Σε μια χρονιά που πάρα πολλοί σπουδαίοι αθλητές σε τοπικό, πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο αποφάσισαν να κρεμάσουν τα παπούτσια τους, είτε μπασκετικά είτε ποδοσφαιρικά ήρθε το φινάλε για τον Μάκη Δούβαλη.
Ο συνάδελφος (στην επαγγελματική του ιδιότητα) αποφάσισε όπως αρμόζει στους αθλητές που έχουν κάνει μια καλή καριέρα να σταματήσει θεωρώ στο σωστό χρονικό σημείο παρόλο που έδειχνε στο παρκέ ότι μπορεί με την εμπειρία του και την προσωπικότητα του να βοηθήσει οποιαδήποτε ομάδα του τοπικού μπάσκετ.
Μπορεί η επικοινωνία μας να είναι καθημερινή αλλά στην παρούσα φάση, φιλίες και επαγγέλματα πάνε στην άκρη. Είναι όμορφο να βλέπεις έναν άνθρωπο που μετά από τόσο χρόνια αποφασίζει να σταματήσει να μην θέλει να τελειώσει το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του.
Σήμερα στον μικρό τελικό, γυάλιζε κυριολεκτικά το μάτι του. Σαν έφηβος πέτυχε 30 πόντους και στα λεπτά που ο Γιάννης Τσακίρης τον τραβούσε στον πάγκο, περίμενε πως και πώς να του δώσει εντολή να περάσει στο παρκέ.
Να’ σαι καλά φίλε και να συνεχίσεις να προσφέρεις στο Δωδεκανησιακό μπάσκετ όπως κάνεις όλα αυτά τα χρόνια.
