Πριν λίγες μέρες μιλήσαμε για τους παράγοντες και για τα λάθη που κάνουν αλλά φυσικά για να γίνει κάτι λάθος δεν φταίει μόνο η μια μεριά,δηλαδή οι παράγοντες αλλά σε έναν βαθμό και οι ποδοσφαιριστές.
Τα τελευταία χρόνια στο νησί,αλλά και γενικότερα στα Δωδεκάνησα σε επίπεδο τοπικού ποδοσφαίρου υπάρχουν ποδοσφαιριστές που πληρώνονται σαν επαγγελματίες και αγωνίζονται ως ερασιτέχνες.Αλλά το χειρότερο δεν είναι ότι παίζουν σε ερασιτεχνικό επίπεδο αλλά ότι συμπεριφέρονται και σαν ερασιτέχνες και στην εξωγηπεδική του ζωή.
Ποδοσφαιριστές που πολλές φορές επειδή κάποιες ομάδες τους είχαν ανάγκη αγωνιστικά,βρήκαν πάτημα και πήραν λεφτά που δεν μπορούν να φανταστούν ούτε ποδοσφαιριστές Β’ Εθνικής.
Ποδοσφαιριστές που δείχνουν να έχουν χάσει το ενδιαφέρον (για να μην το πω κάπως αλλιώς) για το ποδόσφαιρο και παίζουν ανάλογα με το πότε θα τους πληρώσουν,πόσα θα πάρουν και ασχολούνται με το τι κάνουν οι άλλοι,και πόσα παίρνουν στην κάθε ομάδα που αγωνίζονται.
Ποδοσφαιριστές (που όπως θα έλεγε κάποιος) το έχουν πιάσει το νόημα και έχουν τον κολλητό τους (συνήθως παράγοντα) σε κάθε ομάδα,για να περνάει το δικό τους και να έχουν την ελευθερία να κάνουν ότι θέλουν χωρίς να τους ελέγχει ούτε ο προπονητής.
Φυσικά όπως και στους παράγοντες έτσι και στους ποδοσφαιριστές υπάρχουν οι εξαιρέσεις.Υπάρχουν παιδιά που δίνουν και την ψυχή τους για κάθε ομάδα,παρότι όλη μέρα δουλεύουν για να ζήσουν την οικογένεια τους.Πάντα είναι στην ώρα τους,πάντα τυπικοί και στα δύσκολα κοντά στην ομάδα.
Αυτοί είναι και οι ποδοσφαιριστές που πρέπει να έχουν ως παράδειγμα τα νέα παιδιά,γιατί καλά να είσαι ο σταρ της ομάδας,ή τουλάχιστον έτσι να νομίζεις αλλά το ποδόσφαιρο είναι σαν την ζωή.
Αν δεν μάθεις να δουλεύεις και να προσπαθείς σκληρά για έναν στόχο,όταν πας να κάνεις το παραπάνω βήμα…θα σε “φάνε” και δεν θα το καταλάβεις.
