Περήφανος για την κατάκτηση του νταμπλ από τον Παναθηναϊκός δήλωσε ο Γιώργος Καραγκούνης σε συνέντευξή του στο «Goal». «Στο τέλος έχει δίκιο αυτός που κερδίζει την κούπα», τόνισε ο αρχηγός του «τριφυλλιού». «Ήμασταν πιο διαβασμένοι και οργανωμένοι με Νιόπλια», τόνισε, ενώ πρόσθεσε πως «… χάθηκε μεγάλη ευκαιρία φέτος στην Ευρώπη». Τι δήλωσε ακόμη για τον Νικόλα Πατέρα, τους Νίνη και Σισέ, το επεισόδιο με τον Λέτο, το φετινό Ολυμπιακό και τα γεγονότα της Ριζούπολης.
Τα κυριότερα αποσπάσματα της συνέντευξης:
-Πώς είναι να σηκώνεις ως αρχηγός δύο κούπες την ίδια χρονιά;
«Είναι ιδιαίτερη χαρά και για μένα είναι η πρώτη φορά που σηκώσω εγώ και τα δύο τρόπαια. Σαφώς κι αισθάνομαι υπερήφανος γιατί είμαι και πολλά χρόνια στην ομάδα κι έτυχε τώρα σαν πρώτος αρχηγός να πάρουμε το νταμπλ…».
-Είναι δικαίωση το φετινό νταμπλ;
«Ναι, δικαίωση ως προς το πρωτάθλημα και το Κύπελλο. Γιατί η δικαίωση στο ποδόσφαιρο έχει έρθει με το Euro που πήραμε και γενικά με την καριέρα μου μέχρι τώρα. Αλλά επειδή δεν είχαμε σηκώσει πρωτάθλημα και Κύπελλο -πολύ άδικα κατά τη γνώμη μου- και είχαμε ονομαστεί, όπως είχαμε ονομαστεί (σ.σ. losers), ζώντας άσχημες στιγμές, αποδείχθηκε ποικιλοτρόπως μετά ότι όλα αυτά ήταν άδικα. Δεν δικαιωθήκαμε λοιπόν μόνο τώρα, αλλά και νωρίτερα όταν πήραμε το Euro και ήμασταν μέσα τόσοι παίκτες από την ομάδα που έλεγαν ότι δεν ήμασταν… νικητές».
-Πόσο δύσκολο είναι για έναν παίκτη να το «κουβαλάει» (σ.σ το losers); Σ’ αυτήν τη χώρα, άλλωστε, το έχουμε εύκολο να βάζουμε και ταμπέλες… Πώς το διαχειρίζεσαι αυτό;
«Όποιος πιστεύει στον εαυτό του και στις δυνατότητές του δεν χρειάζεται να ‘βγάλει’ τίποτε άλλο. Οι αποδείξεις είναι μέσα στο γήπεδο. Άμα δουλεύεις, δικαιώνεσαι. Αυτό έχω μάθει… Πρέπει να είσαι δυνατός χαρακτήρας για να μη σε επηρεάζουν. Μπορεί να υπάρχουν και παίκτες που να επηρεαστούν από αυτό. Αλλά γενικά είναι όλα θέμα των προτεραιοτήτων που βάζεις για τον εαυτό σου και πως δεν θα επιτρέψεις να σε επηρεάζουν αυτές οι καταστάσεις. Στην Ελλάδα δεν είναι και το πιο εύκολο αυτό, θέλει να έχεις… άντερα. Γιατί η πίεση είναι πολύ μεγάλη, μεγαλύτερη απ’ ό,τι είναι στο εξωτερικό για έναν ποδοσφαιριστή. Με τόσα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ειδικά για έναν Έλληνα που καταλαβαίνει όλα όσα γίνονται και ακούγονται».
-Στις αδικίες που είπες ποιες χρονιές βάζεις; Είπες στο ματς με τον Ηρακλή ότι αυτός ο τίτλος έπρεπε να έχει έρθει 10 χρόνια πριν…
«Ναι, αυτό του 2000. Τότε που είχαμε τη μεγάλη ομάδα και θα μπορούσαμε να το έχουμε πάρει τότε… Αν παίρνεις πρωταθλήματα, αυτομάτως δημιουργείται πίεση στον αντίπαλο. Αυτό που είχαμε εμείς φέτος. Για μένα φέτος δεν υπήρχε κανένας αντίπαλος. Μόνο εμείς ήμασταν “αντίπαλοι”. Η πίεση… Όπως και αποδείχθηκε. Λίγο πήγε να γίνει προς το τέλος ο ΠΑΟΚ, αν κέρδιζε στο ντέρμπι με τον Άρη. Εκεί θα σου έβαζε πολύ μεγαλύτερη πίεση. Ο Ολυμπιακός με τόσα προβλήματα δεν ήταν αντίπαλος. Οπότε φανταστείτε πώς θα παίρναμε το πρωτάθλημα, αν δεν είχαμε την πίεση…».
-Εκτός από το πρωτάθλημα του 2000, είναι κι άλλα που θεωρείς πως έπρεπε να έχεις πάρει;
«Ήταν όλες αυτές οι χρονιές άδικες, πέραν του αν δικαιούσαι κάτι ή όχι. Όταν ξεκινάς από την αρχή και ξέρεις ότι θα είναι τα πράγματα όπως είναι, δεν είναι εύκολο. Ψυχολογικά ήσουν πάντα από κάτω και το ήξερες αυτό. Αποδείχθηκε και μετά. Είναι σημαντικό να μπαίνεις μέσα στο γήπεδο και να ξέρεις ότι τουλάχιστον δεν θα σε αδικήσει ο διαιτητής. Όπως συνέβη φέτος. Τότε δεν το είχαμε σε καμία περίπτωση εμείς. Έμπαινες μέσα προκατειλημμένος… Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον Κυράστα, που ήταν πάντα με ένα τηλέφωνο με γεμάτη μπαταρία και με μία δεύτερη στο χέρι. Έβαζε τη μία κι έβγαζε την άλλη! Μιλούσε συνεχώς για να ξέρει τι γίνεται και δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το παιχνίδι στην Πάτρα (σ.σ.: περίοδος 1999-00), αυτό το περιβόητο παιχνίδι, που μας έλεγε ?ο επόπτης και ο διαιτητής θα μας αδικήσει, ο αριστερός επόπτης θα είναι 50%-50%…?. Τρομερά πράγματα! Όλα αυτά είναι προς απάντηση γι’ αυτά που έλεγαν τότε για το τι κάναμε και τι δεν κάναμε… Ένα μεγάλο κομμάτι της πίεσης έχει φύγει πια. Και ξεκινάς με διαφορετική βάση τη νέα χρονιά».
-Μέσα σ’ όλα είχατε και τα ντέρμπι. Υπάρχει πολύς κόσμος που έχει εστιάσει στο γεγονός ότι απέναντι σ’ αυτόν τον Ολυμπιακό, που όπως είπες κι εσύ δεν ήταν στα καλά του, δεν καταφέρατε σε δύο ματς να πάρετε θετικό αποτέλεσμα. Σ’ ενοχλεί αυτό;
«Όχι, έπειτα από τόσα χρόνια χωρίς τίτλο ο στόχος μας ήταν “το πρωτάθλημα και το Κύπελλο με οποιονδήποτε τρόπο”. Όταν έχεις τόσα χρόνια να πάρεις το πρωτάθλημα, δεν σκέφτεσαι τίποτα. Δεν το λέω αυτό επειδή δεν κερδίσαμε τον Ολυμπιακό. Απλά δεν το σκέφτεσαι με τίποτα. Αυτό που έπρεπε να κάνει η ομάδα ήταν να πάρει το πρωτάθλημα. Κι αν μπορούσε και το Κύπελλο. Από τη στιγμή που επιτεύχθηκε αυτό -με οποιονδήποτε τρόπο κι αν γινόταν- είναι η ουσία… Βέβαια, αν μπορούσες να το κάνεις αυτό κερδίζοντας και τα ντέρμπι και παίζοντας καλό ποδόσφαιρο, θα ήταν το τέλειο πακέτο. Όλοι θέλουν να κερδίζουν τα ντέρμπι. Αλλά στο τέλος δίκιο έχει πάντα αυτός που κερδίζει την κούπα».
-Είχες προτάσεις κι από άλλες ελληνικές ομάδες να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
«Ναι, είχα κι άλλες…. Κι από τον Ολυμπιακό, όταν ήμουν στην Ιντερ ακόμα, αλλά δεν ήθελα καν να το σκεφτώ. Είχα κι από την ΑΕΚ. Αλλά εγώ δεν ήθελα να πάω σε άλλη ομάδα στην Ελλάδα. Κι όπως είπα με έπεισε το πλάνο των ανθρώπων του Παναθηναϊκού με τη δημιουργία μίας νέας καλής ομάδας, αλλά και με το δικό μας γήπεδο. Δυστυχώς όμως το δεύτερο δεν έχει υλοποιηθεί ακόμη. Έχουμε φτάσει τώρα στον τρίτο χρόνο και ακόμη δεν έχει γίνει τίποτα. Αυτό είναι μεγάλο πλήγμα για τον Παναθηναϊκό…».
-Σε έναν νεαρό παίκτη, τον Νίνη για παράδειγμα, έτσι όπως είναι τα πράγματα στην Ελλάδα τι χρειάζεται ως προς τη διαχείρισή του;
«Όταν είσαι πολύ μικρός και δεν έχεις εμπειρίες, δεν είναι πολύ εύκολο. Αλλά εντάξει, ο Σωτήρης είναι συνεσταλμένος, είναι σοβαρό και έξυπνο παιδί και τα πάει καλά σ’ αυτόν τον τομέα. Όπως είπα, δεν είναι εύκολο και μπορεί να πάρουν τα… μυαλά σου αέρα. Να κάνεις πράγματα που δεν πρέπει και διάφορα άλλα. Θέλεις ιδιαίτερη μεταχείριση και βοήθεια. Ο Σωτήρης πάντως είναι πολύ σοβαρός. Αντίθετα, έβλεπα τις προάλλες ένα άλλο πολύ μεγάλο ταλέντο, τον Μπαλοτέλι της Ιντερ, και δεν μπορούν να βρουν άκρη μαζί του. Και έβλεπα προχθές μία ολόκληρη εκπομπή στην ιταλική τηλεόραση για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτό το φαινόμενο…».
-Ο Νίνης είναι έτοιμος να παίξει σε υψηλό επίπεδο στο εξωτερικό; Το όνομά του ακούγεται έντονα…
«Ολα είναι υπέρ του, απ’ αυτόν εξαρτώνται όλα. Το να είσαι 20 χρόνων, να παίζεις στον Παναθηναϊκό και να είσαι στην Εθνική Ελλάδος, με επιτυχίες, πρόκριση στο Μουντιάλ, σημαίνει ότι τα έχεις όλα στα χέρια σου. Εχει ποιότητα, στοιχείο πολύ σημαντικό. Ολα τα άλλα μπορείς να τα βελτιώσεις. Την ποιότητα όμως είτε την έχεις είτε δεν την έχεις. Με βάση αυτό λοιπόν θα πρέπει να δουλεύει πολύ σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Αν το κάνει αυτό και δουλεύει και έχει αποκλειστικό στόχο το τι θα κάνει για να γίνει καλύτερος, γιατί να μην παίξει σε υψηλό επίπεδο;».
-Ισχύουν αυτά περί διαχωρισμού Ελλήνων και ξένων; Γιατί θυμάμαι ότι τα έλεγαν και επί Αναστασιάδη, ενώ ακούστηκαν και φέτος μετά το επεισόδιο που είχες με τον Λέτο…
«Είναι το μεγαλύτερο καραγκιοζιλίκι που έχω ακούσει! Και στην Ιντερ που ήμουν οι Αργεντινοί ήταν μαζί και έκαναν μπάρμπεκιου συνέχεια. Και στην Μπενφίκα οι Βραζιλιάνοι έκαναν παρέα μεταξύ τους και εγώ ήμουν με τον Μίκολι επειδή μιλούσαμε ιταλικά. Αυτό τι πάει να πει, ότι ήμασταν κλίκα; Άλλο με ποιον κάνεις παρέα και άλλο τι κάνεις μέσα στο γήπεδο. Αυτά τα καραγκιοζιλίκια μόνο εδώ λέγονται!».
-Σ’ εκείνη τη φάση με τον Λέτο τι είχε γίνει; Διογκώθηκε η ιστορία και ήταν απλά ένα νορμάλ επεισόδιο μέσα στα αποδυτήρια;
«Υπήρξε αυτό το επεισόδιο, αλλά ήταν λάθος όσα ακολούθησαν, γιατί ειπώθηκε ότι εγώ έβγαλα τον Λέτο από την ενδεκάδα. Ποιος εγώ! Που από τα 10 ματς που είχαμε δώσει ως τότε με τον Νιόπλια στα 6 είχα γίνει αλλαγή. Αν είχα τόση δύναμη να βγάζω παίκτη, δεν θα έβγαζα τον εαυτό μου. Ακούστηκαν τρομερά πράγματα. Πολλές φορές τα πράγματα μεταφέρονται τελείως διαφορετικά κι αυτό είναι λάθος. Υπήρξε ένας εκνευρισμός και πολλές φορές άμα δω κάτι που θεωρώ ότι δεν είναι σωστό και σαν αρχηγός και σαν πιο παλιός θα θελήσω να προστατέψω την ομάδα. Αυτό έγινε. Μετά μεταφέρθηκε λάθος το όλο θέμα με αποτέλεσμα να μη βγει σωστά προς τα έξω. Με τον Λέτο δεν έχω κανένα πρόβλημα».
-Αυτό για τα αποδυτήρια ισχύει; Ότι ο Τεν Κάτε ήταν απότομος και δεν ταίριαζε με τους Έλληνες;
«Είχε ένα χαρακτήρα που δεν άρεσε σε ορισμένους, αλλά έτσι ήταν η νοοτροπία του. Υπάρχουν τύποι που θα ρίξουν και φωνές και θα έχουν και ξεσπάσματα. Σίγουρα αυτό δεν άρεσε. Από εκεί και πέρα ο κάθε παίκτης είναι επαγγελματίας. Είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, θα πρέπει μέσα στο γήπεδο να δείξει αυτό που αξίζει. Εμένα δεν μου αρέσει ποτέ να ρίχνω τις ευθύνες στον προπονητή. Εκατό λάθη να κάνει. Ο Ρεχάγκελ βάσει αποτελεσμάτων δεν είναι ο πιο επιτυχημένος προπονητής που υπάρχει; Ακόμα κι αυτός, ο σούπερ επιτυχημένος, δεν έχει κάνει λάθη; Έχει κάνει και χοντρά. Αλλά το πιο εύκολο είναι να πεις ότι έπρεπε να παίξει έτσι ή αλλιώς. Εμένα αυτό δεν μου αρέσει».
-Η αλλαγή με τον Νιόπλια έπρεπε να γίνει; Και επί της ουσίας τι άλλαξε στον Παναθηναϊκό;
«Αποδείχθηκε ότι έπρεπε να γίνει. Είχε καλύτερο τρόπο επικοινωνίας κι έβγαλε περισσότερα πράγματα από τους παίκτες. Πάντως και βάσει αποτελεσμάτων η ομάδα δεν τα είχε πάει άσχημα και πιο πριν, είχε μόλις μία ήττα στο πρωτάθλημα και ήταν μέσα στους στόχους της».
-Έχει γίνει πολλή κουβέντα ότι ο Παναθηναϊκός δεν δούλεψε πολύ στην τακτική με τον Τεν Κάτε. Ισχύει αυτό;
«Αυτό είναι και υποκειμενικό. Ο Τεν Κάτε κάποια δύσκολα παιχνίδια τα προετοίμαζε ξεχωριστά. Με τον Νιόπλια ήμασταν σίγουρα πιο διαβασμένοι, γιατί ήξερε καλύτερα τους αντιπάλους, ήμασταν πιο οργανωμένοι στο γήπεδο και σίγουρα αρκετοί παίκτες ένιωσαν απελευθερωμένοι».
-Στη Ριζούπολη τι είχε γίνει στα αποδυτήρια; Ισχύουν όσα έλεγαν ότι έχει πέσει ξύλο κι εκεί;
«Ήταν οργανωμένα όλα τότε. Όχι ξύλο-ξύλο. Αλλά ήρθαν μπράβοι μέσα. Χτυπάγανε αρχικά την πόρτα, μετά την άνοιξαν την έριξαν κάτω και άρχισαν να μας εκφοβίζουν… Τρομερά πράγματα, τι να πω; Οι Σκανδιναβοί που είχαμε τότε στην ομάδα έφυγαν μέσα στην τουαλέτα και έλεγαν “τώρα τι θα κάνουμε και πώς θα βγούμε έξω;”. Αφήστε, δεν υπάρχουν αυτά που έγιναν σ’ εκείνο το παιχνίδι. Φάνηκε όμως και στη συνέχεια ότι ήταν οργανωμένο το “έγκλημα”. Εγώ έπαιζα και στον Απόλλωνα για δύο χρόνια. Ποτέ δεν κάναμε τη διαδρομή που κάναμε εκείνη την ημέρα. Πάντα περνάγαμε από τη θύρα 1, από κάτω. Εκεί όμως περάσαμε μπροστά από τους οργανωμένους του Ολυμπιακού για να σταματήσει το λεωφορείο για κάνα μισάωρο και να μας πετάξουν πέτρες. Ήταν οργανωμένο. Κι αποδείχθηκε ότι όλοι αυτοί που είχαν οργανώσει το παιχνίδι έπιασαν δουλειά στον Ολυμπιακό μετά… Αλλά δεν υπάρχει λόγος να γυρίσουμε ξανά σε αυτά..».
-Δεν χάθηκε μία μεγάλη ευκαιρία φέτος στην Ευρώπη;
«Πολύ μεγάλη ευκαιρία. Υπό προϋποθέσεις ίσως είναι και μεγαλύτερη από αυτήν που χάσαμε το 2003 με την Πόρτο! Βάσει της κλήρωσης που έγινε μετά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα μπορούσε να έχει παρουσιαστεί ποτέ. Αν περνούσαμε τη Σταντάρ Λιέγης θα παίζαμε με το Αμβούργο και ό,τι και αν ήταν το Αμβούργο, ακόμη και την καλύτερη ομάδα στη Γερμανία να διέθετε, που δεν διαθέτει, έτσι όπως παίζουν οι γερμανικές ομάδες δεν μπορούν να μας κερδίσουν. Αφήνουν χώρους και γενικά είναι έτσι το στυλ τους που τους έχουμε. Εγώ με τον Παναθηναϊκό έχω παίξει 6 παιχνίδια με γερμανικές ομάδες κι έχουμε κάνει πάρτι».
-Οι φετινές μεταγραφές βοήθησαν στην πορεία προς τον τίτλο;
«Δεν είναι εύκολο να ενσωματωθείς γρήγορα σε μία ομάδα. Από το καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου στο χειρότερο να πας, ακόμη κι εκεί θες προσαρμογή. Λογικά θα είναι όλοι καλύτεροι του χρόνου. Ο Κατσουράνης, για παράδειγμα, πιστεύω ότι θα είναι καλύτερος του χρόνου. Ο Κώστας πάντως μπήκε γρήγορα στην ομάδα. Γνώριζε βεβαίως τη νοοτροπία την ελληνική, αλλά και πάλι όταν λείπεις τόσα χρόνια, θέλεις προσαρμογή».
-Ο Σισέ; Στην αρχή έγινε ολόκληρη ιστορία με το αν τον τροφοδοτείτε σωστά, αλλά τελικά πέτυχε 23 γκολ. Τελικά έπρεπε να προσαρμοστεί η ομάδα στον Σισέ ή ο Σισέ στην ομάδα;
«Στην Ελλάδα κάνουμε ένα λάθος. Το κάνετε κι εσείς αυτό οι δημοσιογράφοι και γενικά ο ποδοσφαιρόκοσμος. Ερχεται κάποιος στην Ελλάδα και τον κάνετε να πιστέψει ότι ήρθε στην… Ουγκάντα. Ποια Ουγκάντα, όμως; Με την έννοια την ποδοσφαιρική, ότι εδώ είμαστε υποανάπτυκτοι και όλοι οι άλλοι που έρχονται είναι αυτοί που ξέρουν το ποδόσφαιρο. Αυτό είναι λάθος. Ο Σισέ ήρθε από τη Σάντερλαντ, η οποία αν και παίζει στην Πρέμιερ Λιγκ είναι μικρότερο μέγεθος από τον Παναθηναϊκό. Σαν σύλλογος, σαν ομάδα. Ο Σισέ μεμονωμένα, βέβαια, έχει ένα τεράστιο παλμαρέ και αξίζει το σεβασμό απ’ όλους μας. Οπως και τον έχει. Τα γκολ του ήταν καθοριστικά για να πάρουμε το πρωτάθλημα, απλώς χρειάστηκε λίγος χρόνος να προσαρμοστεί κι αυτός στην ομάδα κι η ομάδα σε αυτόν».
-Σαν χαρακτήρας πώς είναι ο Σισέ;
«Είναι καλός χαρακτήρας. Φέρεται ωραία, είναι πολύ προσιτός. Του αρέσει βέβαια να ξεχωρίζει, να είναι ο σταρ. Αλλά με τον ωραίο τρόπο, χωρίς να είναι σνομπ».
-Ο Λέτο ήταν ο παίκτης που χρειαζόταν η ομάδα, που δεν είχε ακραίο με τα στοιχεία του τόσα χρόνια;
«Είναι ένας παίκτης που έχει το ένας με έναν, έχει την ντρίμπλα. Εχει πολλά στοιχεία. Θα πρέπει όμως καμιά φορά να μη χαλάει από μόνος του αυτά τα καλά στοιχεία που έχει. Να καταλάβει πότε θα πρέπει να κάνει τις ντρίμπλες και πότε θα πρέπει να είναι πιο απλός. Γιατί έχει κάποια στοιχεία που δεν τα βρίσκεις σήμερα. Και αν το καταφέρει, θα παίξει κάποια στιγμή και σε μεγαλύτερο σύλλογο στο εξωτερικό, γιατί είναι πολύ νέος».
-Και για σένα έλεγαν ότι κρατάς την μπάλα παραπάνω και ότι γενικά είσαι απείθαρχος στο παιχνίδι σου. Ως μειονέκτημα το έχεις σκεφτεί ποτέ;
«Καμιά φορά παρασύρομαι από το ρυθμό του παιχνιδιού, βλέπω παλιά παιχνίδια μου με τον Παναθηναϊκό και το διακρίνω. Αλλά τώρα το έχω ελαττώσει. Με βοήθησε πολύ το πέρασμά μου από την Ιταλία, όπου είναι σχολείο στην τακτική».
-Πιστεύεις ότι πρέπει να μείνει ο Πατέρας;
«Πιστεύω ότι από τη στιγμή που έχει δείξει ότι αγαπάει την ομάδα και πήρε το νταμπλ, είναι επιτυχημένος. Γιατί να μη μείνει λοιπόν;».
