ΔΗΛΩΜΕΝΟΣ «ΓΑΥΡΟΣ» Ο ΙΒΑΝ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ. ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΜΙΛΚΟΒΙΤΣ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΕΚΕΙΝΟΥ ΓΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΚΑΙ… ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ. ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ… ΦΕΡΑΡΙ.Σε περίπου δέκα χρόνια από σήμερα (λέει πως) θα φοράει κουστούμι, θα ασχολείται με τις επιχειρήσεις και θα έχει δημιουργήσει μεγάλη οικογένεια.
Στα 41 του χρόνια, θα περπατάει στους δρόμους του Βελιγραδίου ή της γενέτειράς του, της Νις, έχοντας δίπλα του τη γυναίκα του, Ζέλικα Μίνοβι, θα ζει σε ένα «γουστόζικο» και πιθανότατα ακριβό σπίτι και δεν θα ασχολείται, πλέον, καθόλου με τον αθλητισμό.
Σίγουρα, όμως, στο σπίτι του θα έχει δημιουργήσει –πιθανότατα θα το έχει ήδη κάνει- ένα χώρο, αρκετών τετραγωνικών, στον οποίο θα διατηρεί ως κόρη οφθαλμού τις… αναμνήσεις της ονειρεμένης καριέρας του καθώς και τα τρόπαια τα οποία «σφράγισαν» το πέρασμά του από τα φιλέ. Τα Κύπελλα, τα μετάλλια, τα βραβεία, όλα αυτά που θα του θυμίζουν τα κατορθώματα μίας ξεχωριστής παρουσίας στον θαυμαστό κόσμο του αθλητισμού και συγκεκριμένα του βόλεϊ.
Γιατί, είτε είσαι συμπαίκτης ή αντίπαλός του, είτε είναι παίκτης της αγαπημένης σου ομάδας ή της ομάδας που μισείς, δεν μπορείς παρά να υποκλιθείς στο μεγαλείο του Ιβάν Μίλκοβιτς. Του «Ιβάν του τρομερού», που εδώ και δύο χρόνια είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του Ολυμπιακού.
«Είμαι γαύρος»
Μάλιστα, χθες πανηγύρισε έξαλλα μαζί με τον κόσμο της ομάδας την κατάκτηση του Πρωταθλήματος… σκαρφαλώνοντας ακόμη και στις κερκίδες για να βγάλει το… άχτι του. Άλλωστε, έχει παραδεχθεί πως πλέον είναι… γαύρος: «Εγώ το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι είμαι γαύρος… Οι φίλαθλοι με έλεγαν έτσι και πλέον με τις στιγμές που έζησα εδώ νιώθω και εγώ ένας από αυτούς. Είμαι γαύρος…», είχε δηλώσει σε περυσινή του συνέντευξη στο novasports1.Τον έφεραν Μαρινάκης, Αγγελόπουλος
Όταν, στις 5 Ιουλίου του 2008, ο Ολυμπιακός ανακοίνωνε την απόκτηση του Μίλκοβιτς από τη Ρόμα, όλοι γνώριζαν ότι επρόκειτο για τεράστια μεταγραφική κίνηση των «ερυθρόλευκων», που έφερναν στην Ελλάδα έναν παίκτη, ο οποίος θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Σημαντικό ρόλο στην υλοποίηση της μεταγραφής έπαιξαν ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος, ο οποίος βοήθησε και στις διαπραγματεύσεις με τη μάνατζερ του αθλητή, Μίρα Πόλιο.
Ο Μίλκοβιτς, που γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1979, ήταν μέλος μίας οικογένειας… δεμένης με τον αθλητισμό. Οι γονείς του έπαιζαν χάντμπολ και ο αδερφός του μπάσκετ. Στο σχολείο δεν ασχολήθηκε με το βόλεϊ αλλά με την κολύμβηση, το τένις και το χάντμπολ. Το βόλεϊ, όμως, του άρεσε περισσότερο από κάθε άλλο άθλημα και αποφάσισε να εγκαταλείψει τα υπόλοιπα για να αφοσιωθεί σε αυτό. Και δεν το μετάνιωσε ποτέ…
Τα βήματα προς την καθιέρωση
Η πρώτη του ομάδα ήταν η Νις αλλά επαγγελματικά έπαιξε στα 18 του όταν ανήκε στην Παρτιζάν. Την επόμενη χρονιά, το 1998, χρίστηκε διεθνής και έκανε το ντεμπούτο του με τη φανέλα της Εθνικής στις 4 Οκτωβρίου σε αναμέτρηση κόντρα στην Τουρκία. Αγωνίστηκε στο παγκόσμιο Πρωτάθλημα εκείνης της χρονιάς και η εμπειρία που έζησε, τον έκανε να αγαπήσει ακόμη περισσότερο το βόλλεϊ. Η μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του ήρθε δύο χρόνια αργότερα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ. Εκεί, κέρδισε το χρυσό μετάλλιο με τη Σερβία, η οποία επικράτησε της Ρωσίας στον τελικό. Μάλιστα, ο Μίλκοβιτς πέτυχε τον τελευταίο πόντο της συνάντησης. Εξίσου μεγάλη στιγμή θεωρεί και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς του Πεκίνο στο Προολυμπιακό του 2007.
Από τη Σερβία στην Ιταλία
Αμέσως μετά το Σίδνεϊ αποφάσισε να φύγει από την πατρίδα του και να συνεχίσει την καριέρα του στην Ιταλία με τη Μασεράτα. Κέρδισε –μεταξύ άλλων- το Τσάμπιονς Λιγκ το 2001 και μετά από έξι χρόνια αποχώρησε για να συνεχίσει στη Ρόμα. Εκεί έμεινε μόνο για ένα έτος λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε η ομάδα της ιταλικής πρωτεύουσας. Δέχθηκε πολλές προτάσεις αλλά τελικά προτίμησε τον Ολυμπιακό, ο οποίος είχε δείξει και στο παρελθόν ενδιαφέρον για την απόκτησή του. Τότε το ζήτημα δεν είχε… χάπι εντ, το 2008 όμως, ο… γάμος έγινε!
«Δεν φοβάμαι κανέναν και τίποτα»
Οι Ιταλοί δημοσιογράφοι δεν έκρυψαν το θαυμασμό τους και μάλιστα εκείνοι έβγαλαν το προσωνύμιο «Ιβάν ο Τρομερός», που έκτοτε τον συνοδεύει. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί ο καθένας για ποιους λόγους. Η αγωνιστική του φιλοσοφία περικλείεται σε μία φράση που χρησιμοποίησε σε συνέντευξή του στο novasports1: «Δεν φοβάμαι κανέναν και τίποτα» και αυτό φρόντισε να το περάσει και στους συμπαίκτες του δημιουργώντας μία ομάδα εξαιρετικά δυνατή.
Είναι… ξεροκέφαλος
Αν δεν ήταν αθλητής, θα ήθελε να είναι αρχιτέκτονας, όπως άλλωστε έχει σπουδάσει. Γνωρίζει τρεις γλώσσες, πέρα από τη μητρική του και συγκεκριμένα αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά. Παραδέχεται ότι είναι… ξεροκέφαλος, ενώ αν υπάρχει κάτι που απεχθάνεται, αυτό είναι η αλαζονεία.
Το όνειρό του είναι αφενός να είναι πάντα καλά στην υγεία του και αφετέρου να αποκτήσει… Φεράρι αν και προς το παρόν… βολεύεται με BMW.
Τζούλια Ρόμπερτς, ζωγραφική, Μπον Τζόβι και ιστορία
Αγαπημένη ηθοποιός του είναι η Τζούλια Ρόμπερτς, ενώ από τους άντρες ξεχωρίζει τους Άνταμ Σάντλερ και Ζαν Ρενό αλλά κανένας από αυτούς δεν έπαιξε στην αγαπημένη του ταινία, τον «Τιτανικό». Παλαιότερα ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του αρέσει να διαβάζει. Αγαπημένο του βιβλίο το «Όνομα του ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο. Παλαιότερα, σε συνέντευξή του είχε πει ότι τον ενδιαφέρει πολύ η ιστορία και πως ένα από τα πιο τα πιο αγαπημένα του βιβλία είναι «Η Ιστορία του σερβικού λαού» προσθέτοντας: «Μου δίνει το κίνητρο να παίζω με όλη μου την καρδιά για την πατρίδα μου».
Πλέον, ασχολείται περισσότερο με το διαδίκτυο, τη μουσική τα αυτοκίνητα και με τα σπορ γενικότερα. Ακούει Μπον Τζόβι, ενώ το τραγούδι που του αρέσει περισσότερο από κάθε άλλο είναι το «It’s my life».
Αριθμός το «14», προορισμός… Μύκονος
Ο αριθμός που του φέρνει γούρι είναι το 14, που φοράει στην Εθνική αλλά και στους συλλόγους που αγωνίζεται, ενώ αγαπημένο του χρώμα είναι το καφέ. Δηλώνει οπαδός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και δύσκολα θα ανοίξει τηλεόραση αν δεν πρόκειται να δει ειδήσεις.
Από φαγητό προτιμάει χοιρινό κρέας, σούπερ αλλά και την παραδοσιακή σερβική συνταγή «sarma», κάτι σαν τους δικούς μας λαχανοντολμάδες.
Του αρέσει, επίσης, το περπάτημα. Δηλώνει ότι οι ιδανικές διακοπές είναι στο βουνό με την παρέα φίλων αλλά στην Ελλάδα έχει αγαπήσει τα νησιά. Λατρεύει, άλλωστε και τη θάλασσα και μάλιστα θέλει να αγοράσει ένα μικρό σκάφος. Αγαπημένος του προορισμός είναι η Μύκονος.
Λατρεία στον Πειραιά!
Στον Ολυμπιακό τον λατρεύουν,. Για τον κόσμο της ομάδας είναι πλέον ένα «Παιδί του Πειραιά», ένας ήρωας του λιμανιού. «Μην τολμήσουν να τον αφήσουν να φύγει»«, έγραφε χτες, εδώ στον sportdog, ένας φίλος του Ολυμπιακού. «Άμα θέλει θα μείνει», απαντάει ο Μαρινάκης. Σε μέρες που οι «ερυθρόλευκοι» έχουν εισπράξει πίκρα από τις, σχεδόν, διαλυτικές τάσεις στην ποδοσφαιρική ομάδα, εκείνη του βόλεϊ έρχεται σας βάλσαμο με τις επιτυχίες και την ποιότητά της. Μια ποιότητα που ανεβάζει στο «άριστα» ο Ιβάν του Λινιού…
