O Τζαμέλ Αμπντούν παραχώρησε συνέντευξη στο γαλλικό Eurosport και μίλησε για πολλά θέματα που αφορούν τον ίδιο και τον Ολυμπιακό.
Ο Αλγερινός ακραίος μέσος των νταμπλούχων Ελλάδας αναφέρθηκε στη μέχρι σήμερα καριέρα του και είπε πως δεν βλέπει τον λόγο να αποχωρήσει από τον Ολυμπιακό.
“Είναι μεγάλη τιμή. Από τη στιγμή που ήρθα στην Ελλάδα, έκανα μεγάλο αγώνα και διένυσα μεγάλη διαδρομή. Είναι μεγάλη ικανοποίηση για μένα η κατάκτηση του νταμπλ με τους συμπαίκτες μου στον Ολυμπιακό. Τελείωσα τη σεζόν με τις περισσότερες ασίστ (σ.σ. 10) και πετυχαίνοντας 11 τέρματα. Είναι μία γεμάτη σεζόν”, είπε αρχικά και μετέπειτα μίλησε για:
Το ελληνικό Πρωτάθλημα: “Είναι αλήθεια πως δεν είναι όπως το αγγλικό, όπου αγωνίστηκα με τη Μάντσεστερ Σίτι (σ.σ. 2007). Αλλά όταν παίζεις στον Ολυμπιακό, όλοι σε περιμένουν πώς και πώς. Οι αντίπαλοι πάντα μας παίζουν αμυντικά. Και όταν αγωνιζόμαστε στο champions league, δεν είμαστε κακοί. Την προηγούμενη χρονιά κερδίσαμε τη Μαρσέιγ και τη Μονπελιέ”.
Το αν του έκανε καλό όταν έφυγε από τη Γαλλία, το 2010: “Ναι, είναι αλήθεια. Εδώ, είμαι σε έναν μεγάλο σύλλογο, που με εμπιστεύονται. Στη Γαλλία, έκανα κάποιες επικίνδυνες επιλογές καριέρας. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Είμαι 27 χρονών και μπορώ ακόμα να διασκεδάσω το ποδόσφαιρο”.
Τις επικίνδυνες επιλογές καριέρας, όπως ο ίδιος τις χαρακτήρισε: “Έκανα μία κακή επιλογή. Είχα την ευκαιρία να διαλέξω μεταξύ της Ναντ και της Μαρσέιγ και επέλεξα την πρώτη, που ήταν λάθος. Είναι η μοίρα μου”.
Το αν η Μαρσέιγ ενδιαφερόταν ξανά για την απόκτησή του: “Με τα “αν” δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μόλις ερχόταν μία πρόταση στο τραπέζι, θα έβλεπα με τον Ολυμπιακό τι θα κάναμε και τι ήθελε ο σύλλογος να γίνει. Σήμερα, δεν βλέπω την ανάγκη για να αλλάξω περιβάλλον. Ακούω πως το όνομά μου εμπλέκεται με μερικές ομάδες (σ.σ. Φούλαμ, Βόλφσμπουργκ και Μπεσίκτας), αλλά είμαι στον Ολυμπιακό. Έχω βρει μία δεύτερη οικογένεια. Βρήκα σταθερότητα εδώ. Έπαιξα στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας και είναι χαρά για μένα, που δεν μπορώ να εξηγήσω, καθώς έπαιξα σε πολύ ανταγωνιστικό επίπεδο”.
Το αν του έλειπε από την παρουσία του στη Γαλλία η ωριμότητα ή ήταν θέμα αγωνιστικών δυνατοτήτων: “Αγωνιστικών δυνατοτήτων; Τις είχα δείξει νωρίτερα. Άρχισα να παίζω στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας στα 17 μου χρόνια Στη Γαλλία, ήμουν περιτριγυρισμένος από το κακό. Τώρα έχω έναν ατζέντη και τα πράγματα για μένα πάνε πολύ καλά. Όταν πήγα στον Ολυμπιακό, είχα ένα δύσκολο διάστημα, αλλά με την υποστήριξη του προέδρου του Ολυμπιακού και του συμπαίκτη μου, Ράφικ Τζεμπούρ, βρήκα τη σωστή ισορροπία μου”.
Το γεγονός πως κάποια στιγμή μόνο η Αρλ-Αβινιόν επιθυμούσε να τον αποκτήσει και αν “πλήρωσε” στη Γαλλία τη φήμη του “κακού παιδιού” που κόλλησε εκεί: “Ποια φήμη; Είναι αλήθεια ότι νεότερος έκανα… βλακείες. Ποιος, όμως, δεν κάνει στα 20 του χρόνια; Σήμερα, έχω ωριμάσει και έχω οικογένεια. Είμαι ένας άλλος άνθρωπος και συνεχίζω να κάνω το δρόμο μου. Τώρα, όταν έχετε κολλήσει μία ετικέτα, είναι δυστυχώς δύσκολο να αποκολληθεί αυτή”.
Το γεγονός πως γεννήθηκε στο Παρίσι και αν θέλει να παίξει κάποια στιγμή στην Παρί Σεν Ζερμέν: “Είναι ένα πολύ μεγάλο κλαμπ. Έχουμε πολλούς φίλους εκεί, όπως ο Ζερεμί Μενές και ο Μπλες Ματουϊντί, με τους οποίους βλεπόμαστε από καιρό σε καιρό. Είναι καλό για το Παρίσι και γενικότερα για τη Γαλλία η άνοδος της Παρί. Η Μονακό θα είναι, επίσης, πολύ δυνατή. Μαζί με τη Μαρσέιγ, η πρώτη κατηγορία της Γαλλίας θα είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό Πρωτάθλημα τη νέα σεζόν”.
Το αν θα μπορούσε να γίνει ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές στην Παρί Σεν Ζερμέν: “Αυτό μοιάζει σαν να σας λέω εγώ ότι αύριο πηγαίνω να υπογράψω στη Ρεάλ Μαδρίτης! Όχι, αυτό δεν γίνεται. Οι Σαμίρ Νασρί και Καρίμ Μπενζεμά είναι τέτοιοι παίκτες. Απλά ψηφίστηκα ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της ελληνικής Λίγκας, αυτοί είναι μεγάλοι παίκτες. Βέβαια, η μεταγραφή σε ένα τέτοιο κλαμπ, παραμένει ένα όνειρο”.
Την Εθνική ομάδα της Αλγερίας: “Υπάρχει ένας προπονητής, που κάνει τις επιλογές. Τις σεβόμαστε όλοι μας. Θα είμαι πάντα εκεί για την πατρίδα μου”.
Την απουσία του από το φετινό Κόπα Άφρικα λόγω τραυματισμού και όσα ακούστηκαν στην πατρίδα του: “Οι άνθρωποι λένε ανοησίες. Έπαιξα τρεις εβδομάδες μετά την πρώτη συνάντηση της αποστολής. Όταν ρωτήθηκα από την Αλγερία, απάντησα το ίδιο, όπως πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010. Ήμουν υπομονετικός, αν και ποτέ δεν μου έδωσε μία ευκαιρία. Έτσι αμφισβητούν το κίνητρό μου, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα”.
