Ο Απόστολος Βέλλιος είναι από τους Έλληνες ποδοσφαιριστές που έχουν ξεχωρίσει κατά τη σεζόν που διανύουμε. Ο αρχισκόρερ του ηρακλή έδωσε συνέντευξη εφ όλης της ύλης σε εφημερίδα. Από τα ΤΕΦΑΑ και το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τον «Γηραιό» μέχρι και το… απωθημένο της Εθνικής ομάδας.
Διαβάστε απόσπασμα της συνέντευξής του στην «Goal»
«Από τότε που με θυμάμαι παίζω ποδόσφαιρο. Ξεκίνησα στα 4,5, ήμουν για λίγο στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και μετά ήρθα στον Ηρακλή. Από νωρίς κατάλαβα πως αυτό ήταν αποστολή ζωής για μένα. Βέβαια, έδωσα εξετάσεις και στα ΤΕΦΑΑ. Αν κάτι συνέβαινε και δεν μου έβγαινε το ποδόσφαιρο, πάλι κάτι σε σχέση με τον αθλητισμό θα έκανα. Μεγαλώνοντας πήγα σε ένα αθλητικό σχολείο, στο Αριστοτέλειο κολλέγιο. Είχα πολλούς Ηρακλειδείς καθηγητές και μου έλεγαν διάφορα, γιατί είχα ήδη από τα 16 μου επαγγελματικό συμβόλαιο, ήμουν Α” Λυκείου και ήμουν για τα καλά στις καρδιές τους. Πώς ήμουν σαν παιδί; Δεν ήμουν σκανταλιάρης, ούτε έχω πάρει ποτέ αποβολή. Υπήρξα αδυναμία του Λυκειάρχη.
Γενικά, δεν θα με χαρακτήριζα ούτε ταραχοποιό στοιχείο ούτε πολύ ήρεμο. Κάτι ενδιάμεσο. Πέρασα καλά στο σχολείο, κατακτήσαμε κι ένα πρωτάθλημα, κερδίζοντας στον τελικό ένα σχολείο της Κρήτης. Σε αυτό όπου έπαιζε ο Καρέλης. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούσα να ακολουθώ πάντα τους συμμαθητές μου. Στις διασκεδάσεις, στα ταξίδια. Εχασα εκδρομές και πενθήμερες και διήμερες, μην ξεχνάτε πως είχα ήδη επαγγελματικό συμβόλαιο με τον Ηρακλή. Απωθημένα, όχι, δεν μου βγήκαν εξαιτίας αυτών των στερήσεων. Ημουν συνειδητοποιημένος, ήξερα τι ήθελα. Στα 15 μου ταξίδεψα μόνος μου, ολομόναχος, στην Ιταλία, για να δοκιμαστώ από τη Σαμπτόρια. Θυμάμαι πέταξα Μιλάνο, από κει με τρένο στη Γένοβα. Ηταν ωραία εμπειρία. Ηθελα να φύγω, από μικρός έβλεπα τα ξένα πρωταθλήματα, ιταλικό, ισπανικό, γερμανικό, μου άρεσαν πολύ».
Τι σημαίνει ο Ηρακλής για σένα;
«Ολη μου η οικογένεια είναι Ηρακλής, εδώ μεγάλωσα. Από μικρός πήγαινα στο γήπεδο με μπλούζες, κασκόλ, πιτσιρικάς έχω πάρει και φανέλες από παίκτες μας, τον Σνάουτσνερ, τον Μαχλά… Ηταν άσχημο και στενάχωρο αυτό που έγινε μετά, με τους υποβιβασμούς κι όλα αυτά. Δεν το άξιζε ο Ηρακλής».
Η Εθνική ομάδα είναι απωθημένο για σένα;
«Είναι ένα απωθημένο, γιατί έχω περάσει από όλες τις ηλικίες, Προπαίδων, Παίδων, Νέων και θέλω να συνεχίσω. Είναι καλό για το προφίλ ενός ποδοσφαιριστή. Είναι ταυτόχρονα και τιμή. Οταν έπαιζα στην Εβερτον, μάλλον ήμουν κοντά στο να επιλεγώ, μετά, στα άλλα πρωταθλήματα, ήμουν κάπως αόρατος, αλλά δεν το βάζω κάτω, δεν είναι κάτι που θα με απογοητεύει. Δεν θα με ρίξει τίποτα».
Δεν μπορεί όμως να μη σε θυμώνει όταν γίνονται επιλογές με κριτήρια που δεν μπορούν με τη λογική να εξηγηθούν.
«Εντάξει, άνθρωπος είσαι και θα θυμώσεις, όμως μέχρι ένα σημείο. Σου είπα, δεν θα απογοητευτώ εύκολα, ξέρω τον δρόμο, δεν θα πάψω να προσπαθώ, δεν θα επαναπαυτώ και δεν το έχω σκοπό να επαναπαυτώ».
Με την επιστροφή σου από το εξωτερικό είδες να έχουν αλλάξει πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο ή νιώθεις ότι τα πράγματα είναι όπως τα άφησες;
«Το καλό με την κρίση είναι ότι παίζουν περισσότεροι Ελληνες παίκτες κι αυτό πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα θα βοηθήσει. Το στυλ ποδοσφαίρου είναι το ίδιο, περίμενα η ταχύτητα να έχει ανέβει, να έχει γίνει πιο γρήγορο, αλλά πάνω κάτω είναι το ίδιο. Γι” αυτό δεν είμαι και τόσο θεατής του ελληνικού ποδοσφαίρου. Δεν μπορώ εύκολα να καθίσω να δω παιχνίδι του ελληνικού πρωταθλήματος».
