Αφιέρωμα στον Κριστιάν Βιέρι(video)

Σταρ με τα… όλα του!

Ένας οξύθυμος αριβίστας, ένας χαρισματικός σκόρερ, ένας τυχοδιώκτης, ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής που πίνει, καπνίζει και ξενυχτάει, ένας εργένης από… άποψη, μπον βιβέρ με πλούτο και δόξα από τα εφηβικά του χρόνια! Συχνός… πελάτης των γκόσιπ περιοδικών, μπελάς για πολλούς προέδρους, είδωλο για κάποιους οπαδούς, μισητός ποδοσφαιριστής για κάποιους άλλους, χοντρός και ανίκανος για ορισμένους άσπονδους εχθρούς.

Ένας παίκτης που μπορούσε να κάνει πάντα την διαφορά για κάποιους άλλους, ένας αυθεντικός φίλος για τους… φίλους του, «ένας βλάκας και μισός» για όσους δεν τον χώνευαν για τους δικούς τους λόγους. Όλες αυτές οι σειρές περιγράφουν έναν άνθρωπο. Έναν ποδοσφαιριστή. Κι η πλάκα είναι πως όλες έχουν την εξήγηση τους και για όλες θα μπορούσε να γραφτεί ένα… βιβλίο! Μην κρυβόμαστε άλλο όμως! Ο Κριστιάν Βιέρι ήρθε το καλοκαίρι του 1973 σε αυτό τον κόσμο για να γίνει απλώς… ξεχωριστός!

Να μας διχάσει για το αν σήμερα μπορούμε να μιλάμε για έναν πολύ καλό παίκτη ή για έναν απλά καλό που θα μπορούσε αν είχε μυαλό στο κεφάλι να φθάσει στην κορυφή, αλλά και να μας συναρπάσει με τις δεκάδες ιστορίες που τον συνοδεύουν. Και να φανταστεί κανείς ότι μιλάμε για έναν πολύ ήρεμο και ήσυχο νέο. Που δεν είχε στο μυαλό του τα χρήματα και που σκεφτόταν μονάχα να παίζει καλό ποδόσφαιρο για να φθάσει μία μέρα να παίξει στην Serie A. Τα κοινά όνειρα δηλαδή κάθε Ιταλού που μεγαλώνει σε μία τυπική οικογένεια που αγαπάει το ποδόσφαιρο. Ελάχιστοι φυσικά μπορούσαν να φανταστούν πως όταν το καλοκαίρι του 1991 γινόταν επαγγελματίας στο Τορίνο, θα έφθανε στο τέλος της καριέρας του να μιλάει για ένα βιογραφικό στο οποίο θα περιλαμβανόταν το εκπληκτικό νούμερο των 15 ομάδων! Αυτός είναι ο Κριστιάν Βιέρι.

Το ξεκίνημα κι η καταξίωση

Μολονότι επαγγελματίας από τα 18 του στην Τορίνο, ο Κριστιάν Βιέρι θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να βγει στην επιφάνεια. Θα κάνει το αγροτικό του στην Πίζα, θα βάλει 12 γκολ με την φανέλα της Ραβένα, θα προσθέσει άλλα 11 με την Βενέτσια και τελικά θα βρεθεί στο Μπέργκαμο και την Αταλάντα, όπου πιο γνωστός πια, θα πλασαριστεί ως το νέο μεγάλο ταλέντο σέντερ φορ στην Ιταλία. Το αποδεικνύει με την παρουσία του εκεί. Ένα ψηλό παιδί, γεροδεμένο, με πείσμα στο παιχνίδι του και με όρεξη για διάκριση. Η Γιουβέντους δεν θα χάσει την ευκαιρία. Θα του δώσει την δυνατότητα να κάνει το μεγαλύτερο βήμα που ζητούσε στην καριέρα του και το καλοκαίρι του 1996 θα τον πάρει από την Αταλάντα.

Ως πρωταθλήτρια Ευρώπης η Γιούβε, θα δώσει ευκαιρίες στον Μπόμπο, όπως ήταν το παρατσούκλι του (από τον πατέρα του που λεγόταν Μπομπ στην Αυστραλία) και τον εντάσσει στο κλίμα μίας μεγάλης ομάδας. Στην αρχή ανταποκρίνεται. Καταλαβαίνει σύντομα τι σημαίνει να υπάρχουν και άλλοι σταρ γύρω του και αρχίζει κάποιες στιγμές να αντιδρά. Προλαβαίνει σε 23 παιχνίδια να πετύχει οχτώ γκολ, ενώ του ακυρώνεται και ένα δίχως λόγο, στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με την Ντόρτμουντ. Με την Γιουβέντους, έμελλε να πανηγυρίσει το πρώτο και το τελευταίο πρωτάθλημα της καριέρας του το 1997, όμως η «Μεγάλη Κυρία» δεν σηκώνει πολλά-πολλά. Ο Μπόμπο Βιέρι απομακρύνεται, έστω κι αν αναγνωριζόταν η αξία του.

Βασιλιάς της Μαδρίτης

Η Μαδρίτη αποτελεί τον επόμενο σταθμό του. Φεύγει για πρώτη φορά από την Ιταλία, όμως η Ατλέτικο μοιάζει με την Ιθάκη του. Τα πηγαίνει εξαιρετικά. Ο Ράντομιρ Άντιτς βρίσκει το κουμπί του, ο Ζουνίνιο και ο (ο δικός μας) Πάντιτς τον βρίσκουν με κλειστά μάτια και ο Ιταλός φορ σκοράρει 24 φορές σε μία σεζόν! Ένα από αυτά και ίσως το πιο εντυπωσιακό, το πετυχαίνει κόντρα στον ΠΑΟΚ (κυπέλλο ΟΥΕΦΑ), στο «Βιθέντε Καλντερόν», όταν εκμεταλλεύεται λάθος του Νίκου Μιχόπουλου και σκοράρει από πλάγια θέση και με την μπάλα να είναι στην γραμμή του άουτ, σε ελάχιστα απόσταση από το σημαιάκι του κόρνερ. Ο ίδιος μάλιστα παραδέχθηκε πως είναι ένα από τα τρία καλύτερα γκολ που πέτυχε στην καριέρα του. Είναι ο λατρεμένος των «ρονχιμπλάνκος», όμως ο Βιέρι το είχε σε κακό να παραμείνει για παραπάνω από έναν χρόνο σε μία ομάδα.

Είναι πολλά τα λεφτά για τον «Μπόμπο»…

Η αλήθεια όμως είναι πως τα χρήματα είναι πολλά. Η Λάτσιο του Σέρτζιο Κρανιότι μπαίνει δυναμικά στην μεταγραφική αγορά και επαναπατρίζει τον Κριστιάν Βιέρι. Τα περίπου 13εκ. Ευρώ (σημερινά) που ξοδεύονται για την μεταγραφή του δημιουργούν ερωτηματικά και κυρίως ίριδες. Στην Ρώμη, τις επόμενες ημέρες, ένας οπαδός της Ρόμα θα βρεθεί νεκρός στις ράγες του σιδηροδρόμου και στο γράμμα που είχε αφήσει, σημείωνε πως στην πράξη αυτή τον οδήγησε η αδικία για τα χρήματα που ξοδεύτηκαν για έναν ποδοσφαιριστή. Τον Κριστιάν Βιέρι. Ο Ιταλός επιθετικός, εξηγεί όμως πως: «ουδέποτε με ενδιέφεραν τόσο τα χρήματα. Εγώ από μικρός ήθελε να παίξω ποδόσφαιρο στην Serie A. Δεν μπορώ να καταλάβω τον ντόρο που γίνεται. Δεν είναι δική μου δουλειά αυτή». Φυσικά ο τραπεζικός του λογαριασμός φούσκωσε και ακόμη περισσότερο μάλιστα, καθώς με την Λάτσιο κατακτά το κύπελλο κυπελλούχων.

Κι αν η Λάτσιο ξόδεψε πολλά για να τον αποκτήσει, παίρνει ακόμη περισσότερα από την Ίντερ για να τον παραχωρήσει. Οι Λατσιάλι δεν έμειναν απολύτως ικανοποιημένοι από τις 22 συμμετοχές και τα 12 γκολ του, αλλά κυρίως από την συμπεριφορά του. Ο κόσμος της Λάτσιο τον αγαπάει, αλλά ξαφνικά κάποιοι αρχίζουν να τον αντιπαθούν. Κυρίως όταν προκύπτει το ενδιαφέρον της Ίντερ. Οι «νερατζούρι» πληρώνουν περίπου 40εκ. για να τον αποκτήσουν και το θαύμα γίνεται. Ο Βιέρι, μένει στην Ίντερ έξι χρόνια! Περνώντας από πολλές φάσεις πάντως. Εκτίμησης, αμφισβήτησης, αποθέωσης αλλά και ξεφωνητών. Στην σούμα, το κοντέρ γράφει 143 παιχνίδια και 103 γκολ. Εντυπωσιακό αν μη τι άλλο! Συνεργάζεται καλά με σπουδαίους ποδοσφαιριστές, όπως ο Ρονάλντο. Δεν καταφέρνει όμως να πάρει πρωτάθλημα με τους «νερατζούρι». Με τον Βραζιλιάνο γίνονται και εξαιρετικοί φίλοι. Σε βαθμό τέτοιο, που ξημερώματα σχεδόν, είτε επέστρεφαν, είτε… έβγαιναν για νυχτερινές εξορμήσεις στο Μιλάνο. Το ομολόγησε χωρίς αν είναι μετανιωμένος ο Κριστιάν Βιέρι μερικά χρόνια αργότερα. «Έτυχε να πάμε σε προπονήσει μη έχοντας κοιμηθεί καθόλου ή όντας πιωμένοι»! λέει με κυνικότητα. Αυτά δεν άντεχε ο Κούπερ και τους έστελνε συχνά σπίτι τους, ενώ ο Αλμπέρτο Τζακερόνι προσπαθούσε να ισορροπήσει καλύτερα την κατάσταση. Ο Βιέρι πάντως αποδεικνύεται και φιλέλληνας καθώς αναπτύσσει εξαιρετική σχέση με τον Γρηγόρη Γεωργάτο στην Ίντερ, ενώ έχει σε εκτίμηση και τον Γιώργο Καραγκούνη.

Η… κατρακύλα

Από το καλοκαίρι του 2006, όταν και οριστικοποιείται η αποχώρηση του από το Μιλάνο κι ενώ προηγουμένως έχει φορέσει για έναν χρόνο τη φανέλα της Μίλαν πραγματοποιώντας μια μάλλον μέτρια χρονιά (8 γκολ), αρχίζει η μεγάλη κατρακύλα.

Στην Μονακό αποδείχθηκε περισσότερο τουρίστας, στην Αταλάντα παίζει υπό το βάρος των αποδοκιμασιών μεγάλης μερίδας κόσμου που δεν είχε ξεχάσει ότι είχε φύγει για την Γιουβέντους, αλλά και για κάποιες δηλώσεις που είχε κάνει, ενώ την περίοδο 2007-08 έμοιαζε να αναγεννάται στην Φιορεντίνα, όπου ερχόταν συνήθως από τον πάγκο. Κατάφερε πάντως να έχει 26 συμμετοχές και οχτώ γκολ.

Ο Βιέρι κατάφερε να φορέσει και την φανέλα της Σαμπντόρια, για δύο όμως μόνο μήνες, καθώς πήγε Ιούνιο και έφυγε Αύγουστο (!) πριν μετακομίσει και πάλι για το Μπέργκαμο και την Αταλάντα. Πώς έφυγε από εκεί; Δίνει ο ίδιος την εξήγηση. «Δεν είχα πια όρεξη για ποδόσφαιρο. Πολύς κόσμος δεν με γούσταρε και να πω την αλήθεια, δεν τους γούσταρα ούτε εγώ. Πρόβλημα δεν έχω, οπότε… αντίο». Κάπως έτσι έκλεισε μία καριέρα γεμάτη μίση, πάθη, έριδες και καταστάσεις των άκρων.

Ξεχωριστός ”ατζούρο”

Από τον Μπόμπο Βιέρι θα θυμόμαστε βέβαια και την παρουσία του στην εθνική Ιταλίας. Αγωνίστηκε σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα, αλλά και σε δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Είχε ρόλο βασικού σε αρκετούς αγώνες, όμως έθεταν ερωτηματικά οι Ιταλοί για το αν έπρεπε ή όχι να είναι βασικός. Είτε έπαιζε, είτε δεν έπαιζε.Τα στατιστικά του 23 γκολ σε 49 εμφανίσεις.

Είπαμε. Παίκτης για ακραία πράγματα. Απασχόλησε συχνά τον Τύπο με την εξαγωνιστική του συμπεριφορά.

Δεν τα πήγαινε καθόλου καλά με τους δημοσιογράφους, ενώ αντίθετα ήταν εξαιρετικός στις σχέσεις του με τα μοντέλα! Από το κρεβάτι του πέρασαν γνωστές Ιταλίδες όπως η Ελίζαμπετ Κάναλις, η Ντέμπορα Σαλβαλάτζιο, η Μελίσα Σάτα και αρκετές ακόμη. Είναι μακριά η λίστα με έναν όρο όμως για όλες. Καμία δεν θα του φορούσε στεφάνι. Φανατικός εργένης ο Μπόμπο Βιέρι, επιμένει να μην θέλει να παντρευτεί έστω κι αν πατάει πια στα 39 του χρόνια. Χρήματα έχει.

Στο ποδόσφαιρο έφτασε κοντά να ξαναγυρίσει όταν είχε κάποιες απίθανες προτάσεις από Βραζιλία, Κατάρ ή Χόνγκ Κονγκ, όμως το ξανασκέφτηκε. Είπαμε, είναι τυχοδιώκτης αλλά του αρέσει και η ωραία ζωή. Στο Μιλάνο ειδικά μπορεί να βρει άφθονη από δαύτη. Ειδικά τώρα που μπορεί να ξεσαλώνει με άνεση και χωρίς να φοβάται μήπως τον δει κανένα μάτι παραπάνω και τον «καρφώσει» στον προπονητή και την διοίκηση. Όχι ότι τον ένοιαζε και ιδιαίτερα δηλαδή, αλλά λέμε… για τα μάτια του κόσμου!

Juventus Serie A: 1 1997