Η Λέρος, η Σύμη και η Κάρπαθος διαθέτουν το δικό τους κλειστό γήπεδο, όχι όμως και η Πάτμος, αφού επί σειρά ετών, δεν γίνεται τίποτα για να αποκτήσει το νησί ένα… όνειρο ετών. Η ομάδα δυσκολεύεται συνεχώς και οι… Survivors του μπάσκετ της Δωδεκανήσου είναι στα όρια τους.
Μάλιστα, οι άνθρωποι του Ξάνθου έγραψαν τα εξής, με πόνο καρδιάς για την κατάσταση που επικρατεί:
”Τα αγοράκια του Ξάνθου ταξίδεψαν χθες για να παίξουν αγώνα με την ομάδα της γειτονικής μας Λέρου στο πλαίσιο του παμπαιδικού πρωταθλήματος. Η απογοήτευση στα παιδάκια μας ήταν φανερή, όχι για την έκβαση του παιχνιδιού, αλλά για τις διαφορετικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν. Δίπλα από το νησί μας τα παιδιά κάνουν προπόνηση σε ένα κλειστό γυμναστήριο στολίδι που μπορούν να κάνουν μια σωστή προετοιμασία δεν φοβούνται ούτε μην πέσουν και σκοτωθούν στο τσιμέντο ούτε νοιάζονται αν έχει κρύο, βροχή, ζέστη. Το πιο δύσκολο για εμάς που είμαστε μαζί τους είναι να τους απαντήσουμε στην ερώτηση ” γιατί; ”. Γιατί δίπλα το νησί έχει ένα τόσο όμορφο κλειστό γυμναστήριο και εμείς όχι;; … Δυστυχώς και εμείς στην ηλικία τους είχαμε ακριβώς την ίδια ερώτηση ΓΙΑΤΊ; Ποιος μπορεί να εξηγήσει στα παιδιά πως είμαστε αριθμοί, λίγοι κάτοικοι, λίγοι ψήφοι. Εφόσον είμαστε λίγοι δεν αξίζουμε μια μεγάλη χρηματοδότηση για ένα όμορφο κλειστό γυμναστήριο που η Πάτμος το έχει έτοιμο εδώ και χρόνια έχουμε πληρώσει αδρά για να είναι κάτι εφάμιλλο της γραφικότητα του νησιού μας. Παρόλα αυτά περιμένουμε να μας πουν αυτοί που κοστολογούν τι αξίζουμε να μας βρουν μια λύση, τέντα, προκάτ, ότι ΘΈΛΟΥΝ.. μόνο ΤΩΡΑ. Δεν αντέχουμε άλλο να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα στα παιδιά μας”.