Σχεδόν με 20 μέρες προπόνηση στα πόδια του ο ΔΙ.ΑΣ έπρεπε να παίξει παιχνίδι για το κύπελλο Ελλάδος έχοντας μόλις ένα φιλικό στα πόδια του, αυτό το 75λεπτο απέναντι στον Διαγόρα στην Ρόδο.
Οι κυπελλούχοι Δωδεκανήσου υποδέχτηκαν στο γήπεδο Πυλίου την ομάδα της Θύελλας Ραφήνας, μια κλασική ομάδα Γ’ Εθνικής και μια ομάδα που έδειξε πόσο καλοδουλεμένη είναι αφού στα 4 χρόνια που αγωνίζεται στην Γ’ Εθνική συνηθίζει να «πεθαίνει» στο τρέξιμο τους αντιπάλους της.
Σε αντίθεση με το πως μας έχει συνηθίσει ο ΔΙ.ΑΣ δεν ήταν το αφεντικό της αναμέτρησης όμως έχει πολλά ελαφρυντικά για την εποχή. Τα πόδια είναι βαριά, η ομάδα δεν έχει αποκτήσει συνοχή ενώ και κάποιοι παίκτες λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων δεν έχουν καταφέρει να ανεβάσουν ρυθμό.
Χαρακτηριστικό ότι Μαριάς και Χατζηβασίλης είχαν τεράστιο πρόβλημα για ένα 20λεπτο αφού μέχρι στιγμής ο Μαριάς βρίσκεται στην Ρόδο λόγω επαγγέλματος και δεν έχουν καταφέρει να «κουμπώσουν» με τον έτερο στόπερ του ΔΙΑ. Παρόλο αυτό όσο περνούσε η ώρα έδειξαν τις δυνατότητες τους. Ανίκητοι στο ψηλό παιχνίδι και πρώτοι σε όλες τις μπάλες. Ο Χατζηβασίλης μάλιστα βοήθησε και όταν αγωνίστηκε για ένα μικρό διάστημα και σαν δεξί μπακ.
Ο ΔΙ.ΑΣ κατάφερε να πάρει αυτό που ήθελε με έναν διαφορετικό τρόπο. Κατάφερε να μην σπαταλήσει αμέτρητες ευκαιρίες όπως έκανε σε αρκετά παιχνίδια πέρυσι (Παστίδα, Απόλλων Καλυθιών) και χωρίς να έχει μεγάλα ατού του σε καλή μέρα έφτασε σε μια σπουδαία πρόκριση.
Κρατάω την απόδοση του Χατζηβασίλη που δεν έχει καμία σχέση με τον ποδοσφαιριστή που έπαιζε σαν μικρός στον Δίκαιο όπως και αυτή του Ιωαννίδη που έδειξε ότι θα παλέψει σαν «σκυλί» για την θέση του αριστερού μπακ.
Η μοίρα έφερε το επόμενο παιχνίδι κυπέλλου ξανά στο Πυλί. Ο ΔΙ.ΑΣ τότε σίγουρα θα είναι καλύτερος και όποιος και αν είναι απ’ τους δύο ο αντίπαλος (Διαγόρας Βραχνέϊκων ή Αιολικός) μπορεί την πρόκριση.