Τα σουηδικά ΜΜΕ προδημοσίευσαν αποσπάσματα της αυτοβιογραφίας του Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς που σχολίασε το σκάνδαλο caliopolis όταν αγωνιζόταν στη Γιουβέντους, τις κλίκες της Ίντερ και την κλωτσιά στον Κασάνο.
Αποσπάσματα από την αυτοβιογραφία του Ιμπραΐμοβιτς:
Για το σκάνδαλο calciopoli το οποίο ξέσπασε όταν είχε κατακτήσει με τη Γιουβέντους δύο σερί πρωταθλήματα (2005, 2006): “Ήμασταν απλά οι καλύτεροι και ήθελαν να μας βυθίσουν, αυτή είναι η αλήθεια. Όπως γίνεται συνήθως, όταν κάποιος κυριαρχεί οι υπόλοιποι θέλουν να τον γκρεμίσουν.
Δεν μου προκάλεσε την παραμικρή έκπληξη που οι κατηγορίες βγήκαν όταν ήμασταν έτοιμοι να πάρουμε ξανά το πρωτάθλημα.
Ήμασταν έτοιμοι να φέρουμε στο Τορίνο το δεύτερο σερί σκουντέτο όταν ξέσπασε το σκάνδαλο και η κατάσταση ήταν γκρίζα για κάποιους, το καταλάβαμε αμέσως.
Τα μίντια αντιμετώπιζαν την υπόθεση λες και ήταν παγκόσμιος πόλεμος. Διαιτητές που μας ευνοούσαν; Μα ελάτε τώρα! Είχα παλέψει σκληρά στο γήπεδο.
Είχαμε βάλει στη φωτιά τα πόδια μας, δεν υπήρχε καμία βοήθεια από τους διαιτητές. Όταν ο Λουτσιάνο Μότζι ήρθε κάποια στιγμή να μιλήσει στους παίκτες για το σκάνδαλο calciopoli άρχισε να κλαίει μπροστά μας.
Ήταν σαν μία γροθιά στο στομάχι. Δεν τον είχα ξαναδεί ποτέ τόσο αδύναμο. Εκείνο το άτομο είχε πάντα αυτοκυριαρχία, ξαφνικά όμως ήμουν εγώ που έπρεπε να είμαι συμπονετικός για εκείνον”.
Για τις κλίκες που συνάντησε στην Ίντερ: “Η Ίντερ ήταν χωρισμένη σε στρατόπεδα. Οι Αργεντίνοι από τη μία πλευρά, οι Βραζιλιάνοι από την άλλη και όλοι οι άλλοι σχημάτιζαν ένα τρίτο γκρουπ παικτών. Η πραγματική πρόκληση ήταν να σπάσουν αυτές οι κλίκες.
Τους σιχάθηκα από την πρώτη μέρα και αυτό δεν οφειλόταν μόνο στο γεγονός ότι προερχόμουν από το Ρόσενγκαρντ όπου συνυπάρχουν χωρίς προβλήματα Τούρκοι, Σομαλοί, Γιουγκοσλάβοι και Άραβες.
Ήταν επειδή είχα δει το ίδιο πράγμα τόσο στη Γιουβέντους όσο και στον Άγιαξ, όλες οι ομάδες πηγαίνουν πολύ καλύτερα όταν υπάρχει σύμπνοια μεταξύ των παικτών.
Στην Ίντερ συνέβαινε το αντίθετο. Πήγα στον πρόεδρο Μοράτι και ήμουν όσο το δυνατόν πιο ξεκαθαρος. Η Ίντερ είχε να κατακτήσει αιώνες το πρωτάθλημα. Θέλαμε να συνεχίσουμε έτσι;
Έπρεπε να είμαστε οι χαμένοι μόνο και μόνο επειδή οι παίκτες δεν ήθελαν να μιλούν μεταξύ τους; “Προφανώς όχι” σχολίασε ο Μοράτι και εγώ του είπα ότι πρέπει να σπάσουμε τις βλαβερές κλίκες.
Δεν μπορούμε να βγούμε νικητές εάν δεν υπάρχει ενότητα στα αποδυτήρια”.
Για την κλωτσιά στον Αντόνιο Κασάνο: “Ο Κασάνο έχει τη φήμη του κακού παιδιού όπως εγώ, του αρέσει να επιδεικνύεται και να μιλούν για εκείνον σαν να είναι ξεχωριστός.
Έχει περάσει πολλά ενώ συχνά είχε προβλήματα με συμπαίκτες και προπονητές, οπως με τον Καπέλο για παράδειγμα στη Ρόμα. Όμως ο Αντόνιο είναι φανταστικός στο παιχνίδι του.
Μου αρέσει πραγματικά και με εκείνον γίναμε ακόμα καλύτερη ομάδα (…) Όταν ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη και πήραμε το πρωτάθλημα στο Ολίμπικο όλος ο πάγκος μπήκε στο γήπεδο και το στάδιο γέμισε με καπνογόνα.
Ο κόσμος ούρλιαζε και τραγουδούσε για μας, ήταν μία ωραία και τρελή ατμόσφαιρα. Ο Κασάνο έδινε συνέντευξη στην τηλεόραση και μερικοί γύρω μου ζητούσαν να κάνω κάτι στον Κασάνο.
“Δώστου μία κλωτσιά, εσύ ξέρεις από κουνγκ-φου”, μου έλεγαν και ήταν αλήθεια, από τη στιγμή που εγώ και ο πατέρας μου παρακολουθούσαμε ταινίες του Μπρους Λι στην τηλεόραση.
Πέρασα δίπλα από εκείνον και τον δημοσιογράφο που του έπαιρνε συνέντευξη και τον χτύπησα στο κεφάλι με κλωτσιά, ούτε πολύ δυνατή αλλά και ούτε πολύ σιγανή. “Τι κάνει;” ρώτησε ο δημοσιογράφος.
“Είναι τρελός αλλά οι παίκτες που μας έκαναν να πάρουμε το πρωτάθλημα μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν”, είπε γελώντας ο Κασάνο.
Ήταν όμως άσχημα αφού έκανε γύρο θριάμβου κρατώντας πάγο στο κεφάλι του. Ήταν μία κίνηση στοργής λίγο βαριά, όμως από εκείνο το σημείο και έπειτα ξεκίνησε η πραγματική γιορτή”.
Βαγγέλης Σταματόπουλος – sport24.gr
