Υπάρχει μια άποψη που λέει, όταν είσαι θυμωμένος, να μετράς ανάποδα από το 100 και μετά να μιλάς (ή να γράφεις). Γνωρίζοντας καλά την ιδιοσυγκρασία μου, και από το 1.000.000.000.000.000 να μετρήσω ανάποδα, αποκλείεται να ηρεμήσω, γι’ αυτό και αποφάσισα να γράψω «θυμωμένη».
Σήμερα (Σάββατο) δυστυχώς, γράφτηκε μια ντροπιαστική σελίδα στην αθλητική ιστορία του νησιού μας, αφού μπήκε και οριστικά η «ταφόπλακα» στην κατιούσα που είχε πάρει ο Ανταγόρας τις τελευταίες ημέρες. Ψυχή δεν πάτησε στην συνάντηση που οργάνωσαν οι της Διοίκησης, μπας και βρεθεί λύση. Ούτε περαστικός. Ούτε ένας από τους πολιτικούς και άλλους φορείς που κλήθηκαν προσωπικά. Έτσι, να ξεστρατίσει ρε παιδί μου και να πάει, έστω και από λάθος.
Και το χειρότερο δεν ήταν αυτό. Το χειρότερο ήταν που, κανείς απ’ όλους όσοι γράφουν με τόση ευκολία (ανώνυμα) σχόλια είτε εδώ, είτε στο giafkasports, δεν πήγε να δει τι διάολο συμβαίνει στην ομάδα που με τόση ευκολία «θάβουν» όλοι από την αρχή του χρόνου. Κανείς δεν πήγε, από περιέργεια έστω, να δει τι είχαν να πουν οι άνθρωποι που διοικούν την ομάδα και πέρσι έβαλαν ένα σκασμό λεφτά. Ουδείς πήγε να ρωτήσει τι πήγε λάθος στο φετινό προγραμματισμό, τι έφταιξε και η ομάδα έφυγε «άκλαφτη» από το Πρωτάθλημα πριν καν τελειώσει ο πρώτος γύρος.
Όλοι αυτοί οι προπονητές της εξέδρας, που το μόνο που ήξεραν ήταν να κρίνουν όλο αυτό το διάστημα. Ή εκείνοι που πιπιλάνε τόσο καιρό την καραμέλα των «ντόπιων». Ή εκείνοι που βρήκαν στο πρόσωπο του Σηφάκη, τη… ρίζα του κακού. Κανένας δεν πάτησε. Ούτε οι «επώνυμοι» Ανταγορίτες, ούτε οι φίλαθλοι που γεμίζουν σε κάθε αγώνα το στάδιο, ούτε καν τα «ανενεργά» μέλη της Διοίκησης. Ούτε οι επιχειρηματίες που ζητούσαν (και καλά) να παραιτηθούν κάποιοι από τη σημερινή Διοίκηση για να συμμετέχουν εκείνοι.
Οι μόνοι που ήταν εκεί, ήταν οι «ξένοι» παίχτες. Αυτοί που τόσο καιρό έπαιζαν απλήρωτοι. Που τις τελευταίες μέρες δεν είχαν στη τσέπη λεφτά ούτε για να πιουν ένα καφέ. Και που παρά το τελεσίγραφο που είχαν δώσει στον Πρόεδρο στην προηγούμενη συνάντηση (ότι θέλουν άμεση αποδέσμευση από την ομάδα και καταβολή των μέχρι τώρα οφειλόμενων) περίμεναν ότι ίσως την τελευταία στιγμή, θα γινόταν κάποιο θαύμα και θα μπορούσε η ομάδα να συνεχίσει και κάποιοι απ’ αυτούς να παραμείνουν εάν το ήθελαν.
Οι «ξένοι» ήταν εκεί. Οι παίχτες που δήλωσαν ξεκάθαρα ότι δεν ήρθαν στην Κω για τουρισμό, αλλά για να παίξουν μπάλα. Οι «ξένοι» που καταδίκασαν κάποιοι τόσο εύκολα, μόνο και μόνο επειδή δεν ήταν από δω και επειδή δεν πήραν τα αποτελέσματα που θα ήθελαν (λες και οι παίχτες ήθελαν να κάνουν μόνο ήττες και ισοπαλίες) τις πρώτες αγωνιστικές.
Ο Σηφάκης δεν ήταν εκεί. Έφυγε. Κι αυτόν άχρηστο τον έβγαλαν ορισμένοι. Πως γίνεται ένας προπονητής που ανεβάζει μια ομάδα 4 κατηγορίες σε 4 χρόνια, να έρχεται στην Κω και να γίνεται άχρηστος, αυτό δεν μπορεί να το συλλάβει το μυαλό μου. Ούτε πως ένας κατά γενική ομολογία επιτυχημένος τεχνικός να βαφτίζεται «αποτυχημένος» μέσα σε 7 αγωνιστικές…
Και τώρα; Ο Ανταγόρας θα πέσει στην Α1, του χρόνου θα ξεκινήσει με -6 βαθμούς και μακάρι φέτος, να ανέβει κάποια άλλη ομάδα από το νησί στο Περιφερειακό για να έχουμε να λέμε ότι έχουμε «ομάδα σε κατηγορία».
Σκεφτείτε μόνο αυτό όμως. Δεδομένου ότι όλα όσα έγιναν φέτος με τους μη Κώους ποδοσφαιριστές στον Ανταγόρα δεν είναι κανα κρατικό μυστικό, ποιος παίχτης («ξένος») θα δεχθεί του χρόνου (ή του αντίχρονου, ή όποτε τέλος πάντων χρειαστεί), να έρθει σε ομάδα του νησιού.
Και σκεφτείτε και κάτι άλλο. Πόσο ντροπή είναι για ένα νησί σαν το δικό μας, να μην μπορεί να στηρίξει μια ομάδα, όχι να ανέβει σε «μεγάλη κατηγορία», αλλά ούτε καν να παραμείνει στο Περιφερειακό Πρωτάθλημα. Και δεν με ενδιαφέρει καθόλου, αν θα τη λένε την ομάδα Ανταγόρα ή Α.Ο. Λάμπης…
Πηγή: www.aegeanews.gr