη 2η κατηγορία. Είναι 3η στη βαθμολογία, με καλή προοπτική να επανέλθει. Εντούτοις, για ένα σύλλογο που έχει κατακτήσει πέντε εγχώριους τίτλους και ένα κύπελλο ΟΥΕΦΑ, η σημερινή της κατάσταση δεν είναι διόλου τιμητική. Ομάδες με λιγότερους μεν τίτλους, αλλά με ιστορία και εκτόπισμα, όπως η Μόναχο 1860 και η Φορτούνα Ντίσελντορφ, είναι επίσης στη 2η κατηγορία. Αξίζει, πάντως, να σημειώσουμε ότι η μόνη ομάδα που δεν έπεσε ποτέ κατηγορία στα χρόνια της Μπουντεσλίγκα είναι το Αμβούργο. Το οποίο φέτος κάνει μία κάκιστη χρονιά και είναι μόλις τρεις βαθμούς πάνω από την ζώνη υποβιβασμού. Κι αυτό, μάλιστα, μετά από μερικά καλά αποτελέσματα τις τελευταίες αγωνιστικές.
ΑΓΓΛΙΑ
Στην Αγγλία είναι σύνηθες φαινόμενο ο υποβιβασμός μεγάλων συλλόγων. Εξού και η παρουσία των Γουέστ Χαμ, Ντέρμπι, Ίπσουιτς στο Τσάμπιονσιπ δεν προκαλεί εντύπωση. Η πλέον κραταιά της εποχής, που είναι εκτός Premier League, είναι φυσικά η Λιντς. Που το παλεύει εδώ και 2-3 χρόνια να ανέλθει στα σαλόνια, αφού φυσικά προηγουμένως παρέλασε και από την 3η. Προς τρίτη κατηγορία οδεύει ξανά η πάλαι ποτέ κραταία Νότινχαμ Φόρεστ, των 2 κυπέλλων πρωταθλητριών (1979, 1980). Εκεί, στην 3η κατηγορία, συναντούμε τις ιστορικές ομάδες του Σέφιλντ, τη Γιουνάιτεντ και τη Γουένσντεϊ.
ΙΤΑΛΙΑ
Τορίνο και πάλι Τορίνο. Η «γκρανάδα» ομοδάρα μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο (δυστυχώς διαλύθηκε μετά το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα του 1949), ισχυρότατη μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ’80, με παρουσία στον τελικό του ΟΥΕΦΑ στις αρχές της δεκαετίας του ’90, είναι σήμερα στη 2η κατηγορία. Σταθερά μάλιστα, αφού σε 1-2 περιπτώσεις που ανέβηκε στην 1η, έπεσε κατευθείαν. Προς το παρόν προηγείται και ελπίζουμε πως αν ανέβει, θ’ ανέβει επιτέλους για τα καλά. Στη βαθμολογία την ακολουθεί κατά πόδας η Βερόνα (Ελλάς Βερόνα για την ακρίβεια, με τον τίτλο πρωταθλήματος του 1985), ενώ μόλις 11η και για κλάματα είναι η πρώην πανίσχυρη Σαμπντόρια.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Λα Κορούνια. Μπορεί η περίοδος ακμής της να διήρκεσε μόλις μία δεκαετία (1995-2005), αλλά όταν μία ομάδα η οποία μπήκε στα ρουθούνια της Ρεάλ και της Μπαρσελόνα, μία ομάδα που έφτασε σε ημιτελικά Τσάμπιονς Λιγκ, μία ομάδα τη φανέλα της οποίας φόρεσαν ο Μπεμπέτο και ο Ριβάλντο, είναι στη Σεκούντα Ντιβιζιόν, μόνο να λυπόμαστε μπορούμε.
