Φαίνεται ότι σε αυτό το νησί έχουμε κόμπλεξ με τις μεγάλες κατηγορίες. Όταν μια ομάδα μας έχει καταφέρει να βρίσκεται σε μεγάλη κατηγορία αντί να την αγκαλιάσουμε και να την βοηθήσουμε είμαστε οι πρώτοι που στεκόμαστε απέναντι και την «λιθοβολούμε» σε ότι κάνει. Τα παραδείγματα πολλά, Ανταγόρας, Α.Ε Κως, Α.Ο Δικαίου.
Όταν αυτές οι ομάδες ήταν στον δρόμο των επιτυχιών και της ανόδου όλοι ήταν κοντά και όλοι έβλεπαν ότι επιτέλους το νησί θα μπορεί να εκπροσωπείται επάξια σε μια μεγαλύτερη κατηγορία. Όμως στην σημαντική χρονιά, η ομάδα και 2-3 άνθρωποι κάθε φορά έμεναν μόνοι τους και όλοι αυτοί που αγαπούσαν (θεωρητικά) τον κάθε σύλλογο έκαναν μερικά βήματα πίσω και κατέληγαν να είναι απέναντι και να επικρίνουν την κάθε κίνηση.
Η διοικούσα επιτροπή του γυναικείου τμήματος ήταν αυτή που έτρεξε την ομάδα την περσινή χρονιά και όλοι αυτοί που τώρα ήδη στέκονται απέναντι ήταν αυτοί που χειροκροτούσαν, χαμογελούσαν και διαλαλούσαν ότι θα είναι κοντά στον Ιπποκράτη, στην πιο σημαντική στιγμή της ιστορίας του. Την χρονιά λοιπόν που ο σύλλογος γράφει την πιο λαμπρή σελίδα στην ιστορία του, οι περισσότεροι έχουν διαλέξει τον δρόμο τον «λιθοβολισμού» και όχι του αγκαλιάσματος.
Μάθαμε να είμαστε μακριά, να καθόμαστε πίσω απ’ τις οθόνες μας, στον καναπέ μας και να κρίνουμε την κάθε διοίκηση, την κάθε διοικούσα επιτροπή, τον κάθε προπονητή, τον κάθε αθλητή και όταν μας ζητηθεί να προσφέρουμε αρνούμαστε (εξάλλου εγώ θα είμαι κοντά στην ομάδα) να κάνουμε το αυτονόητο. Να υπηρετήσουμε τον σύλλογο που υποτίθεται ότι θεωρητικά αγαπάμε.
Αρκετά έχουν ακουστεί αυτό το σύντομο διάστημα για την διοίκηση του Ιπποκράτη, όπως και για την διοικούσα επιτροπή. Όμως αυτοί είναι οι μόνοι που δεν φοβήθηκαν να μπουν μπροστά στα δύσκολα, να πάρουν τεράστια ευθύνη στην πλάτη τους (όταν θα έπρεπε να είναι ευθύνη όλου του νησιού) και να δείξουν έμπρακτα ότι είναι Ιπποκράτης.
Έχει δημιουργηθεί τεράστιο θέμα για την απομάκρυνση του Μάκη Κανενόπουλου και για το ποιού απόφαση ήταν. Αυτό είναι το θέμα τελικά; Με αυτό πρέπει να ασχολούμαστε; Η ομάδα έχει μπροστά της την πιο μεγάλη πρόκληση που είχε ποτέ ομάδα του νησιού. Ναι η ομάδα έδιωξε τον προπονητή που την ανέβασε κατηγορία, αλλά είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό σε σύλλογο ή μήπως όλοι εμείς απ’ έξω γνωρίζουμε καλύτερα τι γίνεται σε μια ομάδα και τι μπορεί να έχει προηγηθεί πριν φτάσουν σε αυτήν την απόφαση;
Ο Ιπποκράτης είναι πάνω απ’ όλους και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Κανένας Κανενόπουλος, καμία διοίκηση και καμία διοικούσα δεν είναι Ιπποκράτης. Η ιστορία του σωματείου γράφεται εδώ και χρόνια και θα συνεχίσει να γράφεται. Ευθύνη όμως γι’ αυτό έχουμε όλοι μας.
Αλλά σταματήστε τους εγωισμούς. Ας αγκαλιάσουμε την ομάδα και ας σταματήσουμε να σπείρουμε διχόνοια. Και καλό θα είναι όσοι έφυγαν από αυτόν τον σύλλογο να σταματήσουν να ασχολούνται, να πάρουν τα κουβαδάκια τους και να πάνε σε άλλη παραλία, απ’ το ρίχνουν χολή κρυμμένοι πίσω από ένα πληκτρολόγιο.
Ας μην επαναλαμβάνουμε κάθε φορά τα ίδια λάθη. Ο καθένας απ’ το δικό του μετερίζι ας προσπαθήσει για το καλό αυτής της ομάδας και στο τέλος, όπως γίνεται πάντα άλλωστε, θα κριθεί απ’ την πορεία της.
Αυτή είναι η ευκαιρία μας να δείξουμε ότι μπορούμε… Ας μην κρίνουμε μια ομάδα χωρίς ακόμα να την δούμε και ας σταματήσουμε να φτύνουμε εκεί που μέχρι τον Απρίλιο γλείφαμε…
Απ’ την πολύ ζέστη ξεχάσαμε ότι ο Ιπποκράτης είναι στην Α1 μάλλον….
