Από τα σαλόνια στα αλώνια… Φράση κλισέ στην αθλητική δημοσιογραφία. Κι όμως, στην περίπτωση του Λουτσιάνο ντε Σόουζα βρίσκει πιστή εφαρμογή. O Βραζιλιάνος άσος από τα πρωταθλήματα και το C.L με τον Ολυμπιακό βρίσκεται πλέον σε ηλικία 39 ετών στην Καλλονή, ομάδα Γ΄ κατηγορίας και η «Εξέδρα» τον ρώτησε το «γιατί».
– Λούτσι, ξέρεις τι βγάζει η Καλλονή;
«Πώς δεν ξέρω. Σαρδέλες. Από παλιά το έβλεπα και στα σούπερ μάρκετ. ‘Σαρδέλες Καλλονή’. Αλλά δεν είναι τώρα η εποχή τους. Το καλοκαίρι».
– Εχεις προλάβει να δεις τη Μυτιλήνη;
«Πολύ λίγο. Δεν είχα ξαναέρθει. Ηξερα όμως από τις ιστορίες που μου έλεγε ο Καρτάλης για το νησί, όταν ήμασταν μαζί στην Ξάνθη. Μου είχε πει και για τον Αγιο Ραφαήλ. Επίσης, ένας φίλος μου στην Πάτρα, που είχε πρόβλημα με το παιδί του, βρήκε βοήθεια από τον άγιο. Για αυτό και βάφτισε το παιδί του Ραφαήλ».
– Ξέρεις για ποιο λόγο το νησί έχει τόσο στρατό;
«Διότι είναι απέναντι από την Τουρκία. Ισως θα μπορούσα να έχω έρθει να υπηρετήσω εδώ και όχι στην Τρίπολη. Είδατε, την ξέρω καλά την Ελλάδα…».
– Πώς αποφάσισες να πας στην Καλλονή;
«Με τον πρόεδρο, τον κύριο Μιχαλάκη, δεν έχω συναντηθεί. Αλλά μιλήσαμε στο τηλέφωνο και με έπεισε σε δέκα λεπτά. Ηταν λίγο πριν μπω σε ραντεβού με άλλη ομάδα. Με πήρε τηλέφωνο και μου είπε μετρημένα πράγματα. Μου άρεσε αυτό και το αποφάσισα».
– Αντιλαμβάνεσαι ότι είσαι κάτι ξεχωριστό για την πόλη;
«Ναι, το καταλαβαίνω από τον κόσμο. Πιστεύω ότι μπορώ να βοηθήσω την Καλλονή. Οχι μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Θα είναι σημαντικό να προσφέρω συνολικά».
– Τι ήταν αυτό που σε κρατά τόσα χρόνια στην Ελλάδα;
«Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα. Συζητούσαν το όνομά μου στη Βαλένθια και σε άλλες ομάδες της Ισπανίας, γιατί στα 19 μου είχα πάρει μεταγραφή στη μεγαλύτερη ομάδα της Βραζιλίας, την Κορίνθιανς. Ξαφνικά ήρθε μια πρόταση από την Ελλάδα. Δεν ήξερα τίποτα για το ποδόσφαιρο της χώρας. Ηξερα όμως ότι η Ελλάδα είναι πολύ όμορφη. Ηρθα και έδειξα την αξία μου, έκανα καλές μεταγραφές, η οικογένειά μου περνούσε πολύ όμορφα, οπότε, γιατί να πάω αλλού;».
– Ολο και κάτι θα σε έχει ενοχλήσει…
«Οτι ποδοσφαιριστές που δεν έχουν προσφέρει όσα εγώ έπαιξαν σε πολλές μεγάλες ομάδες. Επίσης, ότι ποτέ καμία από τις ομάδες μου δεν μου είπε ‘έλα να παίξεις εδώ για έξι μήνες και να σταματήσεις την καριέρα σου’. Και πάλι όμως είμαι ευχαριστημένος με όσα έχω πετύχει. Πάντως, με στενοχώρησε πολύ που δεν με κάλεσαν στο φιλικό κατά της φτώχειας τον Δεκέμβριο. Πιστεύω ότι θα μπορούσα να έχω μια θέση ανάμεσα στους παλιούς παίκτες του Ολυμπιακού».
– Εχεις παίξει σε όλες τις κατηγορίες. Εχεις καταλάβει όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
«Στενοχωριέμαι, διότι η Ελλάδα θα έπρεπε να βγάζει περισσότερους παίκτες. Λείπει η οργάνωση, οι υποδομές. Περιμένω τη βελτίωση από το 1995. Ολα αυτά τα χρόνια, θα έπρεπε το ελληνικό ποδόσφαιρο να έχει προοδεύσει περισσότερο. Υπάρχουν ταλέντα στις μικρότερες κατηγορίες, που χάνονται. Δεν είναι δυνατό να μη δίνουν σημασία στη Β’ και τη Γ’ Εθνική. Είναι το μέλλον».
– Πώς αποφάσισες από πρωταθλητής με τον Ολυμπιακό να παίξεις σε μικρότερες κατηγορίες;
«Οταν σταματήσω το ποδόσφαιρο, θέλω να ασχοληθώ με την προπονητική. Οπότε, για εμένα θα είναι πολύ σημαντική βοήθεια το γεγονός ότι έχω περάσει και από αυτές τις κατηγορίες. Εχω μάθει πώς σκέφτονται, πώς λειτουργούν τα πρωταθλήματα. Θέλω ως προπονητής να πετύχω όσα πέτυχα ως ποδοσφαιριστής. Θα δουλέψω για να φτάσω ψηλά, με τον δικό μου τρόπο».
– Λέγονται πολλά για τις μικρές κατηγορίες…
«Υπάρχουν πολλά προβλήματα. Πρώτα από όλα, δεν είναι δυνατό οι ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται ανασφάλιστοι. Δεν γίνεται να κυκλοφορούν μπράβοι. Να ορμούν οι οπαδοί. Να πετούν μπουκάλια».
– Η UEFA έχει στείλει και φακέλους για τα ελληνικά πρωταθλήματα…
«Μακάρι να φτάσει ως το τέλος η έρευνα. Να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Δεν είναι καλό να υπάρχουν τέτοιες φήμες. Οι Ελληνες αγαπάνε πάρα πολύ το ποδόσφαιρο. Δεν είναι δυνατό να τους το χαλάνε».
– Σε έχουν πλησιάσει ποτέ για να στηθεί κάποιο παιχνίδι;
«Οχι. Δεν θα πρόδιδα ποτέ την ομάδα μου ή συμπαίκτη μου. Από όποια ομάδα έφυγα, το έκανα από την μπροστινή πόρτα. Θα προτιμούσα να μη συμμετάσχω καθόλου στο παιχνίδι παρά να ξέρω ότι κάτι έχει συμβεί. Εύχομαι να μη δω ποτέ κάτι τέτοιο μπροστά μου».
– Ποια ήταν η πιο όμορφη στιγμή σου στο ποδόσφαιρο;
«Με τον Ολυμπιακό ήταν τα πρωταθλήματα και οι συμμετοχές στο Champions League. Βέβαια, όλοι μου λένε για το γκολ και το τακουνάκι στη Λεωφόρο με τον Παναθηναϊκό. Αλλά μπορώ να πω ότι μεγάλη στιγμή ήταν και όταν ανέβαινα κατηγορία. Οπως με την Καστοριά το 1996. Ή με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Πέρασα πολύ όμορφα εκεί. Νιώθεις ότι κάνεις μια ολόκληρη πόλη χαρούμενη. Επίσης, ευχαριστήθηκα πολύ στην Ξάνθη. Γιατί είδα μια ομάδα να προοδεύει. Οταν πήγα είχε ένα-δυο γήπεδα. Τώρα, έχει ολόκληρο συγκρότημα».
– Είσαι 38 χρόνων. Πόσο καιρό θα αγωνίζεσαι ακόμα;
«Εδώ και πέντε χρόνια προσπαθώ να σταματήσω και δεν μπορώ. Λατρεύω το ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό και κρατιέμαι ακόμα. Οπότε, δεν ξέρω…».
