Σε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, στη βραζιλιάνικη ιστοσελίδα “veja.com τα είπε όλα ο Ζιλπέρτο Σίλβα,ενώ αποκάλυψε πως είχε πρόταση και απο την Ατλέτικο Μινέιρο ενώ τα έχωσε και λίγο στον Βενγκέρ.
Αναλυτικά, ο Ζιλμπέρτο Σίλβα υποστήριξε:
– Ποια ήταν τα ποδοσφαιρικά σου ινδάλματα;
“Δεν είχα κάποια συγκεκριμένα, αλλά μου άρεσαν ο Ζίκο, ο Ρεϊνάλντο, ο Σερέζο. Και ο Μπαρέζι της Μίλαν“.
– Πως ήταν η πρώτη σου φορά στην Εθνική Βραζιλίας;
“Με κάλεσαν για τα δύο τελευταία παιχνίδια των προκριματικών του 2002 με την Βολιβία και την Βενεζουέλα. Το πρώτο μου παιχνίδι ήταν στην Λα Παζ με την Βολιβία, όπου μπήκα στο δεύτερο ημίχρονο. Το παιχνίδι ήταν δύσκολο και χάσαμε με 3-1. Νικήσαμε, όμως, την Βενεζουέλα“.
Ήταν μία πολύ σημαντική περίοδος διότι ο Φελίπε Σκολάρι ήθελε να δοκιμάσει αρκετούς παίκτες που έπαιζαν στην Βραζιλία μετά στα φιλικά. Έτσι παίξαμε μία σειρά αγώνων όπου αγωνιστήκαμε εγώ, ο Έμερσον, ο Κακά, ο Έμερσον Πόλγκα. Ήθελε να μάθει καλά τους νέους παίκτες“.
– Και έπειτα έγινε βασικός το 2002 μετά τον τραυματισμό του Έμερσον.
“Δεν περίμενα να χρησιμοποιήσει εμένα ο Σκολάρι. Ο Έμερσόν ήταν ο αρχηγός μας, ένας πολύ αξιόπιστος παίκτης, αλλά τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της προπόνησης. Μία ημέρα πριν το πρώτο παιχνίδι ήμουν στο δωμάτιο μου, όταν ο Σκόλαρι και ο βοηθός του ήρθαν και μου είπαν ότι θα ήμουν βασικός στον αγώνα. Δεν μπόρεσα να πω κουβέντα, αλλά μου είπαν ότι αν έκανα ό,τι κάνω συνήθως τότε αυτοί θα ήταν ευχαριστημένοι“.
– Μετά από οκτώ χρόνια στην Εθνική ακόμα δέχεσαι κριτική.
“Πρέπει να είμαστε έτοιμη για κάθε είδους κατάσταση, ειδικά στην Εθνική. Ο προπονητής έχει πολλούς παίκτες για να διαλέξει. Υπάρχει πάντα κάποιος ο οποίος πιστεύει ότι αυτοί που έμειναν έξω είναι καλύτεροι από αυτούς που κλήθηκαν. Αυτό είναι φυσιολογικό. Αλλά η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν έπαιζα στην Αρσεναλ, την τελευταία μου σαιζόν. Όταν χρειάστηκε να αλλάξω ομάδα διότι είχα ακόμα στόχους με την Εθνική Βραζιλίας“.
– Ήσουν αρχηγός στην Εθνική Βραζιλίας και δεν έπαιζες στην Αρσεναλ.
“Ήταν πολύ παράξενο ακόμα και για ανθρώπους μέσα στην Αρσεναλ. Δεν κατάλαβα την συμπεριφορά του προπονητή, του Αρσέν Βενγκέρ. Μόλις είχα κατακτήσει το Κόπα Αμέρικα, ήμουν αρχηγός και όταν έχασα τη θέση μου στη βασική ενδεκάδα, ήμουν έτοιμος να γίνω αρχηγός της Αρσεναλ. Αυτό ήταν που με έκανε να φύγω. Ήξερα ότι αν δεν είχα χρόνο συμμετοχής θα ήταν δύσκολο να επιστρέψω στην Εθνική. Και αν και λίγο εκτός ρυθμού, είχα την εμπιστοσύνη του Ντούνγκα και του τεχνικού επιτελείου“.
– Υπήρχε, όμως, πάντα κριτική.
“Υπάρχουν κάποιοι που ξεχνούν αυτά που έχουμε κάνει, τις θυσίες που κάνουμε για να υπηρετήσουμε την πατρίδα μας. Μερικοί αυτό δεν το καταλαβαίνουν, ίσως από δική τους εθνική υπερηφάνια, δεν ξέρω. Κάποιες φορές η κριτική θίγει άλλα θέματα, αλλά δεν την άφησα ποτέ να με επηρεάσει. Οι απαντήσεις μου δίνονται στο γήπεδο“.
– Όταν αποφάσισες να φύγεις από την Αρσεναλ είχες πολλές προτάσεις;
“Ναι. Η Ατλέτικο Μινέιρο ήθελε να γυρίσω πίσω, αλλά εγώ δεν ήθελα να φύγω από την Ευρώπη. Είχα προσφορές από ομάδες στην Αγγλία, την Γερμανία και την Ολλανδία. Αλλα αυτός που έδωσε τις καλύτερες συνθήκες ήταν ο Παναθηναϊκός. Ο σύλλογος είναι πολύ καλός και η ομάδα έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Ήταν ένα ρίσκο αλλά όλα πάνε καλά. Και το γεγονός ότι το συμβόλαιο που μου προσέφεραν είχε διάρκεια μέχρι το 2011 ήταν πολύ σημαντικό. Διότι οι άλλες ομάδες δε με ήθελαν περισσότερο από δύο χρόνια“.
– Ποια χώρα παίζει καλά αυτή την εποχή στην Ευρώπη;
“Η Ισπανία είναι καλή και η Αγγλία έχει δυνατή ομάδα. Αλλά σε μία διοργάνωση όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο όλα είναι διαφορετικά. Μπορεί να πας εκεί και να αποτύχεις ή να πας εκεί σε κακή κατάσταση και να παίξεις πολύ καλά“.
– Και η Βραζιλία;
“Έχουμε φτιάξει μία πολύ καλή ομάδα και έχουμε μάθει να παίζουμε με τακτική. Έτσι ήρθαν και τα αποτελέσματα. Ασφαλώς και έχουμε πιθανότητες να πάρουμε το Κύπελλο, αλλά έχουμε καταλάβει ότι θα πρέπει να ζούμε την κάθε ημέρα ξεχωριστά, να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες. Όλοι θέλουμε να νικάμε σε όλα τα παιχνίδια και για εμάς το κάθε ένα είναι τελικός. Θα πρέπει να κάνουμε ένα βήμα την κάθε φορά“.
– Πως είναι να δουλεύεις με τον Ντούνγκα;
“Η εμπειρία του ως διεθνής ποδοσφαιριστής του δίνει την ηρεμία να χτίσει την ομάδα σταδιακά. Δεν ήταν εύκολο διότι μετά το 2006 υπήρχε έντονη κριτική. Είναι απλός, ευθύς στο να αντιμετωπίζει κάθε παίκτης παλιό ή νεότερο, και σκληρός όταν πρέπει“.
