Καλησπέρα σας και καλή εβδομάδα να έχουμε. Η όρεξη από το πρωί είναι αρκετά καλή και γι’ αυτό φταίει λιγάκι η μέρα που έστω και για λίγο έδωσε ένα άρωμα καλοκαιριού. Απ’ τη μία μου έφτιαξε τη διάθεση απ’ την άλλη όμως με έβαλε σε σκέψεις. Για τους δικούς μου λόγους φυσικά.
Ωστόσο πάντα οι ωραίες μέρες στο νησί σου ανεβάζουν την διάθεση και αυτό είναι πάντα καλό. Όπως λένε και τα δημοσιεύματα , επιστρέψαμε στις νίκες και εκεί να παραμείνουμε. Σίγουρα από δω και πέρα κάθε παιχνίδι έχει τις ιδιαιτερότητές του, αλλά κ τις παγίδες του.
Πρέπει να είμαστε συνέχεια δυνατές, ενωμένες και απόλυτα συγκεντρωμένες στο στόχο μας. Ο στόχος δεν είναι η άνοδος. Ο στόχος είναι να παραμείνει η ομάδα μια γροθιά, μια αγκαλιά. Να είναι υγιείς, σωματικά και ψυχικά και μόνο τότε θα έρθει και το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Πρώτα απ’ όλα συγχαρητήρια στην ομάδα για τη νίκη. Για όσους νομίζουν ότι ήταν εύκολο παιχνίδι, μπορώ να πω ότι δεν ήταν και τόσο. Ήταν ένα γρήγορο παιχνίδι και δυνατό. Η Τρίπολη έχει δύο καλές ψηλές και εκεί λίγο αντιμετωπίσαμε ένα πρόβλημα. Ωστόσο ήταν πολλά εκείνα τα σημεία που η ομάδα ήταν σοβαρή, έπαιξε ομαδικά και με ψυχραιμία πήραμε το ροζ φύλλο.
Για μένα προσωπικά πολύ καλή ήταν η εμφάνιση της Σβύνου και της Σαράγια και στην άμυνα και στην επίθεση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπόλοιπες δεν ήταν καλές. Επίσης η Δρεττάκη αν και δεν χρησιμοποιήθηκε πολύ, ήταν ένα ματς νομίζω που τις ταίριαζε και έστω και το λίγο που έπαιξε το έδειξε.
Το ευχάριστο είναι πως όλα τα κορίτσια έχουν μια ανοδική πορεία και μια σταθερή απόδοση. Και αυτό είναι ότι καλύτερο για αυτή την ομάδα. Ελπίζω και εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι μέχρι το τέλος. Και ακόμα παραπέρα.
Α και τέλος μη ξεχάσω την καταπληκτική κερκίδα κάπου εκεί στη μέση περίπου και λίγο αριστερά. Αυτό είναι όμορφη τρέλα.
Υ.Γ. Θέλω να ευχαριστήσω τη φίλη μου την Όλγα που κάθε Κυριακή πρωί κάνει ένα μεγάλο διάλειμμα από τον ύπνο της για να μου πει “καλή επιτυχία”. Είναι πολύ σημαντικό για μένα και την Ευχαριστώ. Άσχετα αν μετά την πιάνει πολυλογία και έχει όρεξη για κουβέντα και για άσχετα πράγματα, με αποτέλεσμα κάθε φορά να καθυστερώ στο ζέσταμα. Είναι γούρι όμως. Πόπη…. Μη με περιμένεις τώρα που το έμαθες έξω από την πόρτα και μου φωνάζεις. Είναι γούρι είπαμε.
Από μένα …Πολλά φιλιά… Και που ξέρετε μπορεί να γίνει ένα όμορφο θαύμα για το καθένα ξεχωριστά. Πάντως σίγουρα υπάρχει ΕΝΑ για τον καθένα από εμάς. Και αυτό βρίσκεται μέσα μας.
