Μερικά αποσπάσματα απ’ όσα είπε ο Αλέξανδρος Τζόρβας στους “Mad Boys”:
– Το «κακό» είναι ότι από αυτούς που έχουμε πάρει συνεντεύξεις, έχουν φύγει από τον Παναθηναϊκό και με άσχημο τρόπο σε κάποιες περιπτώσεις, όπως ο Μπασινάς, ο Λυμπερόπουλος κ.α.
«Ε, εντάξει δεν είναι ότι έφυγαν άπραγοι. Ο Λυμπερόπουλος δεν νομίζω ότι έφυγε με άσχημο τρόπο, ο Μπασινάς να το δεχτώ».
– Σε κάποιους ποδοσφαιριστές δεν φέρθηκε και η ομάδα σωστά.
«Αυτό συμβαίνει γενικότερα και όχι μόνο στη δική μας ομάδα. Και στον ΟΣΦΠ μπορεί να συμβεί αυτό και σε όλες τις ομάδες. Στον ΟΣΦΠ όμως δεν υπάρχει γκρίνια, γιατί τα τελευταία 12 χρόνια κατακτά το πρωτάθλημα. Αν δεν είχε τα αποτελέσματα που είχε, είναι σίγουρο ότι θα προέκυπταν και εκεί αντίστοιχα ζητήματα».
– Υπάρχει στον ΟΣΦΠ ένας μηχανισμός «σφουγγάρι», που απορροφάει πολλά πράγματα. Και σε θέμα δημοσιογράφων και σε θέμα τι γίνεται μέσα και τι βγαίνει προς τα έξω.
«Οι διαρροές υπάρχουν παντού, μην νομίζετε ότι συμβαίνουν μόνο σε μας. Αυτό που προσπαθούμε να εξηγήσουμε, εμείς που είμαστε περισσότερα χρόνια στην Ελλάδα, στον προπονητή και του το λέμε από πέρσι, είναι ότι διαρροές έχουν όλες οι ομάδες. Έφτασε η Εθνική να έχει διαρροές! Είναι πρωτόγνωρο στα χρονικά, αλλά οποιαδήποτε συζήτηση μεταξύ των ποδοσφαιριστών μπορεί να διαρρεύσει. Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για εγκληματική ενέργεια. Όποιος διαρρέει πράγματα, το κάνει για να ευνοηθεί από τους δημοσιογράφους. Αυτή είναι καθαρά η δική μου άποψη και μπορείς νομίζω εύκολα να τους διακρίνεις. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει ένα 50% σε κάθε ομάδα που μιλάει. Προσωπικά, ειλικρινά, δεν έχω επαφή με δημοσιογράφο όσον αφορά διαρροή, γιατί το θεωρώ απαράδεκτη επαγγελματική πρακτική.
Και ούτε θα το κάνω ποτέ, γιατί θέλω να κοιμάμαι ήσυχος το βράδυ. Θεωρώ λόγου χάρη εγκληματική ενέργεια το γεγονός ότι πριν λίγες μέρες στην προπόνηση είχα έναν έντονο διάλογο με τον Κατσουράνη και την άλλη μέρα γράφτηκε στις εφημερίδες. Με πήρε τηλέφωνο ο Σπυρόπουλος την επόμενη μέρα και με ρώτησε: “Με ποιον τσακώθηκες;” και έμεινα έκπληκτος. Όποιος διέρρευσε αυτό το διάλογο, το έκανε για να προσβάλλει εμένα και τον Κώστα, για να μας κάνει κακό, για να δείξει ότι υπάρχει πρόβλημα μέσα στην ομάδα και ότι “τρωγόμαστε”. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει συνέχεια».
– Για τις διαρροές, πως αντιδράτε μεταξύ σας; Μιλάτε για αυτό το θέμα;
«Δεν γνωρίζουμε ποιος μπορεί να μιλάει και ποιος όχι. Δυστυχώς συμβαίνει και κάνει τεράστιο κακό στην ομάδα. Δημιουργείς κακό στην ομάδα που αγωνίζεσαι. Κάποιες φορές παλιότερα λέγαμε πως μπορεί να είναι άτομα τα οποία ανήκουν στο περιβάλλον του ποδοσφαιρικού τμήματος, όχι απαραίτητα ποδοσφαιριστές και προπονητές ή ότι ήταν κάποιοι που δούλευαν κοντά μας. Διαπίστωσα με τα χρόνια ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, γιατί οι συζητήσεις που κάνουμε μόνο οι ποδοσφαιριστές, βγαίνουνε καθαρά προς τα έξω. Βγαίνουν αυτούσιες και πολλές φορές μοιάζει σαν να έχει μαγνητοφωνάκι κάποιος μέσα στο παντελόνι του. Βλέπεις να έχει γραφτεί μέχρι και το “και”. Δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό και πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν κάνει καλό, γιατί προκαλεί προβλήματα ακόμα και στην τακτική προετοιμασία της ομάδας, όταν λόγου χάρη αποκαλύπτονται εκ των προτέρων τα πλάνα του προπονητή για έναν αγώνα».
– Την ξεκινήσαμε ανάποδα την συνέντευξη. Πότε ξεκίνησες και από πού; Έχεις γεννηθεί στο εξωτερικό αν δεν κάνουμε λάθος;
«Όχι, καμία σχέση, Έλληνας είμαι, καθαρός, εκ Κυπαρισσίας. Δεν ξέρω κι εγώ πως έχει βγει αυτό. Το Άλεξ ήταν ψευδώνυμο, μου το κόλλησαν από παιδάκι. Χρησίμευε και στο γήπεδο, επειδή είναι σύντομο. Ξεκίνησα από τις ακαδημίες το 1992-1993 στη Παιανία, έκατσα μέχρι τα 19, πέρασα όλα τα τμήματα, και μετά πήγα δανεικός στον Αγ. Νικόλαο για 1 χρόνο. Ήταν Β’ Εθνικής ομάδα και μετά με στείλανε στο «Μαρκό», πάλι δανεικό για 6 μήνες. Με πήρανε πίσω για 2 χρόνια, πήγα στο Θρασύβουλο, γύρισα στον Παναθηναϊκό και μετά από ενάμισι χρόνο πήγα στον ΟΦΗ για ένα χρόνο. Εκεί είχα 3 χρόνια συμβόλαιο, δεν ήταν δανεισμός. Ήταν μια συμφωνία στην οποία τον πρώτο λόγο τον είχε ο Παναθηναϊκός, σε περίπτωση που επιθυμούσε να γυρίσω πίσω».
– Ο προηγούμενός σου αναγκάστηκε να κάτσει στον πάγκο επί δέκα και χρόνια πίσω από το Βάντσικ. Θα μπορούσες να αντέξεις αυτό το πράγμα;
«Όχι, γι’ αυτό βλέπεις ότι έχω φύγει 4 φορές ήδη για να μπορέσω να βρω μια ισορροπία. Η αλήθεια είναι ότι μικρός έφευγα για να παίρνω παραστάσεις. Όποιος έχει αγωνιστεί Β’ και Γ’ Εθνική και αργότερα ο Θεός τον βοήθησε να παίξει σε υψηλό επίπεδο, είμαι σίγουρος ότι έχει τις ίδιες σκέψεις. Δηλαδή, γνωρίζεις πώς να αντιμετωπίσεις μια μικρή ομάδα, που βλέπει τον Παναθηναϊκό σαν να έχει την ευκαιρία της χρονιάς για να τον αποκλείσει από το κύπελλο, για να πάρει ένα βαθμό για να ακουστεί ή να βγει στο προσκήνιο. Γιατί οι προβολείς στις μεγάλες ομάδες είναι τεράστιοι».
– Οι οργανωμένοι και λόγω ιδεολογίας και λόγω κάποιον παραδειγμάτων (Κωσταντίνου, Νικοπολίδης), προσπαθούσαμε με διάφορους τρόπους να περάσουμε στον κόσμο σαν ιδεολογία να μην αποθεώνουν παίκτες. Ότι πάνω από όλα είναι ο Παναθηναϊκός. Εκεί δηλαδή που φωνάζανε «Μιχαλάκη είσαι τρέλα» φωνάζαμε ότι «είναι τρέλα από μόνη της η πράσινη φανέλα».
«Καλά κάνετε. Πάνω από όλα και όλους είναι ο Παναθηναϊκός. Να σου πω την αλήθεια, όλοι σίγουρα νιώθουν πάρα πολύ όμορφα όταν φωνάζει το όνομά τους η κερκίδα. Ίσως σημαίνει ότι σε επιβραβεύει με αυτόν τον τρόπο, σου έχει αδυναμία, σέβεται τη δουλειά σου και την προσπάθεια που κάνεις για την ομάδα. Ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή που μπορεί να υπάρξει».
– Έγινε κάτι άσχημο με τον Γκαλίνοβιτς, όχι από τους οργανωμένους, αλλά και ο κόσμος, λάθος βέβαια, βρίσκει αυτή τη συμπεριφορά για να εκφράσει την άποψη του για κάποιον παίκτη, όπως με τον Βύντρα π.χ.
«Αυτό ήταν άσχημο. Ξέρω ότι δεν έγινε από τους οργανωμένους οπαδούς. Έχει ξανασυμβεί και στο παρελθόν και δεν μπορείς να επικαλεστείς δικαιοσύνη στην κερκίδα. Και με τον Βύντρα έχει γίνει και θεωρώ πολύ άσχημο το ότι δεν έχει βγει κανείς να τον υπερασπιστεί τόσο καιρό. Εγώ που τον ζω τόσα χρόνια θεωρώ ότι είναι μια ποσότητα σημαντική στην ομάδα και θα ήταν πολύ καλό να μπορούσε να του δοθεί θετική ψυχολογία. Ξέρεις τι άσχημο είναι να γνωρίζεις ότι όλος ο κόσμος είναι εναντίον σου;
Αλλά για το αν παίζω εγώ ή όχι, αυτό είναι το κριτήριο που έχετε εσείς. Για μένα δεν είναι απόλυτα έτσι. Για μένα ο καλύτερος πρέπει να αγωνίζεται. Και ο Βύντρα έχει αλλάξει πάρα πολύ, πέρυσι έκανε με διαφορά την καλύτερη σεζόν σε προσωπικό επίπεδο. Στον περσινό εντός έδρας αγώνα με τον ΠΑΟΚ φώναζε όλο το γήπεδο το όνομά του».
– Για κανένα παίκτη δεν πρέπει ο κόσμος να υπερβαίνει το όριο, ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Λίγο μέτρο δεν βλάπτει. Άλλο να δίνεις λίγη ώθηση στον παίκτη και άλλο να τον αποθεώνεις χωρίς λόγο.
«Εδώ δυσανασχετεί ο κόσμος με τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον αρχηγό της Εθνικής Βραζιλίας, επειδή το παιχνίδι του είναι αθόρυβο. Είναι πολύ σημαντική ποσότητα μέσα στο γήπεδο και θα το καταλάβουν μόλις φύγει. Και όποτε έλειψε από παιχνίδι μέχρι τώρα δεν τα πήγαμε καλά».
– Αισθάνεσαι την αγάπη του κόσμου που σε γουστάρει;
«Ναι και δεν την αισθάνομαι τώρα. Την αγάπη του κόσμου την αισθάνομαι χρόνια, από πολύ μικρή ηλικία, χωρίς να έχω παίξει, χωρίς να έχω προσφέρει τίποτα στην ομάδα. Έβλεπα ότι ο κόσμος με αγκάλιαζε. Ίσως αισθανόταν ωραία, που υπήρχε ένας άνθρωπος μέσα στην ομάδα, ο οποίος ταυτίζεται μαζί τους και αυτό με ευχαριστούσε, αλλά αυτό που πάντα ήθελα ήταν να νιώσω την αγάπη του κόσμου και μέσα από την αγωνιστική του παρουσία. Αυτό θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη ανταμοιβή για εμένα».
– Κάποιοι παίκτες που ήταν επίσης οπαδοί του Παναθηναϊκού στο παρελθόν όπως ο Κοτσώλης και ο Αλεξόπουλος έφυγαν και αυτοί με περίεργο τρόπο, σε προβληματίζει αυτό; Βέβαια ήταν άλλη εποχή τότε, άλλη διοίκηση, τώρα έχουν αλλάξει τα πράγματα.
«Σίγουρα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Κι εγώ πήγα στον ΟΦΗ και μπορεί να μην είχα γυρίσει ποτέ. Με προβλημάτιζε αυτό. Ξέρεις τι είναι να είσαι από 10 χρονών στην ομάδα και να έχεις ένα στόχο, να παίξεις στη πρώτη ομάδα και να παλεύεις να το καταφέρεις πάρα πολλά χρόνια και τελικά να μη συμβεί; Θα με στεναχωρούσε αυτό, αλλά δεν θα μου φρέναρε τη καριέρα. Είναι κάτι το οποίο λέω σε μικρά παιδιά στη Παιανία που πολλές φορές προβληματίζονται και έρχονται να μου μιλήσουν και να μου εκφράσουν αυτόν τον προβληματισμό».
– Η πορεία σου όμως είναι το καλύτερο παράδειγμα για αυτούς…
«Το ελπίζω να είμαι το καλύτερο παράδειγμα και να τους αφήνω καλή επιρροή, αλλά δεν είναι ο Παναθηναϊκός το τέλος του κόσμου. Υπάρχουν ομάδες. Εννοώ πως άμα δεν καταφέρει κάποιος να παίξει στον Παναθηναϊκό, υπάρχουν και άλλες ομάδες. Το ίδιο ένιωθα κι εγώ. Όταν έφυγα από τον Παναθηναϊκό για να πάω στον ΟΦΗ, σκέφτηκα πως και στον Παναθηναϊκό να μη γυρίσω ποτέ, θα καταφέρω να συνεχίσω την καριέρα μου.
Στη ζωή παίρνεις ότι σου αξίζει, αυτό είναι νόμος. Έχω διαπιστώσει ότι αν έχεις φερθεί άσχημα ή έχεις εν γένει κακή επαγγελματική συμπεριφορά, θα τα βρεις μπροστά σου. Και θα στα φέρει έτσι η ζωή και ο Θεός που στο τέλος θα σε τιμωρήσει».
– Μεγαλύτερη σιγουριά νιώθεις στην Εθνική ή στον Παναθηναϊκό;
«Στον Παναθηναϊκό, γιατί κάθε μέρα είμαστε μαζί με τα παιδιά και έχουμε παίξει περισσότερα παιχνίδια μαζί σε σύγκριση με την Εθνική».
– Με ποιους παίκτες του Παναθηναϊκού νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια;
«Θα σου απαντήσω ότι μου αρέσουν όλοι, νιώθω σιγουριά με όλους και νομίζω ότι αυτό φαίνεται. Αυτή τη στιγμή έχω παίξει 9-10 παιχνίδια και νιώθω ότι η συνεργασία μας είναι μια χαρά με όλους όσους έχουν αγωνιστεί μαζί μου».
– Η περίπτωση Νικοπολίδη που πήγε σε μια άλλη και συγκεκριμένη ομάδα με μεγάλο κίνητρο τα χρήματα, πιστεύεις πως είναι παράδειγμα προς αποφυγή για τους νέους; Θα έκανες εσύ κάτι τέτοιο;
«Αυτή είναι μια καθαρά οπαδική ερώτηση. Εγώ φαινομενικά δεν μπορώ να κάνω κάτι αντίστοιχο, γιατί είμαι “σημαδεμένος”. Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο λόγος. Δεν θα το έκανα, γιατί έχω ζήσει σε αυτή την ομάδα πολλά χρόνια και ο συγκεκριμένος αντίπαλος μου έχει στερήσει πολλά πράγματα σε τίτλους και όχι πάντα με τον πιο δίκαιο τρόπο».
– Και εκείνος έζησε…
«Μιλάω για εμένα και δεν πρόκειται να σου μιλήσω εκ μέρους κανενός γιατί σέβομαι απόλυτα τον τρόπο σκέψης του καθενός. Δεν τον ασπάζομαι, όχι του Νικοπολίδη, οποιουδήποτε. Ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος όταν έφυγε ήταν 33 χρόνων. Ήτανε πάρα πολύ ώριμος και έπραξε με τον τρόπο που έπραξε. Αυτή ήταν δική του επιλογή».
– Δηλαδή μπορεί να έφευγες από τον Παναθηναϊκό και πικραμένος, αλλά δεν θα πήγαινες εκεί πέρα.
«Κοίταξε να δεις, αν έχω κερδίσει πράγματα από τον Παναθηναϊκό, όπως είναι η προβολή και τα χρήματα, δεν μπορώ να φύγω πικραμένος. Και αυτό είναι κάτι το οποίο συζητώ με όλα τα παιδιά που έχουν φύγει από το Παναθηναϊκό και είμαστε μαζί στην Εθνική. Το ότι σε όλους έχει αφήσει πράγματα ο Παναθηναϊκός».
– Βαραίνει τα πόδια σας η πίεση που ασκεί ο κόσμος λόγω του ότι έχουμε τόσα χρόνια να πάρουμε πρωτάθλημα;
«Περιμένουμε από όλους που έρχονται στο γήπεδο να κάνουνε αυτό που οφείλει να κάνει ο κάθε οπαδός. Να υποστηρίξουνε την ομάδα με τη φωνή και τα συνθήματά τους. Όποιος κάνει το αντίθετο, κάνει πραγματικά κακό».
– Δεν έχει καμία σχέση η κατάσταση στην εξέδρα που είχε πριν από 2 χρόνια με τώρα, δεν υπάρχει σύγκριση. Δηλαδή ό,τι πάει να ξεφύγει θα το επαναφέρουμε. Και σε επίπεδο δημοσιογράφων και ΜΜΕ και σε επίπεδο κόσμου, εκεί που υπάρχουν κάτι γκρίνιες για τον Τεν Κάτε. Μη νομίζετε ότι όλοι οι οργανωμένοι τον γουστάρουν, αλλά έχουμε ένα προπονητή αυτή τη στιγμή. Καλός, κακός, πρέπει να είναι εκεί.
«Πολύ σωστά. Πρέπει όλοι αυτοί, να συνειδητοποιήσουν ότι έρχονται στο γήπεδο για να βοηθήσουν κι όχι για να γκρινιάξουν και να βρίσουν. Εμένα ξέρεις τι με ευχαριστεί; Να δεχόμαστε γκολ και να βλέπω να δυναμώνουν τα συνθήματα! Αλλά όταν ακούω τη μουρμούρα πριν καν ακόμα δώσει κάποιος την μπάλα, αυτό το πράγμα δεν κάνει καλό και μάλιστα σε μια ομάδα που είναι μέσα στους στόχους της».
– Το ότι κάπου είστε πιεσμένοι και από τον κόσμο λόγω της ανομβρίας τίτλων, το νιώθουν και οι ξένοι στα πόδια τους;
«Ναι, πάρα πολύ και επηρεάζονται πιστεύω περισσότερο, γιατί υπάρχει πίεση, αλλά όλοι είμαστε σ’ αυτή την ομάδα για να παίζουμε κάτω από πίεση. Γι αυτό είναι τόσο μεγάλος ο σύλλογος και είναι κάτι το οποίο συμβαίνει παγκοσμίως».
– Τη διαιτησία πως τη βλέπεις φέτος;
«Βλέπω ότι η διαιτησία αυτή τη στιγμή είναι 50-50. Εμείς αυτό ζητάμε. Δεν ζητήσαμε ποτέ να μας παίζουν 90-10 και να πάρουμε το πρωτάθλημα με αυτόν τον τρόπο, δεν θα μας ικανοποιούσε και κυρίως ούτε τον κόσμο του Παναθηναϊκού θα ικανοποιούσε».
– Είναι δύσκολο λόγω του άγχους από την ανομβρία τίτλων να συνδυάζουμε και καλή μπάλα μαζί με το αποτέλεσμα;
«Ναι, είναι δύσκολο από τη στιγμή που ο κόσμος αρχίζει και γκρινιάζει. Φέτος και τη χρονιά του Πεσέιρο δεν μπορώ να το δικαιολογήσω αυτό. Έβλεπα την ομάδα να παίζει με 1000 άτομα και εμένα με εξόργιζε αυτό. Και εγώ θα σου μιλήσω αυτή τη στιγμή όπως πρέπει να σου μιλήσω. Εμένα με εξόργισε να βλέπω το Παναθηναϊκό πρώτο, να έχει το πρωτάθλημα στα χέρια του και να μην είναι συσπειρωμένος ο κόσμος μέσα στο σπίτι του, στη Λεωφόρο, που είναι “κλουβί”. Με 18.000 κόσμο κάθε Κυριακή θα έπαιρνε το πρωτάθλημα για πλάκα. Και χαρίσαμε ένα πρωτάθλημα στον ΟΣΦΠ. Όπως μου προανέφερες και συμφώνησα και εγώ, ο Παναθηναϊκός πάνω απ’ όλα».
– Αληθεύει ότι ήσουν στη Ριζούπολη μαζί μας στο πέταλο;
«Ναι, τότε είχα πάει κι εγώ στο πέταλο μαζί με τους οπαδούς, να δω το παιχνίδι, ήμουνα στο Μαρκό τότε, αλλά θα σου πω το εξής: δεν μπορώ να μιλήσω για σεζόν που δεν βρισκόμουνα στην ομάδα».
– Γνωρίζαμε ότι θα γίνει χαμός, τα ξέραμε από το ΣΕΦ, τους τα είπαμε και μας έλεγαν ότι η ομάδα πάει με ομπρέλα προστασίας και ασχολιόντουσαν με την μπύρα 13…
«Πήγαν απροστάτευτα τελείως τα παιδιά κι εγώ δικαιολογώ απόλυτα αυτό το οποίο συνέβη. Με την έννοια του αγωνιστικού κομματιού. Αν θέλεις να έχεις υγιές ποδόσφαιρο, αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να συμβαίνουν. Και το περιστατικό της Ριζούπολης αμαύρωσε το ελληνικό ποδόσφαιρο και το υποβάθμισε ακόμη περισσότερο».
– Ο Κατσουράνης είπε ότι ο ΟΣΦΠ είναι φαβορί. Συμφωνείς;
«Δεν μπορώ να μιλάω για σκέψεις ή πράξεις τρίτων. Ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει. Η δική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχει κανένα φαβορί για τον τίτλο και δεν πρέπει να μιλήσεις πριν δεις τι μπορεί να συμβεί στο ποδόσφαιρο. Γενικά, όμως, στο ποδόσφαιρο δεν μπορείς να υπόσχεσαι πράγματα τα οποία δεν ξέρεις πως μπορεί να εξελιχθούν.
Το ποδόσφαιρο είναι 100% απρόβλεπτο, δηλαδή μπορεί να τελειώσει η σεζόν και να έχουμε πάρει το πρωτάθλημα με διαφορά 15 βαθμών από τον δεύτερο ή μπορεί να το’ χουμε χάσει με διαφορά 15 βαθμών. Δεν μπορείς να ξέρεις και γι’ αυτό πρέπει να κοιτάς παιχνίδι με το παιχνίδι και να μην κοιτάς μακριά».
– Είπες πριν ότι λόγω των συνεχόμενων τίτλων έχει τον αέρα του πρωταθλητή, αλλά από την άλλη η δίψα η δικιά μας δεν μπορεί να το υπερκαλύψει αυτό;
«Μπορεί. Και επιπλέον, βοηθάει ότι αυτή τη στιγμή στον Παναθηναϊκό υπάρχουν πολλοί Έλληνες ποδοσφαιριστές και υπάρχουν κάποιοι που αγαπάνε την ομάδα και γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν για να σπρώξουνε και τους ξένους να συνειδητοποιήσουν τι συμβαίνει. Γιατί, κακά τα ψέματα, όταν έρχεται ένας ξένος ποδοσφαιριστής και του λένε ότι αυτή η ομάδα έχει να πάρει 13 χρόνια πρωτάθλημα, δεν γνωρίζει τι σημαίνει πρωτάθλημα για το Παναθηναϊκό και πόση σημασία έχει».
– Τι νομίζεις ότι είναι αυτό που κάνει στην εξέδρα ένα παίκτη, συμπαθή ή αντιπαθή;
«Αυτό που έχω δει είναι πως αν η εξέδρα πάρει με στραβό μάτι έναν παίκτη, έχει φύγει στους 6 μήνες. Τώρα για να τον συμπαθήσει, παίζει ρόλο το αγωνιστικό κομμάτι. Δείτε, π.χ. το Λέτο. Ήρθε από τον ΟΣΦΠ και κάνει εκπληκτικά πράγματα και ο κόσμος πραγματικά έχει ενθουσιαστεί. Βλέπει έναν ποδοσφαιριστή, ο οποίος έχει πολλά στοιχεία, είναι φανταιζί, βοηθάει την ομάδα και έχει ουσία».
– Πως τα πάτε με την τωρινή διοίκηση;
«Ο πρόεδρος είναι κοντά σε μας και κοντά στο κόσμο. Γιατί πρέπει να έχεις και τους συνδέσμους κοντά. Πραγματικά, ο πρόεδρος, μας εμπνέει πάρα πολύ μεγάλο σεβασμό και δέος. Είναι ένας άνθρωπος πάρα πολύ δυνατός, ένας άντρας πραγματικά αρσενικός 100% και για μας είναι Παναθηναϊκός, αυτό δεν το συζητάμε. Πραγματικά είμαστε τυχεροί που ο άνθρωπος αυτός έχει αναλάβει τον Παναθηναϊκό. Έχεις έναν άνθρωπο της διοίκησης να’ ναι πιο κοντά. Και για να σ’ αγκαλιάσει και για να σε επιπλήξει».
– Κάτι που θες να πεις στον κόσμο…
«Να έχει υπομονή. Και αναφέρομαι στον κόσμο γενικότερα, γιατί όπως είπα και πριν οι οργανωμένοι δεν έχουν παρουσιάσει μέχρι στιγμής “προβλήματα”».