Για το πώς ένιωσε όταν ήρθε η πρόταση της Σάλκε, δήλωσε: «Το συναίσθημα ήταν τρομερό. Ήταν κάτι απρόσμενο, αλλά αυτό είναι το καλύτερο. Να σου συμβαίνει κάτι πολύ καλό, ενώ δεν το περιμένεις», ενώ, για το πως προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον, συμπλήρωσε: «Εγώ δεν ήξερα τίποτα. Ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω προετοιμασία, όταν με ενημέρωσε ο μάνατζέρ μου ότι υπάρχει ενδιαφέρον από τη Σάλκε και ο κ. Θανόπουλος συμφώνησε να φύγω από την ΑΕΚ. Το έμαθα στο προπονητικό κέντρο. Μετά έφυγα για Γερμανία, πήγα στην προπόνηση της Σάλκε, είδα την ομάδα και τότε κατάλαβα που …είμαι. Βασικά, έπρεπε να δω το χορηγό και το σήμα στη φανέλα της Σάλκε για να καταλάβω που ήρθα»!
Όσο για το ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που άκουσε να του λέει ο Φέλιξ Μάγκατ σε προπόνηση της γερμανικής ομάδας: «Το πρώτο πράγμα που μου είπε είναι ότι πρέπει να δουλέψω πολύ. Μάλλον γιατί οι ξένοι ξέρουν ότι οι Έλληνες έχουμε ταλέντο, αλλά δεν έχουμε και πολύ όρεξη για δουλειά».
Για το ποδόσφαιρο στο εξωτερικό: «Εκεί είσαι καθαρά επαγγελματίας. Το μόνο που σε νοιάζει είναι η προπόνηση. Όλα τ’ άλλα είναι κανονισμένα από την ομάδα. Αυτό σε ανεβάζει ψυχολογικά. Με τη Σάλκε έμαθα καινούρια πράγματα και διαπίστωσα ότι είμαστε πίσω σε πολλά άλλα».
Για το αν είχε μιλήσει με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς πριν φύγει: «Είχα μιλήσει δυο μήνες πριν τελειώσει το πρωτάθλημα μαζί του και του είχα ξεκαθαρίσει ότι αν δεν πρόκειται να παίζω, θα ήθελα να μ’ αφήσει να φύγω. Σεβάστηκε απόλυτα αυτό που του είπα. Ο κ. Μπάγεβιτς έχει κάνει πολύ καλό έργο στην ΑΕΚ, παρά τα όσα λένε οι οπαδοί της ομάδας».
Για τα χρόνια του στην Ένωση: «Σ’ αυτά τα τέσσερα χρόνια που δεν αγωνιζόμουν και πολύ, έφταιγα κι εγώ. Έκανα λάθη και προσπάθησα να τα διορθώσω. Το θετικό είναι ότι γνώρισα μεγάλες προσωπικότητες στην ΑΕΚ. Ο κ. Ίβιτς και ο κ. Νικολαΐδης μου έδωσαν την ευκαιρία να έρθω σε μία πολύ μεγάλη ομάδα, κάτι το οποίο δεν είναι εύκολο».
Εξάλλου, ο Βασίλης Πλιάτσικας αποκάλυψε ότι είχε πρόταση από τον Ολυμπιακό πριν πάει στην ΑΕΚ…
Η πρώτη συμμετοχή του Πλιάτσικα στην ΑΕΚ ήταν στα 17 του, όταν προπονητής της ΑΕΚ ήταν ο Φερνάντο Σάντος: «Ήταν οι συγκυρίες και δεν μου δόθηκε η ευκαιρία τότε. Η ομάδα πιεζόταν από αποτελέσματα. Ο κ. Σάντος δεν με χρησιμοποιούσε σαν αμυντικό χαφ. Καλό είναι βέβαια να αγωνίζεσαι σε πολλές θέσεις για να αποκτάς εμπειρίες. Εγώ ξεκίνησα από το Αγρίνιο, πήγα στο Ναύπλιο μέχρι τα 14 και ένα χρόνο αργότερα πήγα στην Αθήνα. Όσο καιρό ήμουν στην ΑΕΚ δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω τι αξίζω. Δεν αγωνιζόμουν στη θέση μου. Δεν ήμουν ευχαριστημένος, αλλά έκανα φίλους στην ΑΕΚ. Συνεργάστηκα με μεγάλους ποδοσφαιριστές και μεγάλους ανθρώπους όπως ο Ζήκος, ο Ριβάλντο, ο Κατσουράνης, ο Λυμπερόπουλος, ο Έμερσον… Μεγάλες προσωπικότητες που τώρα λείπουν από την ΑΕΚ. Πλέον υπάρχει μόνο ο Καφές με τον Αλεξόπουλο».
Για το αν ενημερώνετε για την κατάσταση της ΑΕΚ, τόνισε: «Ενημερώνομαι από τα παιδιά μέσα στην ομάδα. Είναι δύσκολα τα πράγματα, αλλά η ΑΕΚ έχει δείξει ότι ξεκολλάει από τις δύσκολες καταστάσεις».
Ισχύει, όμως, για τον Βασίλη Πλιάτσικα ότι ένας απλήρωτος παίκτης δεν μπορεί να αποδώσει στο γήπεδο; «Όταν μπαίνεις να παίξεις έναν αγώνα δε σκέφτεσαι τα οικονομικά προβλήματα, αλλά να βοηθήσεις την ομάδα να κερδίσει και ν’ ανέβει στη βαθμολογία. Υπάρχει, βέβαια, στην άκρη του μυαλού σου, αλλά δεν πρέπει να σε επηρεάζει μέσα στο γήπεδο».
Για τις προβληματικές ή ανύπαρκτες υποδομές του ελληνικού ποδοσφαίρου, τόνισε: «Στο εξωτερικό είναι δεδομένο ότι υπάρχουν γήπεδα και εγκαταστάσεις. Αν υπάρχουν αυτά γίνεται και καλή δουλειά. Στη ΑΕΚ τόσα χρόνια έλεγαν για προπονητικό κέντρο και δεν είδαμε τίποτα».
Για την Εθνική Ελλάδας, είπε: «Αποτελεί τιμή για έναν ποδοσφαιριστή να αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής. Η χαρά είναι απερίγραπτη. Ένα συναίσθημα που δύσκολα θα ξεχάσω. Πρόκειται για εμπειρία ζωής. Χαίρομαι που έβαλα κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι για να φτάσει η Εθνική στο Μουντιάλ. Βέβαια, παίζει η Ελλάδα και εμείς ασχολούμαστε με άλλα πράγματα. Με το αν κάποιος παίκτης ανήκει συλλογικά στον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό ή την ΑΕΚ… Όλοι βοηθούν, όλοι χρειάζονται. Ακόμα και αυτοί που δεν ακολούθησαν την αποστολή της Εθνικής στην Ουκρανία για παράδειγμα, βοήθησαν με την ενέργεια τους. Η Εθνική κατάφερε να προκριθεί, γεγονός που μας χαροποίησε όλους. Η Βοσνία για παράδειγμα, που θεωρούνταν φαβορί από πολλούς, αποκλείστηκε, κάτι που δείχνει τη σημασία της πρόκρισης μας. Στα αποδυτήρια και στο αεροπλάνο έγινε πανηγύρι. Μόνο εμείς και ο προπονητής πιστεύαμε ότι θα πάρουμε την πρόκριση. Το βλέπαμε πριν αρχίσει το ματς ότι δεν μας υπολόγιζαν. Πολλοί έλεγαν ότι η Ουκρανία θα μας αποκλείσει. Αλλά αποδείξαμε ποιοι είμαστε».
Για τον Ρεχάγκελ, τόνισε: «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι είναι τρομερός προπονητής, αλλά είναι και τρομερός άνθρωπος. Έχει καταφέρει να κάνει τις ομάδες που αναλαμβάνει κυρίαρχες στην Ευρώπη. Έχει αφήσει το στίγμα του οπουδήποτε κι αν έχει εργαστεί. Υπάρχει απόλυτος σεβασμός στα αποδυτήρια και οι παίκτες τον υπακούν. Μία από τις πιο υπερβολικές προπονήσεις που μας είχε κάνει ήταν ότι τρέχαμε συνεχώς (πότε πιο χαλαρά, πότε με σπριντ) επί 75 λεπτά, κάτι που δεν γίνεται στην Ελλάδα. Ακόμα και οι παίκτες που είχαν βγάλει 90λεπτο στον προηγούμενο αγώνα. Ο Ρεχάγκελ κατάφερε να κάνει την Ελλάδα μια οικογένεια. Δεν νομίζω πάντως ότι θα συνεχίσει και μετά το Παγκόσμιο. Δεν άξιζε ο Ρεχάγκελ τη κριτική που δεχόταν. Όντως, ήταν «σφιγμένος» στα τελευταία ματς. Όσον αφορά το Μουντιάλ, αυτοί που ξέρουν από μπάλα είναι ικανοποιημένοι και μόνο από την πρόκριση. Όσοι δεν ξέρουν, περιμένουν από εμάς να κατακτήσουμε το Μουντιάλ. Έχουν αλλάξει πολλά πρόσωπα, τα παιδιά που ακολουθούν είναι καλοί ποδοσφαιριστές, αλλά δεν βοηθιούνται από τις ομάδες τους. Επαναλαμβάνω, αν τους δοθεί η ευκαιρία να αγωνιστούν στο εξωτερικό, θα πρέπει να πάνε δίχως δεύτερη σκέψη. Να φύγουν άρον – άρον».
Όσον αφορά την κλήρωση του Μουντιάλ, δήλωσε: «Θα κοιτάξουμε το κάθε ματς ξεχωριστά. Δεν υπάρχουν δυνατοί και αδύνατοι. Το παν είναι να είμαστε έτοιμοι ψυχολογικά».
Για την επόμενη φουρνιά της Εθνικής μας ομάδα: «Ελπίζω να είναι καλή, αλλά δεν υπάρχει το βάθος και οι νέοι ποδοσφαιριστές. Από την Ελπίδων για παράδειγμα, μόνο 2-3 παίκτες αγωνίζονται στους συλλόγους τους. Αρέσει η ξενομανία στους Έλληνες, εδώ δεν εκτιμούμε το ταλέντο μας. Αντίθετα, αυτό εκτιμάται στο εξωτερικό όπου και υπάρχει μεγάλος σεβασμός. Βέβαια ο τρόπος ζωής είναι διαφορετικός, αλλά είναι πολύ καλύτερα στο εξωτερικό. Αν σου δοθεί η ευκαιρία πρέπει να φύγεις με κλειστά τα μάτια».
