Σαν πρώτη μου ανάρτηση στο blog «Γραφικότητες» η αλήθεια είναι πως ήθελα να ξεφύγω λίγο από το στυλ και το ύφος που είχα στο μυαλό μου όταν αποφασίσαμε με τον υπεύθυνο του giafkasports.gr, Γιώργο Πίτση να μου δώσει ακόμα λίγο χώρο για να εκφέρω την άποψη μου.
Όπως είναι απόλυτα φυσικό το θέμα της ημέρας είναι δεν είναι άλλο από την πρόκριση της Εθνικής ομάδας ποδoσφαίρου στα τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ουκρανίας/Πολωνίας. Η αλήθεια είναι πως για μια Ελλάδα που ταλανίζεται από προβλήματα, για έναν λαό που δέχεται χτυπήματα κάτω από την μέση, αυτή η πρόκριση μπορείς να πεις πως του ξανάφερε και πάλι το χαμόγελο στα χείλη. Όλα αυτά βέβαια μέχρι να σηκωθεί από το Κρεβάτι αύριο το πρωί και να αντιμετωπίσει την ίδια ρουτίνα της καθημερινότητας.
Ας μην γελιόμαστε. Τρίτη συνεχόμενη πρόκριση στα τελικά του Euro και τέταρτη σε μεγάλη διοργάνωση δεν είναι λίγο, αν αναλογιστούμε πως για αρκετά χρόνια είχαμε να παρατάξουμε μόλις δυο συμμετοχές. Όταν τελείωσε το Μουντιάλ η Ε.Π.Ο είχε να διαχειριστεί μια μεγάλη αλλαγή και εννοώ φυσικά αυτή στον πάγκο της ομάδας, καθώς μετά από 9 επιτυχημένα χρόνια, ο Ότο Ρεχάγκελ είπε αντίο στην επίσημη αγαπημένη. Νομίζω πως πλέον όλοι καταλάβαμε πως ο Φερνάντο Σάντος ήταν ο ιδανικός αντικαταστάτης. Όχι μόνο για είχε δώσει εδώ και πολλά χρόνια τα διαπιστευτήρια του στην Ελλάδα, αποδεικνύοντας πως ξέρει να φτιάχνει ομάδας ακόμα και με μικρά μπάτζετ (ΑΕΚ, ΠΑΟΚ σε δύσκολες εποχές), αλλά γιατί το στυλ παιχνιδιού δεν διέφερε και πολύ από αυτό του Γερμανού.
Το μεγάλο στοίχημα όμως, ο Πορτογάλος το κέρδισε αλλιώς. Αμέσως μετά την πρόσληψη του, έδωσε νέο αέρα στην Εθνική ανανεώνοντας την σε μεγάλο βαθμό και δίνοντας συμμετοχή σε παίκτες που επί εποχής Ρεχάγκελ δεν ήταν καν στις προεπιλογές. Αυτό βέβαια το κέρδισαν και οι ίδιοι με τις εμφανίσεις τους στο πρωτάθλημα. Πέραν τούτου δεν έδειξε ποτέ πως φοβάται να χρησιμοποιήσει νεαρούς ποδοσφαιριστές στην Ανδρική ομάδα (Βλέπε Φετφατζίδη, Αθανασιάδη), κάτι που δεν έπραξε ποτέ ο Γερμανός. Με αυτή του την κίνηση κέρδισε και τις παλιές καραβάνες (π.χ Χαριστέας, Γκέκας), που μετά το μεγάλο διάστημα της απουσίας τους, έδειξαν πιο φρέσκοι και πανέτοιμοι να βοηθήσουν όποτε χρειαστεί.
Η αλήθεια είναι πως αυτή η Εθνική ομάδα δεν είναι ότι πιο ελκυστικό από πλευράς θεάματος και καλού ποδοσφαίρου. Δεν θα κρύψω πως μέχρι σκοράρουμε στο παιχνίδι με την Κροατία ήμουν έτοιμος να το γυρίσω στο «Lord of the Rings», το οποίο έχω δει και 10 φορές. Ωστόσο αυτό που έχει φτιάξει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα είναι χαρακτήρα, που απαιτεί τον σεβασμό κάθε αντιπάλου, κάτι που δεν έκαναν οι Κροάτες και το πλήρωσαν. Ας ελπίσουμε να έχει ανάλογη συνέχεια στα γήπεδα της Ουκρανίας και της Πολωνίας και πάνω από όλα η δουλειά που κάνει ο Φερνάντο Σάντος με τα νέα παιδιά να συνεχιστεί και σε αυτό δεν αρκεί μόνο ο Πορτογάλος.
