Ο Χουάν Ραμόν Ρότσα σε μία κατάθεση ψυχής, χαρακτήρισε ως… μαχαιριά την ημέρα που έπρεπε να φύγει από τον Παναθηναϊκό, υπογραμμίζοντας ότι αγαπάει την ομάδα και θα έπρεπε να πεθάνει σε αυτήν.
Διαβάστε αναλυτικά όσα είπε στο Trifilara.gr ο παλαίμαχος των «πράσινων» και «μαέστρος» της ομάδας του 1996 για…
…το πώς ονειρευόταν τον εαυτό του στο «τριφύλλι»: «Είναι και λίγο εγωιστικό αυτό που θα πω. Ήμουν ίσως η μοναδική περίπτωση στην Ελλάδα που κατάφερε να πάει σε ημιτελικό κυπέλλου πρωταθλητριών και ημιτελικό Champions League ως παίκτης και προπονητής. Εγώ εκείνα τα χρόνια πίστευα ότι θα ήμουνα ισόβια προπονητής του Παναθηναϊκού. Η αλήθεια είναι αυτή, πίστευα πως θα ήμουν ισόβια μέλος της οικογένειάς του».
…τα συναισθήματά του, όταν αποχώρησε: «Την ημέρα εκείνη που με φώναξαν στα γραφεία να υπογράψω την παραίτησή μου, πριν από τρία χρόνια, μου έδωσαν μία μαχαιριά πάρα πολύ μεγάλη στην καρδιά μου. Νομίζω ότι η ιστορία λέει ότι έπρεπε να είμαι στον Παναθηναϊκό μέχρι να πεθάνω. Ήθελα και θέλω το καλό για το σωματείο. Γιατί είναι αυτοί που μου έδωσαν την ευκαιρία να έρθω με την οικογένειά μου πριν από 40 χρόνια, να αγαπήσω τη χώρα, να αγαπήσω την ομάδα, να αγαπήσω τους ανθρώπους και να μεγαλώσουν τα παιδιά μου εδώ και να είμαστε ακόμα μετά από 40 χρόνια με τη Λίλη σε ένα περιβάλλον που είναι ακριβώς σαν την πατρίδα μας, με το μέρος μας, το μέρος, όπου μία ανώτερη δύναμη επέλεξε-διάλεξε για μας ίσως να αφήσουμε τα κοκαλάκια μας εδώ».
…τις δύο ομάδες της καρδιάς του: «Το ξέρουν όλοι ότι είναι τελικά δύο ομάδες στην καρδιά μου η πρώτη μου αγάπη και πολύ μεγάλη αλλά και το όνειρο μου από παιδί στο χωριό μου στην Αργεντινή ολοκληρώθηκε το ’79 όταν φόρεσα για 11 μήνες την φανέλα της Μπόκα Τζούνιορς. Μετά όταν έγινε η μεταγραφή μια δύσκολη μεταγραφή χάρις την οικογένεια Βαρδινογιάννη, η οποία κατάφερε να κάνει ίσως την πιο δύσκολη η μεταγραφή στην ιστορία, γιατί ήταν όντως πολύ δύσκολη μεταγραφή, δεν θα φτάσουμε σε λεπτομέρειες, γιατί αυτό είναι κάτι που κρατάμε για τον εαυτό μας. Ύστερα είχε περάσει μία περίοδο το ’75 πολύ δύσκολη, όταν είχε έρθει είχα έρθει για έξι μήνες και ο Παναθηναϊκός δεν μου πλήρωσε το εισιτήριο ούτε να γυρίσω πίσω στην Αργεντινή. Εκείνος ο Παναθηναϊκός άρχισε να μεγαλώνει και κόντεψε να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης».
…τη σημερινή κατάσταση στον Παναθηναϊκό: «Στενοχωριέμαι τώρα με την περιπέτεια που περνάει εδώ και αρκετό καιρό και στεναχωριέμαι πάρα πολύ γιατί ένα τέτοιο σωματείο με τέτοια ιστορία νομίζω ότι είναι για πιο ψηλά σε όλα. Δηλαδή πιο ψηλά ως σωματείο, πιο ψηλά ως θέση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Έχουν φτάσει σε σημείο να ξεχάσουν στον υπόλοιπο κόσμο ότι υπάρχει ο Παναθηναϊκός, ενώ ήταν ο λόγος που η Ελλάδα ακούστηκε παντού πολλές φορές με τελευταία φορά το ’96. Νομίζω ότι πρέπει ο Παναθηναϊκός να σκεφτεί πάρα πολύ καλά το μέλλον του, για να μπορεί να ελπίζει. Όπως είναι τώρα, θέλει υπομονή και να υπερασπιστούν τον Γιώργο Δώνη. Εγώ φαντάζομαι με τον Γιώργο θα κλείσουν οι αγωνιστικές αλλά και οι υπόλοιπες πληγές του Παναθηναϊκού. Έχω καιρό να μιλήσω μαζί του, αλλά πιστεύω ότι εκείνος πρέπει να είναι υπεύθυνος και να αποφασίζει για την ομάδα. Επειδή αυτός θα αποθεωθεί ή θα… φάει ντομάτες, πρέπει να έχει τον έλεγχο της ομάδας. Είμαι σίγουρος όμως ότι θα πάει πολύ καλά ο Παναθηναϊκός με τον Δώνη. Επίσης θέλω και πιστεύω να επιστρέψει ο σύλλογος σε 1-2 χρόνια στην Παιανία».
