Η ταμπέλα του λούζερ ανήκει πλέον στο παρελθόν για την Ίντερ. Η τακτική του Ζοσέ Μουρίνιο και τα δύο γκολ του Ντιέγκο Μιλίτο (35’, 70’) οδήγησαν τους «νερατζούρι» στην κορυφή της Ευρώπης, 45 χρόνια μετά τον τελευταίο τους θρίαμβο. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί η Μπάγερν Μονάχου και υποτάχθηκε 2-0 στην ανωτερότητα των Ιταλών. Η μαγική χρονιά της Ίντερ ολοκληρώθηκε με το απίστευτο τρεμπλ.
Οι Βαυαροί είχαν τον έλεγχο του αγώνα για μεγάλα διαστήματα, αλλά τα περίμεναν όλα από τον Άριεν Ρόμπεν, ενώ δεν ξεπέρασαν την απουσία του Φρανκ Ριμπερί. Τακτική… κόμπρας ακολούθησαν οι «νερατζούρι», οι οποίοι πίεζαν ασφυκτικά κάτω από το κέντρο, έχοντας παράλληλα την άνεση να βγαίνουν με τρεις μπαλιές στην αντεπίθεση. Ο μαθητής νίκησε τον δάσκαλο και ο Ζοσέ Μουρίνιο πανηγυρίζει τον δεύτερο του τίτλο μετά το 2004 και την Πόρτο, αφήνοντας τον Φαν Χάαλ με μόνο μια επιτυχία.
Εκτός του Μιλίτο, κορυφαίοι για τους νικητές οι Καμπιάσο και Πάντεφ. Ο Πορτογάλος προπονητής γίνεται ο πρώτος τεχνικός μετά τον Χίτσφελντ και τον Χάπελ που κατακτά το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες.
Το ματς
Κανένα ρίσκο δεν θέλησε να πάρει από την αρχή του αγώνα ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο οποίος στηρίχθηκε στην τακτική που τον έφτασε μέχρι τον τελικό. Οι Ιταλοί άφησαν τους αντιπάλους τους την πρωτοβουλία των κινήσεων και πίεζαν ασφυκτικά από τη στιγμή που οι Βαυαροί πέρναγαν το κέντρο. Δεν ήταν μάλιστα λίγες οι φορές που οι παίκτες της Μπάγερν αναγκάζονταν να επιστρέψουν την μπάλα στον τερματοφύλακα Μπουτ. Ειδικά πάνω στον Ρόμπεν, η άμυνα ήταν σεμιναριακή, αφού κάθε φορά που ο Ολλανδός έπαιρνε την μπάλα στα πόδια του, είχε κολλημένο σαν βδέλλα πάνω του τον Κίβου, με τον Καμπιάσο συχνά να τον βοηθάει.
Το βαρύ «πυροβολικό» της Μπάγερν ήταν απελπιστικά μόνος στην οργάνωση του παιχνιδιού, μιας και δεν είχε βοήθειες από τον Λαμ, ο οποίος έπρεπε να μένει πίσω και να επιτηρεί τον Πάντεφ. Πάντως, στο 16’ οι Βαυαροί θα μπορούσαν να έχουν κερδίσει πέναλτι σε χέρι του Μαϊκόν μετά από κεφαλιά του Φαν Μπούιτεν, όμως ούτε ο Γουέμπ, ούτε ο βοηθός του αντιλήφθηκαν την παράβαση.
Στο 35’ οι «νερατζούρι» κατάφεραν να ανοίξουν το σκορ, όταν με τρεις μπαλιές βγήκαν στην αντεπίθεση. Ο Σνάιντερ με κάθετη πάσα βρήκε τον Μιλίτο, ο οποίος έκανε μια μικρή προσποίηση και στη συνέχεια δεν δυσκολεύτηκε να σκοράρει. Οι δυο τους άλλαξαν ρόλους λίγα λεπτά αργότερα, όμως ο Ολλανδός αν και βρέθηκε σε πολύ καλή θέση, σούταρε μάλλον βιαστικά, στέλνοντας την μπάλα πάνω στον Μπουτ.
Με μια μεγάλη ευκαιρία για κάθε ομάδα ξεκίνησαν οι δύο ομάδες στο δεύτερο ημίχρονο, όμως πρώτα ο Μίλερ και στη συνέχεια ο Πάντεφ νικήθηκαν από τους αντίπαλους τερματοφύλακες. Στη συνέχεια οι Βαυαροί αναγκαστικά ξαναπήραν τα ηνία του αγώνα με τη διαφορά ότι οι πλάγιοι μπακ, Λαμ και Μπανστούμπερ, ανέλαβαν πολύ περισσότερες πρωτοβουλίες σε μια προσπάθεια να διασπάσουν την άμυνα των «νερατζούρι».
Οι Γερμανοί δικαιούντο ένα γκολ, αλλά τα περίμεναν όλα από τον Ρόμπεν, ενώ οι Ιταλοί συνέχισαν να χτυπούν στην κόντρα. Σε μια από αυτές και πάλι μίλησε η κλάση του Αργεντινού Μιλίτο, ο οποίος δέχτηκε την μπάλα από τον Ετό (δεν φάνηκε ο Καμερουνέζος), χόρεψε την άμυνα και ολοκλήρωσε τον θρίαμβο με το τελικό 2-0.
Μετά τη μεγάλη ομάδα της δεκαετίας του ’60, δημιούργημα του Ελένιο Ερέρε, χρειαζόταν ένας «Ξεχωριστός» για να οδηγήσει την Ίντερ στην κορυφή και αυτός ήταν ο Ζοσέ Μουρίνιο. Μόνο άγχος πλέον για τον Μοράτι και τη διοίκηση της ομάδας, το αν θα παραμείνει στο Μιλάνο ή θα παραμείνει στη Μαδρίτη ως τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης.
