Ο Αλεσσάντρο Ντελ Πιέρο (Alessandro Del Piero) είναι Ιταλός ποδοσφαιριστής και αγωνίζεται με τα χρώματα της Γιουβέντους από το 1993.
Γεννήθηκε στις 9 Νοεμβρίου του 1974, έχει κερδίσει πολλούς ατομικούς αλλά και συλλογικούς τίτλους και θεωρείται απ’ τους καλύτερους παίχτες όλων των εποχών και ιδιαίτερα της γενιάς του.
Ο Πελέ έχει συμπεριλάβει τον Ντελ Πιέρο στους 125 πιο σπουδαίους εν ζωή ποδοσφαιριστές κι επιπλέον, ο Ροναλντίνιο έχει δηλώσει πως ο Μεγαλέξανδρος του ιταλικού ποδοσφαίρου είναι το είδωλό του. Η ΟΥΕΦΑ τον έχει συμπεριλάβει στη λίστα με τους κορυφαίους Ευρωπαίους ποδοσφαιριστές των τελευταίων 50 χρόνων.
Το 2000, ο Ντελ Πιέρο ήταν ο πιο ακριβοπληρωμένος ποδοσφαιριστής στον κόσμο σε ό,τι αφορά έσοδα από μισθούς, μπόνους και διαφημίσεις. Αυτή τη στιγμή, είναι ο καλύτερα αμοιβώμενος Ιταλός ποδοσφαιριστής.
Έχει κερδίσει 3 βραβεία για το ήθος του.(Ένας πραγματικός αρχηγός με τα όλα του)
Ο Ντελ Πιέρο συνήθως αγωνίζεται ως δεύτερος επιθετικός. Η θέση του είναι ανάμεσα στους μέσους και τους επιθετικούς. Αν και δεν είναι πολύ ψηλός, έχει χαρακτηριστεί ως ιδιαίτερα δημιουργικός στην επίθεση, πολύ καλός στο να δημιουργεί γκολ με ασίστ για τους συμπαίχτες του και φυσικά, ικανότατος σκόρερ με πολλούς τρόπους.
Είναι απ’ τους λίγους επιθετικούς στην ιστορία που εκτός από μεγάλη ικανότητα στο σκοράρισμα, έχουν εξαιρετική τεχνική κατάρτιση και δίνουν αρκετές ασίστ. Ο Ντελ Πιέρο είναι γνωστός για την ευστοχία του στα πέναλτυ κι ακόμα περισσότερο για τις αριστοτεχνικές εκτελέσεις του στα φάουλ.
Τέλος, έχει καταξιωθεί για τα ψηλοκρεμαστά του πλασέ από την αριστερή γωνία έξω απ’ τη μεγάλη περιοχή. Προς τιμήν του, αυτή η περιοχή έχει ονομαστεί “Ζώνη Ντελ Πιέρο”, καθώς έχει σκοράρει αμέτρητες φορές και οι αντίπαλοι τερματοφύλακες έχουν δει την μπάλα να καταλήγει ψηλά στο αριστερό παραθυράκι της εστίας τους.
Ο Ντελ Πιέρο κατέχει το ρεκόρ με τα περισσότερα γκολ στη Γιουβέντους. Στις 6 Απριλίου 2008, έγινε και ο παίχτης με τις περισσότερες συμμετοχές, αφού ξεπέρασε τον θρύλο της Γιούβε Γκαετάνο Σκιρέα . Όσον αφορά την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ντελ Πιέρο είναι έκτος στον πίνακα των μεγαλύτερων σκόρερ όλων των εποχών (πρώτος σ’αυτή την λίστα είναι ο Ραούλ). Στην εθνική ομάδα, είναι τέταρτος στον πίνακα των σκόρερ μαζί με τον άλλο θρύλο του ιταλικού ποδοσφαίρου, τον Ρομπέρτο Μπάτζιο.
Ο Ντελ Πιέρο στην παιδική του ηλικία ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στον κήπο του σπιτιού του, παρέα με τρεις φίλους του. Όλοι τους ονειρεύονταν να γίνουν κάποια μέρα ποδοσφαιριστές, όμως τελικά μόνο ο Άλεξ το κατάφερε. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, Στέφανο, έπαιξε για ένα σύντομο χρονικό διάστημα ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στην Σαμπντόρια, όμως τραυματίστηκε. Ο Ντέλπι και η οικογένειά του ζούσαν στο San Vendemiano κι επειδή δεν είχαν πολλά λεφτά για να πηγαίνουν στο εξωτερικό, ο μικρός τότε Άλεξ ήθελε να γίνει οδηγός για να δει τον κόσμο.
Όσο έπαιζε στην παιδική ομάδα του AC San Vendemiano, ο Ντελ Πιέρο αγωνίζονται ως τερματοφύλακας. Αυτά γίνονταν όταν ήταν 7 ετών. Έπαιζε τερματοφύλακας, επειδή η μητέρα του του έλεγε πως έτσι δε θα ιδρώνει αρκετά και ο κίνδυνος τραυματισμού αυτομάτως θα ελαχιστοποιείται. Ο μεγάλος του αδερφός όμως, είπε στη μάνα του ότι ο Ντελ Πιέρο έχει μεγάλο ταλέντο και είναι πολύ καλός στην επίθεση κι έτσι, ο Ντέλπι άλλαξε θέση.
Το 1988, σε ηλικία μόλις 13 ετών, σε έναν αγώνα της ομάδας που αγωνίζονταν τον είδαν σκάουτερ. Ο Ντελ Πιέρο συνέχισε να αγωνίζεται στην Πάντοβα (Padova Calcio). Πρώτη φορά έπαιξε ως επαγγελματίας το 1991 που αγωνίστηκε σε 4 αγώνες στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε σε 10 αγώνες της Πάντοβα και σκόραρε και το πρώτο του γκολ σε επαγγελματικό επίπεδο.
Το 1993 ο Ντελ Πιέρο πήρε μεταγραφή για τη “Μεγάλη Κυρία” του ιταλικού ποδοσφαίρου, τη Γιουβέντους, και μέχρι σήμερα αυτή είναι η ομάδα για την οποία παίζει. Ο πρώτος του αγώνας στην μεγάλη κατηγορία ήταν εναντίον της Φόγκια. Στον επόμενο αγώνα, με αντίπαλο τη Reggiana, ο Ντελ Πιέρο μπήκε ως αλλαγή και σκόραρε για πρώτη φορά με τα χρώματα της Γιούβε. Την πρώτη φορά που αγωνίστηκε ως βασικός εναντίον της Πάρμα, ο Ντελ Πιέρο έδειξε σημάδια του ποιος είναι και έκανε χατ-τρικ. Κατέκτησε με τη Γιούβένους το πρωτάθλημα, η οποία δεν είχε πάρει αυτό το τρόπαιο για 8 χρόνια.
Με τη Γιούβε έχει κερδίσει 7 πρωταθλήματα, 1 Τσάμπιονς Λιγκ και διηπειρωτικό την ίδια χρονιά. Η περίοδος 1997-1998 μάλλον ήταν η καλύτερη της καριέρας του. Κι αυτό διότι σκόραρε 21 φορές στη Serie A και άλλες 10 φορές στο Τσάμπιονς Λιγκ. Και στις δύο διοργανώσεις ανακηρύχθηκε πρώτος σκόρερ. Αξιοσημείωτο γεγονός, το φάουλ που έβαλε με τη Μονακό στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ εκείνης της περιόδου.
Η αρχή της περιόδου 1998-1999 δεν ήταν η καλύτερη, αφού ο Ντελ Πιέρο προσπαθούσε να βρει τη φόρμα του. Στον αγώνα με την Ουντινέζε που τελικά έληξε 2-2, ο Ντελ Πιέρο τραυματίστηκε σοβαρά στο γόνατο κι έμεινε έξω για το υπόλοιπο της σεζόν. Η Γιουβέντους, αν και είχε πολύ μεγάλους παίχτης στο ρόστερ της, υποχρεώθηκε να τερματίσει έκτη στο πρωτάθλημα.
Όσο προπονητής της Γιούβε ήταν ο Μαρσέλο Λίπι, ο Ντελ Πιέρο αγωνίζονταν μαζί τους Τζιανλούβα Βιάλι και Φαμπρίτσιο Ραβανέλι. Αργότερα, έπαιξε μαζί με τον τεράστιο Ζινεντίν Ζιντάν πίσω από τον τότε επιθετικό της ομάδας, τον ικανότατο σκόρερ Φίλιππο (Πίπο) Ιντζάγκι. Όταν ο Λίπι ανέλαβε χρέη προπονητή για δεύτερη φορά στην ομάδα, το 2001, ο Ντελ Πιέρο έπαιζε μαζί με τους Πάβελ Νέτβεντ (αντί του Ζιντάν) και Νταβίντ Τρεζεγκέ (αντί του Ιντζάγκι).
Ο Ντελ Πιέρο αυτή τη στιγμή κατέχει τα ρεκόρ συμμετοχών και γκολ στη Γιουβεντους. Σε 592 παιχνίδια έχει σκοράρει 251 φορές.
Πραγματικά ασύλληπτοι αριθμοί και ρεκόρ που δύσκολα θα καταρριφθούν. Στις 17 Μαΐου του 2007, ο Ντελ Πιέρο στον αγώνα με τη Σαμπντόρια σκόραρε το 20ο και το 21ο του γκολ, με αποτέλεσμα να βγει πρώτος σκόρερ.
Στις 21 Οκτωβρίου 2008, στον εντός έδρας αγώνα με τη Ρεάλ για το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ντέλπι απέδειξε γι’ ακόμη μια φορά πόσο μεγάλος παίχτης είναι. Έκανε ένα άπιαστο πλασέ, το οποίο κατέληξε στη γωνία του Κασίγιας, ο οποίος απλά κοιτούσε.
Στη ρεβάνς στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, στις 5 Νοεμβρίου, ο Ντελ Πιέρο σκόραρε δύο φορές και χάρισε στη Γιουβέντους μια ιστορική νίκη και παράλληλα της έδωσε το εισιτήριο για την επόμενη φάση της διοργάνωσης. Το δεύτερο του γκολ προήλθε από εκτέλεση φάουλ. Πέρασε την μπάλα όμορφα πάνω από το τείχος με φάλτσο και η μπάλα κατέληξε στη γωνία του Κασίγιας. Ο Ισπανός τερματοφύλακας δεν κατάλαβε καν ότι μπήκε γκολ. Όταν ο Ρανιέρι αποφάσισε να τον αντικαταστήσει, όλο το γήπεδο σηκώθηκε στο πόδι για να τον χειροκροτήσει, για να αποθεώσει έναν πραγματικά τεράστιο παίχτη σε όλα τα επίπεδα. Ο Άλεξ δήλωσε πως για αυτά τα ματς αξίζει να παίζεις σε τέτοιες ομάδες και σε τέτοιες διοργανώσεις.
Οι ειδικοί συμφωνούν ότι ο Ντελ Πιέρο επέστρεψε στις πολύ καλές εμφανίσεις τη σεζόν 06-07. Σκόραρε 20 γκολ σ’ όλες τις διοργανώσεις. Την επόμενη χρονιά, ο ρόλος του άλλαξε με την έλευση του Καπέλλο στο ρόλο του προπονητή. Επέλεξε να κρατά τον Ντέλπι στον πάγκο και να τον βάζει ως αλλαγή, για να έχει “άμεσο αντίκτυπο”, όπως έχει πει ο ίδιος. Ο Ντελ Πιέρο κι εκεί τα κατάφερε, αφού σκόραρε 6 φορές ως αλλαγή. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ισοφάρισε το ρεκόρ του Αλταφίνι. Στις 10 Ιανουαρίου 2006, ο Ντέλπι έκανε χατ-τρικ κόντρα στη Φιορεντίνα και έφτασε τα 185 γκολ. Μόλις είχε καταρρίψει το ρεκόρ των 182 γκολ του Τζιαμπιέρο Μπονιπέρτι.
Μετά το σκάνδαλο Καλσιόπολι(Calciopoli), η ομάδα υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία. Ο Ντελ Πιέρο επέλεξε να παραμείνει και να ηγηθεί της ομάδας για επάνοδο στα σαλόνια της πρώτης κατηγορίας. Τόνισε ότι αυτό έπρεπε να κάνουν όλοι οι παίχτες. Σε αγώνα για το κύπελλο Ιταλίας, η Γιουβέντους αντιμετώπισε τη Cesena. Το σκορ ήταν 1-1 και στο 74′ ο Ντέλπι πέρασε στον αγώνα ως αλλαγή. Μετά από 9 δευτερόλεπτα, σκόραρε το νικητήριο γκολ για την ομάδα του.
Στον τελευταίο αγώνα της σεζόν 2007-2008, ο Ντελ Πιέρο σκόραρε δύο γκολ και ανακυρήχθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του Capocannonieri στη Serie A, δηλαδή πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Έγινε ο δεύτερος Ιταλός στην ιστορία που καταφέρνει να βγει δύο συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ σε δύο διαφορετικά πρωταθλήματα (δεύτερη και πρώτη κατηγορία Ιταλίας). Ο άλλος παίχτης που το ‘χει καταφέρει είναι ο θρύλος Πάολο Ρόσσι. Κι αυτός πρώτα βγήκε πρώτος σκόρερ στη δεύτερη κατηγορία και μετά στην πρώτη, όπως ακριβώς και ο Ντελ Πιέρο. Στις 26 Ιουλίου 2008, ο Ντέλπι πήρε το βραβείο Scirea.
Ο νυν προπονητής του Ντελ Πιέρο πιστεύει σ’ αυτόν, ενώ ο ίδιος ο Άλεξ έχει δηλώσει ότι θα προσπαθήσει όσο περισσότερο μπορεί να αγωνίζεται στη Γιουβέντους μέχρι να φτάσει τα 40. Αξίζει να σημειωθεί ότι την περίοδο 2008-09, είχε 4 γκολ στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το ένα με φοβερό φάουλ εναντίον της Ζενίτ από τα 38 μέτρα, το άλλο με εξαιρετικό πλασέ στο Τορίνο κόντρα στη Ρεάλ και τ’ άλλα δύο τα πέτυχε μέσα στο Μπερναμπέου. Όμορφο χαμηλό αριστερό σουτ το ένα και ένα χαρακτηριστό απίθανο φάουλ του το δεύτερο. Όπως ειπώθηκε και παραπάνω, όλο το γήπεδο σηκώθηκε να τον αποθεώσει την ώρα της αντικατάστασής του.
Ο Ντελ Πιέρο είναι ο 4ος σκόρερ της εθνικής Ιταλίας. Ξεκίνησε την καριέρα με το εθνόσημο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 1996, όμως αγωνίστηκε μόνο σε έναν αγώνα, στο πρώτο ημίχρονο στον αγώνα Ρωσίας – Ιταλίας. Αργόετερα αντικαταστάθηκε. Για το ρόστερ για την τελική φάση του παγκοσμίου κυπέλλου του 1998, ο Ντελ Πιέρο συναγωνίστηκε με τον μεγάλο Ρομπέρτο Μπάτζιο. Ο Ντέλπι προσπαθούσε ακόμη να συνέλθει από τον τραυματισμό που υπέστη στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ, στον οποίο η Γιούβε ηττήθηκε με 1-0. Στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος κόντρα στη Γαλλία το 2000, ο Ντελ Πιέρο έχασε δύο σημαντικές ευκαιρίες και η Ιταλία στο τέλος έχασε με 2-1 στην παράταση. Αρκετοί έριξαν στο φταίξιμο σε αυτόν και ο ίδιος έχει δηλώσει πως ήταν από τις πιο δύσκολες περιόδους της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας.
Στο παγκόσμιο κύπελλο του 2006 που έγινε στη Γερμανία, ο Ντελ Πιέρο δεν ξεκίνησε βασικός, αλλά έπαιξε στα 2 από τα 3 ματς του ομίλου. Βασικός ήταν στον αγώνα για τη φάση των “16” κόντρα στην Αυστραλία, όπου η Ιταλία κέρδισε 1-0 με πέναλτυ του Τόττι στο τέλος του αγώνα. Ο Ντελ Πιέρο σκόραρε το δεύτερο γκολ της Ιταλίας στον ημιτελικό με τη Γερμανία και σφράγισε την πρόκριση στο μεγάλο τελικό. Εκεί, ο αγώνας με τη Γαλλία οδηγήθηκε στην παράταση κι αργότερα στα πέναλτυ. Ο Άλεξ έκανε το καθήκον του και σκόραρε στη διαδικασία των πέναλτυ. Η Ιταλία κέρδισε το τέταρτο παγκόσμιο κύπελλό της. Ο Ντέλπι δήλωσε πως η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου αποτελούσε παιδικό του όνειρο.
Μέχρι σήμερα, ο Ντελ Πιέρο έχει παίξει ως αρχηγός της εθνικής ομάδας 7 φορές (στο παγκόσμιο κύπελλο του 2006 και στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2008).
Έχει φορέσει τον αριθμό 10, όμως αργότερα τον παρέδωσε στον Τόττι και αυτός επέλεξε το 7, το οποίο φορούσε στην αρχή της καριέρας του. Όταν ο Τόττι παραιτήθηκε και ο αριθμός 10 έμεινε χωρίς κάτοχο, ο Ντελ Πιέρο δεν έδειξε σημάδια θέλησης να πάρει πίσω τον αριθμό που έχει στη Γιουβέντους, καθώς δήλωσε ευχαριστημένος με το 7.
Με τη Γιουβέντους
Πρωταθλήματα: 1994-95, 1996-97, 1997-98, 2001-02, 2002-03
Κύπελλο Ιταλίας: 1994-95
Ιταλικό Σούπερ Καπ: 1995, 1997, 2002, 2003
Πρώτη θέση στη δεύτερη κατηγορία: 2006-07
UEFA Champions League: 1995-96
UEFA Σούπερ Καπ: 1996
Διηπειρωτικό κύπελλο: 1996
UEFA Κύπελλο Ιντερτότο: 1999
Torneo di Viareggio: 1994
Με την εθνική Ιταλίας:
UEFA Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κάτω των 21 ετών: 1994, 1996
FIFA Παγκόσμιο Κύπελλο: 2006
UEFA Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα:2000 2nd place
Ατομικές:
Bravo Award: 1996
Ιταλός παίχτης της χρονιάς: 1998
UEFA Champions League Πρώτος σκόρερ: 1997, 1998
FIFA 100
Κύπελλο Ιταλίας πρώτος σκόρερ: 2006
Golden Foot (“Χρυσό Πόδι”): 2007
Serie B Πρώτος σκόρερ: 2007
Serie A Πρώτος σκόρερ: 2008
Βραβείο “Gaetano Scirea”: 2008
UEFA Champions League 10 Χρόνια – Καλύτερος επιθετικός
Πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Γιουβέντους
Πρώτος σε συμμετοχές παίχτης της Γιουβέντους
Τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών στην εθνική Ιταλίας
Έκτος σκόρερ όλων των εποχών στο Τσάμπιονς Λιγκ
Τέλος, όσον αφορά τις διακρίσεις και πιο συγκεκριμένα τις ατομικές, οι ειδικοί πιστεύουν πως το ότι δεν έχει τιμηθεί με τη “Χρυσή Μπάλα” αυτός ο παίχτης, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αδικίες της ιστορίας των βραβείων στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ο ίδιος ο Ντελ Πιέρο, όμως, έχει δηλώσει ότι θα προσπαθήσει όσο μπορεί να κατακτήσει κι αυτό το βραβείο.
